Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Ogród Saski w Warszawie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Ogród Saski – park miejski w śródmieściu Warszawy, położony między placem marsz. Józefa Piłsudskiego, placem Żelaznej Bramy, ul. Marszałkowską i ul. Królewską, na Osi Saskiej.
Remove ads
Ogród Saski










Pierwotnie geometryczny ogród francuski założony w latach 1724–1748 dla króla Augusta II Mocnego według projektu Matthäusa Daniela Pöppelmanna i Zachariasa Longuelune’a przy współpracy (od 1733) Carla Friedricha Pöppelmanna i Johanna Christopha von Naumanna jako ogród pałacu Saskiego. Został zdewastowany w czasie insurekcji kościuszkowskiej (1794), przekomponowany na krajobrazowy ogród angielski w latach 1816–1827 według projektu Jamesa Savage’a. Częściowo zniszczony w czasie powstania warszawskiego, został odtworzony po wojnie.
Jest pierwszym publicznym parkiem miejskim w Warszawie[1] i w Polsce[2].
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Ogród Saski został założony na przełomie XVII i XVIII wieku przez króla Augusta II Mocnego, na tzw. Osi Saskiej, jako ogród przypałacowy przy pałacu Saskim w stylu francuskim.
27 maja 1727 został udostępniony przez króla mieszkańcom Warszawy[3]. Był to pierwszy park publiczny w mieście[1]. Dla użytku dworu królewskiego pozostawiono dwa niewielkie ogródki w części przylegającej do pałacu Saskiego[2].
Ogród szybko zyskał dużą popularność stając się ulubionym miejscem wypoczynku i rozrywki mieszkańców miasta[4]. Mógł korzystać z niego każdy, kto był porządnie ubrany[4].
W 1748 August III Sas wzniósł tam Opernhaus (operalnię), pierwszy na terenie Polski zbudowany specjalnie w tym celu wolno stojący budynek teatralny[5]. W ogrodzie od XVIII wieku odbywały się występy orkiestry janczarskiej istniejącej na dworze króla Augusta II, która dawała tzw. Koncerty Promenadowe[6].
W 1797 Ogród Saski został odkupiony od dworu drezdeńskiego przez rząd pruski i przekazany miastu[7].
W 1847 w ogrodzie wybudowano zaprojektowany przez Henryka Marconiego Instytut Wód Mineralnych[8]. Pijalnia wód utrwaliła rolę Ogrodu Saskiego jako salonu Warszawy[9].
16 czerwca 1855 uruchomiono pierwszy warszawski wodociąg miejski, prowadzący wodę z Wisły przez stację pomp przy ul. Karowej, zbudowany według projektu Henryka Marconiego. Wzniesiony w Ogrodzie Saskim wodozbiór, o kształcie wzorowanym na rzymskiej świątyni Westy w Tivoli pod Rzymem, pełnił funkcję wieży ciśnień. Wodę ze zbiornika rozprowadzano do 16 zdrojów oraz 4 fontann w różnych częściach miasta, z najbardziej efektowną w samym Ogrodzie Saskim, zachowaną do dziś[10].
W czerwcu 1862 oficer armii rosyjskiej Andrij Potebnia dokonał w Ogrodzie Saskim nieudanego zamachu na namiestnika Królestwa Polskiego Aleksandra Lüdersa[11].
W XIX wieku zamieniony został w park w stylu angielskim. Do ogrodzonego obiektu nie były wpuszczane osoby niechlujnie ubrane lub nietrzeźwe[12], Żydzi w tradycyjnych strojach, a także dzieci do lat 14 bez opieki[13]. Przy każdej bramie ogrodu stał policjant[13]. W 1870 roku zbudowano tam drewniany budynek Teatru Letniego[14]. W 1899 Warszawskie Towarzystwo Higieniczne otworzyło w Ogrodzie Saskim jeden z pierwszych w mieście placów zabaw dla dzieci, ufundowany przez Wilhelma Raua[1]. Pomiędzy 31 marca a 2 kwietnia 1902 roku pierwsza polska wytwórnia filmowa Towarzystwo Udziałowe Pleograf założona przez wynalazcę Kazimierza Prószyńskiego[15] organizowała w budynku teatru pionierskie pokazy polskich filmów dokumentujących życie codzienne w Warszawie[15].
W 1935 przez zachodnią część parku przebito do placu Żelaznej Bramy i ul. Żabiej ulicę Marszałkowską[16]. Projekt przebicia tej ulicy do placu Bankowego dokończyli Niemcy podczas okupacji, wykorzystując zniszczenia w czasie obrony Warszawy w 1939, w tym zwłaszcza zniszczenie i rozbiórkę oficyn pałacu Błękitnego[16][17].
Podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 spłonął trafiony bombą budynek Teatru Letniego[18]. W wyniku pożarów ucierpiał także park[19]. W okresie okupacji niemieckiej Ogrodowi Saskiemu nadano niemiecką nazwę Sächsischengarten[20]. 4 maja 1942 został on zamknięty dla ludności polskiej[21].
W kwietniu 1945 oczyszczony z min park przekazano do użytku mieszkańców[22].
Drzewostan częściowo przetrwał wojnę, jednak wiele cennych starych drzew zostało uszkodzonych[23]. Największą ich grupę stanowią kasztanowce[24]. Rosną tam także m.in. topole czarne, wiązy, lipy drobnolistne, glediczje trójcierniowe, miłorzęby japońskie i klony pospolite[24].
W 1947 w parku wzniesiono murowany barak z przeznaczeniem na szkołę, który został rozebrany w latach 50[25]. Przed 1950 usunięto otaczające park ogrodzenie[26]. Został on także powiększony dzięki przyłączeniu do niego ogrodu Zamoyskich (od strony ul. Senatorskiej) oraz ogrodu Ministerstwa Spraw Zagranicznych (od strony ul. Wierzbowej)[27].
W 2023 spółka Pałac Saski poinformowała, że z planową inwestycją w zakresie odbudowy pałacu Saskiego, pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie koliduje ok. 150 drzew rosnących we wschodniej części Ogrodu Saskiego, głównie lip i dębów[28]. Do wycięcia przeznaczono 60 drzew, a 90 do przesadzenia w inne miejsca[28].
Remove ads
Najważniejsze obiekty
- 21 barokowych rzeźb muz i cnót (Jan Jerzy Plersch)
- Empirowa fontanna autorstwa Henryka Marconiego z 1855
- Wodozbiór w kształcie rotundy, wzorowany na świątyni Westy w Tivoli (Henryk Marconi)
- Staw w Ogrodzie Saskim
- Zegar słoneczny (Jakub Pik, A. Sikorski, 1863)
- Grób Nieznanego Żołnierza
- Pałac Błękitny
- Płyta upamiętniająca powitanie wojsk polskich przez Józefa Piłsudskiego w 1921 (1938, kopia płyty odsłonięta w 1995)[29]
- Pomnik Marii Konopnickiej
- Kamień pamiątkowy ustawiony w 1927 w dwusetną rocznicę oddania Ogrodu do użytku publicznego[30]
- Płyta upamiętniająca 6 mln Polaków, w tym 800 tys. mieszkańców Warszawy, poległych w II wojnie światowej (odsłonięta 7 maja 1965)[31]
- Tablica pamiątkowa Tchorka (przy pałacu Błękitnym)
Obiekty nieistniejące lub przeniesione w inne miejsce
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads