Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Marek Jackowski

polski muzyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marek Jackowski
Remove ads

Marek Norbert[a] Jackowski (ur. 11 grudnia 1946 w Starym Olsztynie[1], zm. 18 maja 2013[2] w San Marco (Castellabate)(inne języki)[3]) – polski muzyk rockowy, gitarzysta i kompozytor.

Szybkie fakty Imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodził się 11 grudnia 1946 ok. godz. 22.30 w Starym Olsztynie na Warmii, a dorastał w Łęgajnach[4][5]. Był synem Bernarda Jackowskiego (1911–1981) i Gabrieli Heleny z domu Gwóźdź (1914–1990), którzy pobrali się 25 grudnia 1939[6][7]. Rodzice pracowali w Państwowych Gospodarstwach Rolnych – matka była księgową w Zakładzie Ogrodniczym PGR Łęgajny, ojciec zaś, z zawodu agronom, piastował stanowisko dyrektora; w 1953 został, w wyniku śledztwa Urzędu Bezpieczeństwa, oskarżony i skazany na trzy lata więzienia za niedopełnienie obowiązków służbowych (przez co wyrządził szkody w PGR-ach na ponad 3 mln zł), a po wyjściu z więzienia w 1955 (dzięki zwolnieniu warunkowemu za dobre sprawowanie) został urzędnikiem w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie[8] w Wydziale Rolnictwa i Leśnictwa. Marek Jackowski miał starszą siostrę, Krystynę (ur. 1941)[9][10]. W dzieciństwie zaczął mieć problemy z wymową – jąkał się, był nieśmiałym i wyobcowanym dzieckiem[11].

Zafascynowany muzyką Paula Anki, Neila Sedaki i The Rolling Stones zainteresował się bigbitem, podjął naukę gry na gitarze akustycznej i zaczął pisać pierwsze piosenki[12]. Szkołę podstawową ukończył w 1960 z wynikiem dobrym[13]. Cztery lata później ukończył naukę w klasie matematyczno-fizycznej w I Liceum Ogólnokształcącym w Olsztynie, uzyskując na świadectwie dobre i dostateczne oceny[14]. W okresie licealnym stawiał pierwsze kroki muzyczne w zespole popowym Kleks (później przemianowanym na Posągi)[12][15][16]. Studiował filologię angielską; studia rozpoczęte na Uniwersytecie Łódzkim kontynuował po przeprowadzce do Krakowa na Uniwersytecie Jagiellońskim i zakończył w 1970, jednak nie złożył pracy magisterskiej[17][18].

Podczas studiów w latach 1966–1967 był gitarzystą w łódzkiej grupie Impulsy, zespole instrumentalno-wokalnym Rady Uczelnianej Zrzeszenia Studentów Polskich Uniwersytetu Łódzkiego[19][20]. Z zespołem zajął w 1967 drugie miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Muzyki Młodzieżowej w Częstochowie[21]. Formację przekształcił później w zespół Vox Gentis (pol. Głos Plemienia[21]), który był początkowo kwintetem grającym blues rocka, a później – duetem gitar elektrycznych, który tworzył ze Zbigniewem Frankowskim[19]. Po wyprowadzce do Krakowa nawiązał współpracę z Piwnicą pod Baranami, gdzie występował z grupą Anawa (1969–1971), z którą nagrał płyty: Marek Grechuta & Anawa (1970) i Korowód (1971)[22]; na drugi album stworzył instrumentalny utwór „Widzieć więcej”[23]. W 1969 w uznaniu za swoją grę został mianowany „prekursorem polskiego podziemia” przez redakcję miesięcznika „Jazz”[24]. W 1971 założył z Jackiem Ostaszewskim zespół Osjan, w którym grał do 1975[25]. W 1976 został redaktorem w czasopiśmie „Jazz Forum”, z której to pracy zrezygnował wraz z rozwojem działalności w Maanamie[26].

W 1974 wraz z Milo Kurtisem założył w Krakowie zespół grający muzykę świata Sensacyjna Grupa Okazjonalna, który później przemianował na Maanam[27][28]. Po wielu zmianach personalnych skład tej grupy – z ówczesną żoną Jackowskiego, Korą (Olgą Jackowską) jako wokalistką – ustalił się w 1979, a zespół udanie zadebiutował jako grupa rockowa[29]. Jackowski stał się głównym kompozytorem materiału płytowego, a do klasyki polskiej muzyki weszła piosenka „Oprócz błękitnego nieba” (1979), którą nagrał z Maanamem[30]. Po rozwodzie z Korą w 1984 popadł w uzależnienie od alkoholu, które doprowadziło do zawieszenia działalności Maanamu i zadłużenia Jackowskiego[31]. W latach 80. współtworzył z Robertem Gawlińskim projekt Złotousty i Anioły[32]. Dorabiał, udzielając korepetycji z języka angielskiego i ucząc gry na gitarze, a także pracując jako lektor wiadomości w Radiu Alex[33]. W 1990 odbył z Korą oraz Leszkiem Biolikiem i Markiem Czapelskim trasę koncertową po klubach polonijnych w USA[34], a w 1991 reaktywował Maanam i pozostał liderem zespołu do czasu jego rozwiązania 31 grudnia 2008[35].

