Loading AI tools
oficer dyplomowany Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Leszek Mariusz Wernic[1] (ur. 8 grudnia 1897 w Warszawie, zm. 18 marca 1969 tamże) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
 | |
 major dyplomowany piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
8 grudnia 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 marca 1969 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef sztabu dywizji |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
      | |
_01.jpg)
Był synem lekarza Leona Wernica i Haliny z Przedrzymirskich, starszym bratem pisarza i publicysty Wiesława Wernica. Działał w skautingu, w 1915 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, a od 1918 walczył w szeregach Legionów Polskich w Galicji Wschodniej z Ukraińcami brał udział w 1920 wojnie polsko-bolszewickiej oraz walczył na froncie białorusko-litewskim[2]. 21 grudnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[3].
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Adiutanturze szefa Sztabu Generalnego, a jego oddziałem macierzystym był 8 Pułk Piechoty Legionów[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 341. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 8 pp Leg.[5]. W tym samym roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego[6] Z dniem 1 października 1924, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału IIIa Biura Ścisłej Rady Wojennej w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 8 pp Leg.[7][8][9] 1 grudnia 1924 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 46. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. Następnie został przeniesiony do 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie[11]. Od 1930 oficer II Oddziału SG[12][13]. W czerwcu 1933 został przeniesiony do 51 pułku piechoty w Brzeżanach na stanowisko dowódcy kompanii[14]. 27 czerwca 1935 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 6. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W październiku tego roku został przydzielony do 17 Dywizji Piechoty w Gnieźnie na stanowisko szefa sztabu. Od 1937 do marca 1939 dowódca I baonu 31 pułku piechoty w Łodzi. Następnie ponownie w II Oddziale SG. Skierowany przed wybuchem wojny do Oddziału II Sztabu Armii „Łódź”.
Na stanowisku oficera sztabu walczył w wojnie obronnej 1939 roku oraz uczestniczył w obronie Warszawy[16]. Od 29 września 1939, po kapitulacji stolicy, przebywał w niewoli niemieckiej, w Oflagu IV A Hohnstein. W lutym 1946 wrócił do kraju[17]. Po powrocie został dziennikarzem. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B18-1-29)[18].
Leon Wernic był żonaty z Zofią Chodkowską, która z dwoma synami została w Warszawie. Starszy syn Zbigniew (ur. 1925) kapral podchorąży ZWZ-AK „Madagaskar – Garłuch”, ps. Cezar został aresztowany i z innymi więźniami Pawiaka rozstrzelany 21 lipca 1944. Młodszy syn Andrzej (1930–2019) był uczestnikiem powstania warszawskiego. Za wykazaną dzielność i żołnierskie zasługi na polu walki został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie był historykiem i dziennikarzem[19]. Zmarł 13 maja 2019 w wieku 88 lat w Warszawie.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.png){kind=small}
