Malinowska Skała
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malinowska Skała (1152 m n.p.m.) – zwornikowy szczyt w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w Beskidzie Śląskim. Ku północnemu zachodowi biegnie od tej kulminacji grzbiet przez Malinowską Przełęcz i Malinów ku Przełęczy Salmopolskiej, ku południu przez Malinowskie Siodło i Zielony Kopiec grzbiet ku Baraniej Górze. Na północ odchodzi od Malinowskiej Skały grzbiet ku Skrzycznemu, zaś ku wschodowi wybiega krótki grzbiecik Kościelca[1]. Spod Malinowskiej Skały wypływają 2 potoki: Malinka i Malinowski Potok oraz rzeka Żylica, a na szczycie Malinowskiej Skały zbiegają się granice 3 miejscowości Wisła, Szczyrk i Lipowa. Przez Malinowską skałę przebiega granica krain historycznych Małopolski i Śląska[2].
Malinowska Skała w 2023 r. | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Pasmo | |
Wysokość |
1152 m n.p.m. |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego | |
49°39′21″N 19°00′03″E |
Masyw Malinowskiej Skały – jak i cały grzbiet, biegnący od niej przez Malinów i Przełęcz Salmopolską aż po Kotarz – zbudowany jest z tzw. zlepieńców z Malinowskiej Skały. Skała ta, tworząca nieciągły poziom składający się z szeregu izolowanych soczewek, spotykana jest tylko w Beskidzie Śląskim, Małym i Morawsko-Śląskim w najwyższej części górnych warstw godulskich. Są to drobno- i średnioziarniste zlepieńce kwarcowe, zawierające liczne okruchy łupków mikowych, granitów i ziarna skaleni[3]. Składniki te można bez trudności wyróżnić w litej płycie, pokrywającej szczyt Malinowskiej Skały lub też dostrzec – jako produkt współczesnego wietrzenia – wśród żwiru pokrywającego ścieżkę[4].
Około 60 m na północ szczytu, tuż przy szlaku turystycznym, zlepieniec ten buduje sporą wychodnię skalną, tzw. Malinowską Skałę w kształcie rozczłonkowanej ambony o wymiarach 6 × 14 × 5 m. Na ścianach wychodni widać interesujące formy wietrzenia, m.in. dość głęboką niszę. Wychodnia na Malinowskiej Skale jest co najmniej od połowy XX w. jednym z najlepiej rozpoznawalnych symboli Beskidu Śląskiego. Jej fotografie znajdują się praktycznie we wszystkich publikacjach krajoznawczych opisujących te góry, jest też przedstawiana na niezliczonych wzorach kart pocztowych[5].
Malinowska Skała była obiektem uprawiania boulderingu[6], ale od 1977 roku wychodnia ta jest objęta ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej[5].
W stokach góry znajduje się m.in. Jaskinia Malinka o długości korytarzy 16 m, odkryta w 1979 r[7].
Na północno-zachodnich stokach Malinowskiej Skały, w dużej niszy osuwiskowej, znajduje się – stanowiący dużą rzadkość w Beskidach – naturalny, całoroczny stawek o średnicy ok. 10 m[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.