Loading AI tools
australijski tenisista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Matthew Ebden (ur. 26 listopada 1987 w Durbanie) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca Wimbledonu 2022 i Australian Open 2024 w grze podwójnej oraz Australian Open 2013 w grze mieszanej, złoty medalista igrzysk olimpijskich z Paryża (2024) w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów.
_(52883600108).jpg) | ||||||||||||||||
| Państwo | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 listopada 1987 | |||||||||||||||
| Wzrost |
188 cm | |||||||||||||||
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||||||||
| Status profesjonalny |
2006 | |||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywny | |||||||||||||||
| Trener |
Omar Hejleh | |||||||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | |||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
39 (22 października 2018) | |||||||||||||||
| Australian Open |
2R (2012, 2014, 2018, 2019) | |||||||||||||||
| Roland Garros |
1R (2012, 2014, 2018, 2019) | |||||||||||||||
| Wimbledon |
3R (2018) | |||||||||||||||
| US Open |
2R (2012, 2014, 2018) | |||||||||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
12 | |||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
1 (26 lutego 2024) | |||||||||||||||
| Australian Open |
W (2024) | |||||||||||||||
| Roland Garros |
SF (2024) | |||||||||||||||
| Wimbledon |
W (2022) | |||||||||||||||
| US Open |
F (2023) | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Karierę zawodową rozpoczął w 2005 roku.
Startując w zawodach singlowych, jest finalistą 1 turnieju rangi ATP Tour.
W grze podwójnej Ebden wygrał 12 turniejów z cyklu ATP Tour, w tym Wimbledon 2022, Australian Open 2024 i zmagania na igrzyskach olimpijskich w Paryżu (2024), a także uczestniczył w 13 przegranych finałach.
W styczniu 2013 roku Ebden wywalczył razem z Jarmilą Gajdošovą tytuł mistrzowski podczas wielkoszlemowego Australian Open w grze mieszanej. Para australijska grała w zawodach z dziką kartą, a w finale pokonali 6:3, 7:5 Lucie Hradecką i Františka Čermáka[1]. W 2021 roku w parze z Samanthą Stosur ponownie osiągnął finał miksta podczas Australian Open, jednak tym razem w meczu mistrzowskim Australijczycy nie sprostali Barborze Krejčíkovej i Rajeevowi Ramowi. Podczas Wimbledonu w 2022 roku razem ze Stosur awansowali do finału gry mieszanej, w którym lepsi okazali się obrońcy tytułu, Desirae Krawczyk i Neal Skupski.
W 2024 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Paryżu, przegrywając w pierwszej rundzie singla i ćwierćfinale miksta. W deblu razem z Johnem Peersem zdobyli złoty medal, pokonując w finale Austina Krajicka i Rajeeva Rama 6:7(6), 7:6(1), 10–8.
W 2012 zadebiutował w reprezentacji Australii w Pucharze Davisa.
Najwyżej w rankingu singlistów był na 39. miejscu (22 października 2018), natomiast w rankingu deblistów na 1. miejscu (26 lutego 2024).
