Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mechy (jap. メカ meka; ang. mechanical robot) – duże, najczęściej humanoidalne roboty, sterowane przez umieszczonego w jego wnętrzu pilota, autonomicznie bądź też zdalnie[1].
_-_MUGEN_SHIN-GAN.jpg)
Słowo „mecha” pochodzi od japońskiego słowa meka (メカ), będącego skróconą formą angielskiego mechanical („mechaniczny”). Choć w języku japońskim mówiąc „meka” można mieć na myśli cokolwiek zaawansowanego technicznie, dzięki wpływowi licznych anime oraz mang, poza Japonią jako „mecha” rozumie się wielkie humanoidalne roboty bojowe.
Mecha przedstawiane w produkcjach zachodnich oraz wschodnich znacznie się różnią. Mecha w produkcjach japońskich są zazwyczaj bardzo zwinne i szybkie będąc przy tym zdolnymi do precyzyjnych działań (np. delikatne podniesienie cywila ręką, a następnie ucieczka z terytorium wroga). Mecha projektowane przez firmy amerykańskie mają prawie zawsze charakter czysto militarny.
Mecha są zawsze bardzo potężnymi maszynami, a posiadanie jednego (lub samo bycie pilotem) zazwyczaj jest możliwe tylko dla członków organizacji wojskowych lub wysoko postawionych oficjeli państw i organizacji.
Istnieją jeszcze mecha cywilne, przystosowane na przykład do przenoszenia wielkich ciężarów bądź prac budowlanych. Dostępność takich pojazdów jest zazwyczaj na podobnym poziomie jak w realnym świecie do buldożerów czy dźwigów.
Można wymienić cztery główne sposoby sterowania mecha:
Czwarty sposób pozwala na „zespolenie” się pilota z mechem, a tym samym pozwala mu poruszać się nim wyjątkowo płynnie i o wiele sprawniej, niżby było to możliwe przy użyciu jakiejkolwiek innej metody. Takie „zespolenie” oznacza zwykle również, że urazy mechaniczne sprawiane maszynie pilot będzie odczuwał na własnej skórze – ten element jest często wykorzystywany w mangach lub anime, aby zwiększyć dramaturgię powieści. Bywa też, że jednocześnie są wykorzystywane co najmniej dwie metody pilotażu.
Mecha jest gatunkiem mangi i anime skupiającym się wokół tytułowych robotów i ich pilotów. Nazewnictwo zazwyczaj różni się w zależności od serii, na przykład mecha w popularnej serii Gundam są nazywane Mobile Suitami, w The Vision of Escaflowne – Guymelefami itp. Motyw transformacji mecha lub pojazdu głównego bohatera jest dość często wykorzystywany (po raz pierwszy transformację mecha pokazano w Getter Robo, później także w bardziej popularnym w Polsce anime Generał Daimos). W wyniku fascynacji transformującymi się mecha powstała cała seria komiksów, seriali animowanych oraz filmów, Transformers.
Pierwszą mangą traktującą o gigantycznych robotach był wydany w 1958 Gigantor (w 1963 wyemitowano anime na jego podstawie). Manga ta zapoczątkowała popularny do dziś gatunek. Warto jednak zauważyć, że nie był on sterowany przez pilota siedzącego w jego środku, lecz zdalnie dzięki małemu urządzeniu – ktokolwiek je posiadał, kontrolował maszynę. W 1972 wyemitowano Mazinger Z – pierwsze anime, w którym robot był sterowany przez pilota siedzącego w jego wnętrzu[2]. Warto zauważyć, że Mazinger Z jest najdłuższym serialem anime w historii mecha-anime, liczącym 92 odcinki. Ważnym, mającym do dziś odbicie w wielu serialach elementem jest, wprowadzone przez Mazingera, wykrzykiwanie nazw ciosów podczas ich wykonywania, co jest praktykowane do dziś. Kolejnym prekursorem gatunku był Getter Robo (wyemitowany w 1974). Wprowadził on, kontynuowany potem przez wiele serii, motyw składania jednego wielkiego mecha z kilku pojazdów i transformacji.
Poniżej przedstawiono listę bardziej znanych serii anime mecha. Większość z nich ma swoje mangi lub zaczynało jako manga i ze względu na dużą popularność mecha zostały animowane.
Mecha są obecnie jednym ze standardowych elementów gier z gatunku science-fiction. Choć we wszystkich tego typu grach gracz steruje mechem, to charakterystyka samych pojazdów, jak i rozgrywki nie jest jednolita. Jest tutaj wyraźnie widoczny podział wizji twórców zachodnich i wschodnich. Istnieją gry symulacyjne oraz akcji z mecha w rolach głównych. Te pierwsze mają charakter realistyczny i niedaleko im do bazujących na taktyce FPS, osadzonych w wojennych klimatach. W drugich natomiast przeciwników jest znacznie więcej, a dostępne bronie są mniej prawdopodobne, jak działa laserowe lub miecze świetlne.
W grach symulacyjnych, w których główną rolę grają mechy, gracz może wcielić się w pilota mecha, ale samo pilotowanie go nie jest jedynym stawianym przed nim wyzwaniem – należy dobrze przestudiować zasady działania mecha i odpowiednio dobierać wyposażenie tak, aby osiągnąć optymalną wydajność swojej jednostki oraz przystosować ją do indywidualnych preferencji pilota. Jednym z ważniejszych czynników jest wydzielane ciepło, ciężar sprzętu oraz pobór energii. Dopracowanie gier tego typu rośnie z roku na rok.
Niektóre gry wolą połączyć symulację z mniej realistycznym podejściem – ideą jest przedstawienie dynamicznych walk mechów w połączeniu z olbrzymimi możliwościami przebudowy i modyfikacji pilotowanego mecha. W każdym jednak przypadku dużą część czasu gry spędza się właśnie na modyfikowaniu i wybieraniu części do złożenia mecha dokładnie według swoich preferencji. Z kilkoma wyjątkami, większość gier przedstawia widok z pierwszej osoby. Możliwa, a czasami wręcz zalecana, jest walka przy użyciu broni białej.
Podgatunek ten charakteryzuje zwykle liniowy scenariusz i nieskomplikowane sterowanie. Stawia się duży nacisk na dynamikę i płynność ruchów, gracz ma do wyboru zestaw nierealistycznego, nierzadko zupełnie fikcyjnego i niepraktycznego w rzeczywistym świecie uzbrojenia. Dba się też, bardziej niż w symulacjach, o walory estetyczne.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
