Mieczysław Sokół-Szahin
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Sokół-Szahin (ur. 6 września?/18 września 1889[a] w Żytomierzu, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
18 września 1889 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1940 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
21 Pułk Piechoty „Dzieci Warszawy” |
Stanowiska |
zastępca dowódcy |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |

Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Syn Jana i Henryki z Lewickich. Podczas I wojny światowej służył w armii rosyjskiej. W Wojsku Polskim od 1919. Uczestnik wojny z bolszewikami. 1 marca 1920 został „odkomenderowany” z batalionu zapasowego 21 pułku piechoty do Dowództwa Frontu Litewsko-Białoruskiego[1]. W okresie od 10 marca do 6 kwietnia 1920 roku dowodził 21 pułkiem piechoty „Dzieci Warszawy”[2]. Następnie pełnił służbę na stanowisku oficera do zleceń dowódcy 1 Armii, a później dowódcy III baonu 28 pułku Strzelców Kaniowskich.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 236. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W lipcu 1922 został zatwierdzony na stanowisku zastępcy dowódcy 22 pułku piechoty w Siedlcach[4][5]. Od 1927 roku był dowódcą 78 pułku piechoty w Baranowiczach[6][7]. 1 stycznia 1929 roku został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dnem 1 stycznia 1929 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W sierpniu 1935 został przeniesiony do Komendy Miasta Przemyśl na stanowisko komendanta[9].
W okresie II RP był osadnikiem wojskowym w powiecie słonimskim[10].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku pozostał na stanowisku komendanta miasta i wziął udział w obronie Przemyśla[11].
Po agresji ZSRR na Polskę 1939 w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Starobielsku[12]. Wiosną 1940 został zamordowany w Charkowie przez funkcjonariuszy NKWD i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[12], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[13]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod poz. 3018[12].
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[14][15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[16][17].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[18]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[12]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[12]
- Odznaka oficerska 28 Pułku Strzelców Kaniowskich
- Odznaka 22 Pułku Piechoty
- Odznaka 78 Pułku Strzelców Słuckich
- Odznaka 21 Pułku Piechoty „Dzieci Warszawy”
Zobacz też
Uwagi
- W Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 22 sprostowano datę urodzenia płk. Mieczysława Sokół-Szahina z 6 września 1889 roku na 18 września 1889. Datę urodzenia 6 września podała Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, którą wydała Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w 2003.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.