Lubań Śląski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lubań Śląski – stacja kolejowa w Lubaniu, w województwie dolnośląskim, w Polsce. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca lokalnego[1].
Budynek dworca kolejowego Lubań, widok z biurowca ZNTK | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Data otwarcia |
1865 |
Poprzednie nazwy |
Lauban |
Dane techniczne | |
Liczba peronów |
5 |
Liczba krawędzi peronowych |
6 |
Kasy |
|
Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego | |
Położenie na mapie Lubania | |
51°06′42″N 15°17′37″E |
W latach 60. XIX wieku wzrastało zapotrzebowanie na wydobywany na Śląsku węgiel kamienny. W 1862 Sejm Prus podjął uchwałę o przyznaniu środków na rzecz budowy Śląskiej Kolei Górskiej (Schlesische Gebirgsbahn). Rozpoczęcie budowy miało miejsce 13 sierpnia 1863, kiedy dokonano pierwszego wkopu łopaty na trasie Węgliniec – Lubań (w okolicach dzisiejszego przejazdu kolejowo-drogowego w ciągu ul. Tkackiej). Po trwającej dwa lata budowie w dniu 18 września 1865 dokonano odbioru trasy kolejowej z Węglińca do Rybnicy k. Jeleniej Góry wraz z odgałęzieniem Zgorzelec – Lubań. Odbioru inwestycji dokonał minister handlu – hrabia von Itzenplitz. Dwa dni później dokonano poświęcenia i oficjalnego otwarcia trasy[4].
Gmach dworca zaprojektował architekt Hermann Cuno[5]. Cegła do jego budowy pochodziła z lokalnych zakładów ceramicznych Alberta Augustina, który kierował budową dworca. Dworzec składał się z dwóch skrzydeł – północnego i południowego – połączonych łącznikiem. W północnym skrzydle znajdowało się główne wejście. Wyjście na dwa perony ulokowano w łączniku po obu stronach. Budynek mieścił restaurację, bufet, hol i kasy biletowe. Była tam też kasa bagażowa, pomieszczenie telegrafu, poczekalnia dla kobiet, dla podróżnych klasy I i II oraz dla podróżnych klasy III i IV[5]. W pewnym oddaleniu od dworca ulokowano toalety[5].
W latach 20. XX wieku linie wychodzące z Lubania zostały zelektryfikowane (w 1922 w kierunku Jeleniej Góry, w 1923 w kierunku Zgorzelca i w 1928 w kierunku Węglińca i Leśnej)[5]. W Lubaniu już od 1917 roku istniała podstacja trakcyjna[5]. Wraz z zasilaniem linii do Leśnej zaraz po zakończeniu działań II wojny światowej uruchomili ją pozostali na miejscu kolejarze niemieccy[6]. Departament Elektryczny Ministerstwa Komunikacji w Warszawie przygotowywał wznowienie ruchu pociągów elektrycznych, delegując w lipcu 1945 roku na teren tworzonej Dyrekcji Okręgowych Kolei Państwowych we Wrocławiu 22 specjalistów trakcji elektrycznej (dla obsadzenia stanowisk kierowniczych) oraz 15 maszynistów[6]. Pod nadzorem delegatów PKP uruchomiono również sieć elektryczną na odcinku Jelenia Góra – Lubań oraz liniach wychodzących z Jeleniej Góry do Karpacza i Szklarskiej Poręby[6]. Naprawę sieci między Lubaniem a Zgorzelcem przerwano na kilka tygodni przed potencjalnym zakończeniem[6]. W Moskwie doszło do podpisania datowanego na 8 lipca 1945 roku porozumienia między rządami Polski i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, na mocy którego system kolei elektrycznych w Sudetach został uznany za radziecką zdobycz wojenną i przeznaczony do demontażu i wywiezienia do ZSRR[6]. Urządzenia, których Sowieci przez 3 tygodnie planowego demontażu nie byli w stanie zabrać, decyzją Ministerstwa Komunikacji zdemontowano i przekazano do użycia wtórnego na liniach kolejowych i tramwajowych (resztki drutu trakcyjnego oraz liczne słupy szlakowe)[6]. Departament Elektrotechniczny Ministerstwa Komunikacji, mając na względzie górski charakter linii, apelował o natychmiastowe, ponowne zelektryfikowanie szlaków polskim systemem prądu stałego o napięciu 3000 V[6]. Trudna sytuacja gospodarcza Polski sprawiła, że reelektryfikację głównych szlaków (odcinki Wrocław – Jelenia Góra, następnie Jelenia Góra – Węgliniec i Jelenia Góra – Szklarska Poręba) przeprowadzono odpowiednio u schyłku lat sześćdziesiątych i w połowie lat 80. XX wieku[6].
