Mułowiec pensylwański

Mułowiec pensylwański (Kinosternon subrubrum) – gatunek żółwia z rodziny mułowcowatych (Kinosternidae).

Mułowiec pensylwański

Kinosternon subrubrum[1]
(Bonnaterre, 1789)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady / zauropsydy
Rząd	żółwie
Podrząd	żółwie skrytoszyjne
Nadrodzina	Kinosternoidea
Rodzina	mułowcowate
Rodzaj	Kinosternon
Gatunek	mułowiec pensylwański
Synonimy Kinosternon subrubrum subrubrum Testudo subrubra Lacépède, 1788 (nomen suppressum) Testudo subrubra Bonnaterre, 1789 Testudo pensilvanica Gmelin, 1789 Emydes pensilvancia Brongniart, 1805 (ex errore) Emys pensylvanica Schweigger, 1812 Terrapene boscii Merrem, 1820 Terrapene pensylvanica – Merrem, 1820 Cistuda pensylvanica – Say, 1825 Sternotherus pensylvanica – Gray, 1825 Kinosternon pennsylvanicum Bell, 1825 (ex errore) Sternothaerus boscii – Bell, 1825 Kinosternum pensylvanicum – Bonaparte, 1830 Cinosternon pensylvanicum – Wagler, 1830 Emys (Kinosternon) pennsylvanica – Gray, 1831 Clemmys (Cinosternon) pensylvanica – Fitzinger, 1835 Kinosternon pensylvanicum – De Kay, 1842 Kinosternon (Kinosternon) doubledayii Gray, 1844 Kinosternon (Kinosternon) oblongum Gray, 1844 Kinosternum doubledayii – LeConte, 1854 Kinosternum pennsylvanicum – LeConte, 1854 Kinosternon punctatum Gray, 1856 Cinosternon pennsylvanicum – Agassiz, 1857 Cinosternum doubledayii – Agassiz, 1857 Cinosternum oblongum Agassiz, 1857 Cinosternum pennsylvanicum – Agassiz, 1857 Cistudo pennsylvanica – Agassiz, 1857 Terrapene pennsylvanica – Agassiz, 1857 Thyrosternum pennsylvanicum – Agassiz, 1857 Cinosternum doubledayi Agassiz, 1857 (ex errore) Cinosternum punctatum – Agassiz, 1857 Cinosternon doubledayii – Strauch, 1865 Swanka fasciata Gray, 1869 Cinosternum pensylvanicum – Boulenger, 1889 Kinosternon pensilvanicum Lönnberg, 1894 (ex errore) Cinosternonus pensylvanicum – Herrera, 1899 Cinosternum pensilvanicum – Siebenrock, 1907 Cinosternum pensilvanium Siebenrock, 1909 (ex errore) Testudo pensilvanica – Siebenrock, 1909 Kinosternon subrubrum subrubrum – Stejneger & Barbour, 1917 Kinonsternon subrubrum – Liner, 1954 Kinosternum subrubrum – Schwartz(inne języki), 1961 Kinosternon subrum Richard, 1999 (ex errore) Kinosternon subrubrum hippocrepis Kinosternon hippocrepis Gray, 1856 Cinosternum hippocrepis – Agassiz, 1857 Cinosternon hippocrepis – Strauch, 1865 Kinosternon louisianae Baur, 1893 Cinosternum louisianae – Ditmars, 1907 Kinosternon subrubrum hippocrepis – Stejneger & Barbour, 1917
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski

Wygląd

Mułowiec pensylwański to gatunek mały i często trudny do zidentyfikowania. Mierzy 7,6–10,2 cm długości karapaksu. Pancerz jest bezstępkowy, pozbawiony jakiegokolwiek wzoru i ma zmienną barwę od żółtawej do czarnej. Plastron jest duży i ma podwójne zawiasy, może mieć kolor od żółtawego do brązowego, a czasami może mieć ciemny wzór. Podbródek i gardło są żółtawoszare, z prążkami i brązowymi plamkami, natomiast kończyny i ogon są szarawe. Oko i tęczówka mułowca pensylwańskiego jest żółte z ciemnym zmętnieniem, a jego kończyny posiadają błony pławne.

