Nabu-zer-uszabszi

Nabu-zer-uszabszi (akad. Nabu-zēr-ušabši^[1], tłum. „(bóg) Nabu nasienie powołał do życia”) − babiloński książę, syn Nabopolassara (ok. 625-605 p.n.e.) i brat Nabuchodonozora II (604-562 p.n.e.)^[1]. Wymieniony został w dokumencie sprzedaży datowanym na ostatni, 43 rok panowania Nabuchodonozora II^[1].