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 23 lipca 2017 | Newport | Trawiasta |  John Isner |
3:6, 6:7(4) |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 10 lipca 2011 | Newport | Trawiasta | Ryan Harrison |
 Johan Brunström Adil Shamasdin |
4:6, 6:3, 10–5 |
| Zwycięzca | 2. | 24 lipca 2011 | Atlanta | Twarda | Alex Bogomolov Jr. |
 Matthias Bachinger Frank Moser |
3:6, 7:5, 10–8 |
| Finalista | 1. | 14 stycznia 2012 | Sydney | Twarda |  Jarkko Nieminen |
Bob Bryan Mike Bryan |
1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 22 lipca 2012 | Atlanta | Twarda | Ryan Harrison |
 Xavier Malisse Michael Russell |
6:3, 3:6, 10–6 |
| Zwycięzca | 4. | 1 marca 2014 | Acapulco | Twarda |  Kevin Anderson |
 Feliciano López Maks Mirny |
6:3, 6:3 |
| Finalista | 2. | 25 maja 2019 | Genewa | Ceglana | Robert Lindstedt |
 Oliver Marach Mate Pavić |
4:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 28 lutego 2021 | Singapur | Twarda (hala) |  John-Patrick Smith |
Sander Gillé Joran Vliegen |
2:6, 3:6 |
| Finalista | 4. | 29 stycznia 2022 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Max Purcell |
Thanasi Kokkinakis Nick Kyrgios |
5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 9 kwietnia 2022 | Houston | Ceglana | Max Purcell |
 Ivan Sabanov Matej Sabanov |
6:3, 6:3 |
| Finalista | 5. | 12 czerwca 2022 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Max Purcell |
 Wesley Koolhof Neal Skupski |
6:4, 5:7, 6–10 |
| Zwycięzca | 6. | 9 lipca 2022 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Max Purcell |
Nikola Mektić Mate Pavić |
7:6(5), 6:7(3), 4:6, 6:4, 7:6(10–2) |
| Zwycięzca | 7. | 27 sierpnia 2022 | Winston-Salem | Twarda | Jamie Murray |
 Hugo Nys Jan Zieliński |
6:4, 6:2 |
| Finalista | 6. | 23 października 2022 | Neapol | Twarda | John Peers |
Ivan Dodig Austin Krajicek |
3:6, 6:1, 8–10 |
| Finalista | 7. | 19 lutego 2023 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Rohan Bopanna |
Ivan Dodig Austin Krajicek |
6:7(5), 6:2, 10–12 |
| Zwycięzca | 8. | 24 lutego 2023 | Doha | Twarda | Rohan Bopanna |
 Constant Lestienne Botic van de Zandschulp |
6:7(5), 6:4, 10–6 |
| Zwycięzca | 9. | 19 marca 2023 | Indian Wells | Twarda | Rohan Bopanna |
Wesley Koolhof Neal Skupski |
6:3, 2:6, 10–8 |
| Finalista | 8. | 6 maja 2023 | Madryt | Ceglana | Rohan Bopanna |
 Karen Chaczanow Andriej Rublow |
3:6, 6:3, 3–10 |
| Finalista | 9. | 8 września 2023 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Rohan Bopanna |
Rajeev Ram Joe Salisbury |
6:2, 3:6, 4:6 |
| Finalista | 10. | 15 października 2023 | Szanghaj | Twarda | Rohan Bopanna |
Marcel Granollers Horacio Zeballos |
7:5, 2:6, 7–10 |
| Finalista | 11. | 5 listopada 2023 | Paryż | Twarda (hala) | Rohan Bopanna |
 Santiago González Édouard Roger-Vasselin |
2:6, 7:5, 7–10 |
| Finalista | 12. | 13 stycznia 2024 | Adelaide | Twarda | Rohan Bopanna |
Rajeev Ram Joe Salisbury |
5:7, 7:5, 9–11 |
| Zwycięzca | 10. | 27 stycznia 2024 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Rohan Bopanna |
 Simone Bolelli Andrea Vavassori |
7:6(0), 7:5 |
| Zwycięzca | 11. | 30 marca 2024 | Miami | Twarda | Rohan Bopanna |
Ivan Dodig Austin Krajicek |
6:7(3), 6:3, 10–6 |
| Finalista | 13. | 28 czerwca 2024 | Eastbourne | Trawiasta | John Peers |
Neal Skupski Michael Venus |
6:4, 6:7(2), 9–11 |
| Zwycięzca | 12. | 3 sierpnia 2024 | Paryż | Ceglana | John Peers |
Austin Krajicek Rajeev Ram |
6:7(6), 7:6(1), 10–8 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 27 stycznia 2013 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jarmila Gajdošová |
 Lucie Hradecká František Čermák |
6:3, 7:5 |
| Finalista | 1. | 20 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Samantha Stosur |
Barbora Krejčíková Rajeev Ram |
1:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 7 lipca 2022 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Samantha Stosur |
Desirae Krawczyk Neal Skupski |
4:6, 3:6 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