Dieta

Żółw ten jest wszystkożerny i żywi się owadami, skorupiakami, mięczakami, płazami, padliną i roślinnością wodną. Mniejsze żółwie żerują na małych owadach wodnych, glonach i padlinie, podczas gdy większe mogą żerować na każdym rodzaju pożywienia^[3].

Migracje

Udokumentowano, że żółwie te migrują sezonowo z wyżyn na tereny podmokłe^[4][5].

Siedlisko

Żółwie te to żółwie słodkowodne występujące w południowo-wschodnich i północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych^[5]. Żyją w rzekach, jeziorach i bagnach. Żółwie te preferują stawy z dużą ilością roślinności. Zwierzęta te można zazwyczaj spotkać w strumieniach zasilanych wiosną i preferują czystą, natlenioną wodę. Żółw ten rzadko się wygrzewa, ale jeśli już to na skałach lub gruzach unoszących się na powierzchni wody^[6]. Na wolności wolą również obszary piaszczyste i błotniste, ponieważ hibernują, zagrzebując się w błocie. Gad ten preferuje miejsca do zimowania oddalone o około 70 metrów od terenów podmokłych, charakteryzujące się dużą ilością ściółki liściowej i sosnowej oraz niezbyt dużym pokryciem drzew. Zakopują się na krawędziach terenów podmokłych na minimalnej głębokości 1,3 cm pod powierzchnią gleby do maksymalnej głębokości 3 cm^[6][7].

Żółwie błotne tolerują również słonawą wodę, dlatego można je spotkać w pobliżu słonych bagien i przybrzeżnych wysp^[5].

Rozmnażanie

Lęgi występują u tego gatunku wczesną wiosną, a następnie składają jaja od maja do początku czerwca^[8]. Samica składa od 2 do 5 jaj. Rozmiar lęgów zwiększa się wraz ze wzrostem długości plastronu samicy i mają one miejsce co najmniej 3 razy w ciągu roku.

Rozmnażanie tego gatunku jest bardzo zróżnicowane w zależności od położenia równoleżnikowego. Donoszono, że w przypadku tego gatunku lęgi odbywają się raz w roku w niektórych stanach, a w innych wielokrotnie. W badaniu przeprowadzonym w Karolinie Południowej częstotliwość lęgów w cieplejszych obszarach wynosiła średnio wiele lęgów, ale dwa lęgi rocznie były w przybliżeniu średnią w chłodniejszych regionach stanu^[8]. Okres inkubacji jaj może wynosić od 76 do 124 dni. Młode osobniki mają szerszą skorupę niż szerokość jaj, z których się wykluwają, co wskazuje, że pancerz rozwija się natychmiast po wykluciu^[9].

Występowanie

Żółw ten występuje w amerykańskich stanach Alabama, Arkansas, Delaware, Floryda, Georgia, Illinois, Indiana, Kentucky, Luizjana, Maryland, Missouri, New Jersey, Nowy Jork, Karolina Północna, Oklahoma, Pensylwania, Karolina Południowa, Tennessee, Teksas i Wirginia^[10].

W stanie Indiana żółw ten jest wymieniony jako gatunek zagrożony^[11].

Choroby

W 2014 roku na terenie rzeki Savannah w Aiken w Karolinie Południowej wykryto pierwszy przypadek ranawirusa u tego gatunku. Wirus ten atakuje płazy, ryby i gady i powoduje u zakażonych osobników płytkę nazębną, owrzodzenie i zapalenie spojówek, co ostatecznie prowadzi do śmierci^[12].

Podgatunki

Wyróżnia się 2 podgatunki^[13][14]:

• Kinosternon subrubrum subrubrum
• Kinosternon subrubrum hippocrepis

Poprzedni podgatunek, K. s. steindachneri został w 2013 roku podniesiony do rangi gatunku^[15].

