Loading AI tools
polski dziennikarz telewizyjny, scenarzysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Fajbusiewicz, właśc. Marian Fajbusiewicz[1] (ur. 26 kwietnia 1951 w Łodzi[2]) – polski dziennikarz telewizyjny, scenarzysta i realizator filmowy.
 Michał Fajbusiewicz (2007) | |
| Imię i nazwisko |
Marian Fajbusiewicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 kwietnia 1951 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz telewizyjny |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
  | |
Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[2]. W okresie nauki w szkole średniej był koordynatorem młodzieżowego dyskusyjnego klubu filmowego przy Pałacu Młodzieży w Łodzi[3]. Ukończył dwuletnie Studium Kulturalno-Oświatowe w Łodzi, następnie pedagogikę (1976) i politologię (1978) na Uniwersytecie Łódzkim. Pracował jako zastępca kierownika w Domu Kultury Milicjanta, kierownik Międzyzakładowego Centrum Kultury „Dąbrowa” i kierownik ośrodka wczasowego[2].
Od 1982 związany z telewizją, podjął pracę jako redaktor w TVP3 Łódź. Współtworzył m.in. programy Własne M, Szkoła i dom, Nasza szafa i Kronika kryminalna[4]. Zadebiutował reportażem Nabici w butelkę, który wyemitowała TVP1[5][4]. Był twórcą programu i prowadzącym programy Stan krytyczny (1983–1986) i Dajcie znak życia (poświęcony osobom zaginionym)[6]. Prowadził także autorski cykl programów o tematyce podróżniczej na antenie TVP3 Łódź i następnie również w TVP2 (Z Dwójką dookoła świata)[5][7].
Od 1986 realizował Magazyn Kryminalny 997, w latach 1990–2010 był również prowadzącym program i autorem emitowanych w nim materiałów[8]. W 2013 zaczął realizować nawiązujący do tej produkcji nowy program 997. Fajbusiewicz na tropie w stacji telewizyjnej Polsat Play[9]. W 2017 w TVP2 prowadził reaktywowany Magazyn Kryminalny 997[10], jednak po wyemitowaniu pierwszego odcinka TVP zdecydowała o zawieszeniu serii[11]. W 2018 nawiązał współpracę ze stacją Crime+Investigation Polsat, gdzie został prowadzącym program Fajbusiewicz: rozmowy o zbrodni[12].
Jest również realizatorem lub scenarzystą około 200 filmów dokumentalnych i reportaży[2][5], wśród nich produkcji: Moja misja (1996), Łukasz (1996), Namibia. Caprivi czyli polski Hel w Afryce (2000), Żyć w kibucu (2001), Malarz ekranu (2001), Dusia znad jeziora Como (2003), Tugereng czyli zamieszkaj tu na zawsze (2005), O Hamerach, Mursi, Dorsi i nie tylko, czyli wyprawa do perły Afryki (2006)[13]. Jego reportaże emitowane były w programie Gorąca linia – Express reporterów[4]. Jego twórczość telewizyjna prezentowana była m.in. na zagranicznych festiwalach filmów kryminalnych w Oberhausen i Monte Carlo. W 2004 objął stanowisko szefa działu reportażu w czasopiśmie „Moda i Styl”. Uzyskał członkostwo w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Podróżników „Globtroter”[5].
Gościnnie wystąpił w serialach telewizyjnych: Badziewiakowie, Świat według Kiepskich, Święta wojna i Sprawa na dziś[13]. Jako narrator wziął w 2010 udział w pracy nad albumem Tylko dla dorosłych rapera O.S.T.R.[14]. W 2019 ukazała się książka Fajbus. 997 przypadków z życia będąca wywiadem Magdy Omilianowicz z Michałem Fajbusiewiczem[15].
W 2006 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[16], w 2014 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1].
Wyróżniony tytułem honorowego obywatela Bornego Sulinowa[17]. W 2001 za poświęcony Łodzi film Nowa Ziemia Obiecana otrzymał Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Turystycznych w Poznaniu[5].
Jego ojciec był polskim Żydem[18]. Jest żonaty, ma syna[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