Połączenia pasażerskie w latach 1950-2000
Okres | Stacja docelowa | Liczba połączeń | Źródło |
---|---|---|---|
1950/51 | Węgliniec Gryfów Śląski Jelenia Góra Zach. Zgorzelec Ujazd Legnica Lubsko Żagań Ostrów Wielkopolski Warszawa |
9 6 4 4 3 2 1 1 1 |
[7][8][9] |
1956/57 | Gryfów Śląski Węgliniec Mikułowa Jelenia Góra Zgorzelec Ujazd Leśna Turoszów Mirsk Lubsko Warszawa Gł. |
9 8 8 5 5 4 3 1 1 1 |
[10][11][12][13] |
1966/67 | Węgliniec Gryfów Śląski Mikułowa Jelenia Góra Zgorzelec Turoszów Leśna Lubsko Żagań Mirsk |
9 7 7 5 4 3 3 1 1 1 |
[14][15][16][17] |
1975/76 | Gryfów Śląski Jelenia Góra Węgliniec Zgorzelec Leśna Turoszów Katowice Lipsk Kraków Gł. Drezno Warszawa Berlin Paryż Frankfurt nad Menem Lubsko Żary Kłodzko Karpacz Mirsk Eisenach Reichenbach |
11 9 8 7 6 3 3 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 |
[18][19][20][21] |
1980/81 | Gryfów Śląski Jelenia Góra Węgliniec Zgorzelec Görlitz Leśna Turoszów Katowice Drezno Kraków Warszawa Lipsk Żary Lubsko Berlin Paryż Frankfurt nad Menem Mirsk Karpacz |
11 10 8 8 4 4 3 3 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1 1 |
[22][23][24][25] |
1985/86 | Gryfów Śląski Jelenia Góra Zgorzelec Turoszów Leśna Katowice Görlitz Warszawa Kraków Lubsko Berlin Frankfurt nad Menem |
10 8 7 3 3 2 2 1 1 1 1 1 |
[26][27][28][29] |
1990/91 | Węgliniec Gryfów Śląski Jelenia Góra Zgorzelec Bogatynia Leśna Katowice Warszawa Szczecin Lipsk Świeradów Zdrój |
14 11 11 7 4 2 1 1 1 1 1 |
[30][31][32][33] |
1996/97 | Węgliniec Jelenia Góra Zgorzelec Bogatynia Zielona Góra Szczecin |
11 10 2 2 2 1 |
[34][35][36] |
1999/2000 | Węgliniec Jelenia Góra Zgorzelec Bogatynia Szczecin Główny Zielona Góra |
12 10 2 2 1 1 |
[37][38][39] |
Połączenia ze stacji w kwietniu 2019[40]:
Na stacji znajduje się 5 peronów.
Lp. | 1 peron | 2 peron | 3 peron | 4 peron | 5 peron |
---|---|---|---|---|---|
Kierunek | Zgorzelec
Jelenia góra |
Zgorzelec
Jelenia góra |
Leśna | Węgliniec
Jelenia Góra |
Węgliniec
Jelenia Góra |
Stan | Używany | Używany | Nieużywany | Używany | Używany |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.