Przypisy

1. Kinosternon subrubrum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
2. Kinosternon subrubrum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
3. Virginia Herpetological Society [online], virginiaherpetologicalsociety.com [dostęp 2024-02-02] (ang.).strona główna serwisu
4. Gerardo AntonioG.A. Cordero Gerardo AntonioG.A., RebeccaR. Reeves RebeccaR., Christopher W.Ch.W. Swarth Christopher W.Ch.W., Long Distance Aquatic Movement and Home-Range Size of an Eastern Mud Turtle, Kinosternon subrubrum, Population in the Mid-Atlantic Region of the United States, „Chelonian Conservation and Biology”, 11 (1), 2012, s. 121–124, DOI: 10.2744/CCB-0874.1, ISSN 1071-8443 (ang.).
5. Leigh AnneL.A. Harden Leigh AnneL.A., Steven J.S.J. Price Steven J.S.J., Michael E.M.E. Dorcas Michael E.M.E., Terrestrial Activity and Habitat Selection of Eastern Mud Turtles (Kinosternon subrubrum) in a Fragmented Landscape: Implications for Habitat Management of Golf Courses and Other Suburban Environments, „Copeia”, 2009 (1), 2009, s. 78–84, DOI: 10.1643/CH-08-037, ISSN 0045-8511 (ang.).
6. Robert J.R.J. Craig Robert J.R.J., Michael W.M.W. Klemens Michael W.M.W., Susan S.S.S. Craig Susan S.S.S., The Northeastern Range Limit of the Eastern Mud Turtle Kinosternon s. subrubrum (Lacepede), „Journal of Herpetology”, 14 (3), 1980, s. 295, DOI: 10.2307/1563554, ISSN 0022-1511, JSTOR: 1563554.
7. David A.D.A. Steen David A.D.A. i inni, Terrestrial Movements and Microhabitat Selection of Overwintering Subadult Eastern Mud Turtles (Kinosternon Subrubrum) in Southwest Georgia, „Journal of Herpetology”, 41 (3), 2007, s. 532–535, DOI: 10.1670/0022-1511(2007)41[532:TMAMSO]2.0.CO;2, ISSN 0022-1511 (ang.).
8. Nat B.N.B. Frazer Nat B.N.B., J. WhitfieldJ.W. Gibbons J. WhitfieldJ.W., Judith L.J.L. Greene Judith L.J.L., Life History and Demography of the Common Mud Turtle Kinosternon Subrubrum in South Carolina, USA, „Ecology”, 72 (6), 1991, s. 2218–2231, DOI: 10.2307/1941572, ISSN 0012-9658, JSTOR: 1941572.
9. Timothy W.T.W. Houseal Timothy W.T.W., John L.J.L. Carr John L.J.L., Notes on the Reproduction of Kinosternon subrubrum (Testudines: Kinosternidae) in East Texas, „The Southwestern Naturalist”, 28 (2), 1983, s. 237, DOI: 10.2307/3671393, JSTOR: 3671393.
10. PeterP. Pritchard PeterP. i inni, Conservation Biology of Freshwater Turtles and Tortoises, AndersA. Rhodin (red.), wyd. First, Chelonian Research Foundation, 14 grudnia 2010, DOI: 10.3854/crm.5.000.checklist.v3.2010, ISBN 978-0-9653540-9-7 [dostęp 2024-02-02]. Brak numerów stron w książce
11. Oliver PerryO.P. Hay Oliver PerryO.P., The amphibians and reptiles of Indiana /, [Irvington, Ind.]: [publisher not identified], 1887, DOI: 10.5962/bhl.title.159256. Brak numerów stron w książce
12. MeM. Winzeler MeM. i inni, First case of ranavirus and associated morbidity and mortality in an eastern mud turtle Kinosternon subrubrum in South Carolina, „Diseases of Aquatic Organisms”, 114 (1), 2015, s. 77–81, DOI: 10.3354/dao02849, ISSN 0177-5103 (ang.).
13. Turtles of the World, 2010 Update: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution, and Conservation Status [online], Chelonian Research Monographs, No. 5 [zarchiwizowane z adresu 2011-07-17].
14. Kinosternon subrubrum [online], The Reptile Database [dostęp 2024-01-07].
15. AndersA. Rhodin AndersA. (red.), Turtles of the world: Annotated checklist and atlas of taxonomy, synonymy, distribution, and conservation status (8th Ed.), wyd. 8. edited, Chelonian Research Monographs, New York: Chelonian Research Foundation, 2017, ISBN 978-1-5323-5026-9. Brak numerów stron w książce

Encyklopedie internetowe (takson):

• Britannica: animal/common-mud-turtle

Identyfikatory zewnętrzne:

• EoL: 791770
• GBIF: 2442420
• identyfikator iNaturalist: 39713
• ITIS: 949136
• NCBI: 142487
• identyfikator taksonu Fossilworks: 53091
• CoL: 3R875