Lidia Daniszewska
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lidia Daniszewska ps. Lidka (ur. 31 maja 1923 w Jeziornie[1], zm. 16 września 1944 w Warszawie) – sanitariuszka, łączniczka, uczestniczka powstania warszawskiego. Pośmiertnie awansowana na stopień podporucznika.
 | |
 strzelec | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Życiorys
Córka Pawła i Marii z domu Jeżycka.
Podczas okupacji niemieckiej studiowała medycynę na tajnych kompletach. 1. dnia powstania warszawskiego została łączniczką oraz sanitariuszką w plutonie „Felek” kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”.
W dniach 30 i 31 sierpnia uczestniczyła w przebiciu ze Starego Miasta do Śródmieścia przez Ogród Saski.
We wrześniu opatrywała rany Andrzeja Romockiego (ps. „Morro”) w kościele św. Antoniego z Padwy (ul. Senatorska 31).
Poległa 16 września 1944 w rejonie ul. Wilanowskiej 1, Solec na Czerniakowie.
Dwukrotnie odznaczona Krzyżem Walecznych. Pochowana w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 20A-3-10)[2].
11 maja 2020 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej podpisał postanowienie Nr 112.27.2020 o pośmiertnym nadaniu Lidii Daniszewskiej pierwszego stopnia oficerskiego podporucznika w uznaniu zasług na rzecz obronności państwa[3].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.