Loading AI tools
król babiloński Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nabopolassar, Nabopalasar (akad. Nabu-apla-uṣur, tłum. „boże Nabu syna pierworodnego strzeż”[1]) (zm. ok. 605 p.n.e.) – od ok. 625 p.n.e. król imperium nowobabilońskiego i założyciel XI (chaldejskiej) dynastii babilońskiej. Ojciec Nabuchodonozora II.
 | |
| król Babilonu | |
| Okres |
od ok. 625 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci |
ok. 605 p.n.e. |
| Dzieci | |
Pochodził prawdopodobnie z plemienia Bit-Jakini. Inskrypcje z okresu jego panowania podają, że był władcą Kraju Nadmorskiego pod panowaniem Asyrii. W zachowanych tekstach sam nazywa siebie człowiekiem ludu, niczyim synem[2].
Nabopolassar był możnym Chaldejczykiem, który po śmierci Aszurbanipala przejął w 626 p.n.e. władzę w Babilonie i uniezależnił się od słabnącej Asyrii. Przez ponad 10 lat Asyryjczycy i Babilończycy walczyli ze sobą ze zmiennym szczęściem. Początkowo w walce z Asyrią odniósł kilka zwycięstw, m.in. pod Arraphą czy Gablini oraz klęsk jak samodzielny atak na Aszur. Po zdobyciu przez Medów dowodzonych przez króla Kyaksaresa miasta Aszur w 614 p.n.e. postanowił zawrzeć sojusz z tym irańskim plemieniem w celu dokonania podziału upadającej Asyrii. W sojuszu z Medami położył kres istnieniu imperium asyryjskiego, wspólnie oblegając i burząc w 612 p.n.e. stolice wroga - Niniwę i Kalchu (Nimrud). W inskrypcji następująco opisuje swoje zwycięstwo nad niepokonanym dotąd wrogiem:
W latach 610 p.n.e.–607 p.n.e. prowadził z Egiptem zwycięską wojnę. W roku 607 p.n.e. przekazał dowództwo armii swojemu synowi i następcy Nabuchodonozorowi II, który w 605 p.n.e. rozbił armie faraona Necho II.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