Równocześnie z działalnością w Maanamie w latach 90. wydał dwa solowe albumy: No1 (1994) i Fale Dunaju (1995), które jednak nie zdobyły uznania krytyków i nie wylansowały przeboju[36]. W wolnych chwilach razem z trzecią żoną Ewą zajmował się handlem antykami i prowadził dwie galerie sztuki w Zakopanem[37]. W 2002 wydał kompilację z serii Złota kolekcja. W 2005 został laureatem Brązowego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis[38]. Pod koniec 2007 uformował z Januszem Iwańskim zespół The Goodboys, z którym trzy lata później wydał album, również zatytułowany The Goodboys[39][40]. Z powodu nikłego zainteresowania projektem na rynku zakończył jego działalność niedługo po pierwszym koncercie[41].

W latach 2011–2013 występował gościnnie z zespołem Plateau na trasie koncertowej promującej ich czwarty album Projekt Grechuta, obejmującej m.in. występ na Przystanku Woodstock 2011 w Kostrzynie nad Odrą[42][43]. Z zespołem Plateau zagrał swój ostatni koncert, który odbył się 17 marca 2013 we Wrocławiu[44]. Skomponował dla grupy także dwa utwory: „Małe kina” (piosenka ukazała się na piątym albumie Plateau pt. W związku z tobą) oraz „Kocham cię, kimkolwiek jesteś” (piosenka miała premierę w październiku 2022)[45]. W tym ostatnim utworze można usłyszeć jego gitarę w nagraniu, a w teledysku do piosenki wystąpiły trzy córki Jackowskiego[46].

Thumb
Nisza cmentarna Marka Jackowskiego na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

W 2013 wydał trzeci solowy album, zatytułowany po prostu Marek Jackowski, nad którym pracę zakończył na kilka dni przed swoją śmiercią[47]. Zmarł 18 maja 2013 na zawał serca[48]. Pogrzeb odbył się 19 maja na cmentarzu w San Marco[49]. Jego ponowny pochówek miał miejsce na Nowym Cmentarzu w Zakopanem 14 sierpnia 2013 w kolumbarium (kwatera U1-1c-1)[50][51].

W 2014 r. pośmiertnie przyznano mu nagrodę Złoty Fryderyk za całokształt twórczości[52].

Remove ads

Życie prywatne

W okresie studenckim był związany z Ewą Janicką, której miał zadedykować melodię przeboju Maanamu „Kocham cię, kochanie moje”[53]. W latach 1971–1984 był mężem Kory, wokalistki Maanamu, z którą ma syna, Mateusza (ur. 1972)[28]. W trakcie małżeństwa nawiązał trwający prawie rok romans z Małgorzatą Kubiak[54]. W latach 80. miał kilkumiesięczny romans z aktorką Grażyną Szapołowską[55]. 5 stycznia 1991, po sześciu latach nieformalnego związku, ożenił się z młodszą o 21 lat Katarzyną Krupicz, siostrą Dariusza Krupicza, współzałożyciela i muzyka zespołów De Mono i Magma, z którą rozwiódł się w 1994[56][57][58]. W 1988 przeprowadził się do Zakopanego, wciąż mieszkał także w Warszawie[59]. Na przełomie lat 80. i 90. stał się religijny i pokonał chorobę alkoholową[60]. W 1993 związał się z młodszą o 28 lat Ewą Święs, z którą ożenił się 18 czerwca 1994 i miał trzy córki: Biankę (ur. 1995), Palomę (ur. 1996) i Sonię[61]. Od 2007 do śmierci mieszkał w San Marco di Castellabate we Włoszech, w prowincji Salerno, pod Neapolem[28][62].

Remove ads

Odznaczenia i upamiętnienie

  • Laureat Brązowego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005)[38].
  • W grudniu 2021 w gminie Purda w Starym Olsztynie, gdzie urodził się artysta, została odsłonięta tablica, upamiętniająca 75. rocznicę urodzin Jackowskiego. Przedstawia ona wizerunek muzyka grającego na gitarze oraz cytat z jego największego przeboju „Oprócz błękitnego nieba”[63].
  • Anna Kamińska Głośniej! Marek Jackowski. Historia twórcy Maanamu, Wydawnictwo Literackie (2023) ISBN 978-83-08-08323-9.

Dyskografia

Zobacz więcej w artykule Maanam, w sekcji Dyskografia.
Więcej informacji Rok, Tytuł ...
Remove ads

Filmografia

Kompozytor muzyki filmowej:

Uwagi

  1. Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów M. Jackowskiego.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads