Loading AI tools
polski urzędnik, dyplomata Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Grabiński (ur. 28 maja 1893 w Wieluniu, zm. 6 maja 1960 w Londynie) – polski urzędnik konsularny i dyplomata.
 Mieczysław Grabiński – konsul w Czerniowcach | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 maja 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 maja 1960 |
| Kierownik Konsulatu RP w Czerniowcach | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Wiedniu | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Stefan Lalicki |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Monachium | |
| Okres |
od 1939 |
| Poprzednik | |
| Konsul Generalny RP w Zagrzebiu | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Wiktor Pol |
| Odznaczenia | |
       | |
Syn Kazimierza i Kazimiery. Uczęszczał do szkoły elementarnej w Wieluniu, następnie do gimnazjum w Kaliszu (–1912). W tym też okresie należał do młodzieżowej organizacji niepodległościowej „Zarzewie”; był więziony. W okresie I wojny światowej żołnierz POW, legionista od 1914, w 1917 uzyskał dyplom Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie. W 1919 wstąpił do polskiej służby zagranicznej, kolejno będąc zatrudniony – w Biurze Prac Kongresowych MSZ (1919), pełniąc funkcję sekretarza w konsulatach – w Odessie (1919–1920) i Królewcu (1920), pom. referatu/ref. w departamencie administracyjnym MSZ (1920–1921), sekretarz w wydziale konsularnym w poselstwie w Moskwie (1921–1924), referenta w MSZ (1924–1925), wicekonsula w poselstwie w Belgradzie (1925–1926), wicekonsula w konsulacie generalnym w Zagrzebiu (1926–1928), radcy w komisariacie generalnym w Gdańsku (1928–1929), w MSZ (1929), konsula/kierownika urzędu w konsulacie w Czerniowcach (1929–1933), radcy ministra/kier. ref./zast. naczelnika/zast. p.o. dyrektora biura personalnego MSZ (1933–1935), konsula generalnego w konsulacie w Wiedniu (1935–1939), kons. gen. w konsulatach generalnych – w Monachium (1939) i Zagrzebiu (1939–1941). Aresztowany 14 kwietnia 1941 przez chorwackich ustaszów i wydany gestapo, więziony (1941–1945) m.in. w więzieniach – w Grazu i w pałacu Wittelsbachów w Monachium, spędził kilka lat w obozie koncentracyjnym w Dachau.
Po II wojnie światowej m.in. delegat MSZ na amerykańską strefę okupacyjną w Niemczech (1945–1949), prezes Polskiego Związku b. Więźniów Politycznych Obozów Koncentracyjnych oraz prezes Międzynarodowego Komitetu Uchodźców Politycznych w Niemczech, członek Instytutu Badań Spraw Międzynarodowych w Londynie (–1950), IV Rady Narodowej RP na uchodźstwie, Tymczasowej Rady Jedności Narodowej, Ligi Niepodległości Polski, Instytutu Marszałka Józefa Piłsudskiego, prezes Stowarzyszenia Pracowników Polskiej Służby Zagranicznej. Był też członkiem zespołu redakcyjnego wydawnictwa „Polska służba zagraniczna po 1 września 1939 r.” (1954), pozostawił po sobie rękopis wspomnień pt. Wieluń na przełomie wieków.
Pochowany na cmentarzu Putney Vale (Putney Vale Cemetery) w Londynie[1].
Był mężem Wandy (1901–1995), córki Aleksandra Januszkiewicza, rektora Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Miał dwoje dzieci: Hannę i Jerzego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
