polski pisarz, esperantysta i prawnik żydowskiego pochodzenia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leo Belmont, właściwie Leopold Blumental (ur. 8 marca 1865 w Warszawie[1], zm. 19 października 1941 tamże[2][3]) – polski eseista, poeta, prozaik, znawca i tłumacz literatury francuskiej i rosyjskiej, jeden z założycieli Polskiego Związku Esperantystów.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 października 1941 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
eseista, poeta, prozaik |
 | |
Urodził się w rodzinie żydowskiej, był synem Maurycego i Franciszki ze Studenckich[4]. W 1885 ukończył warszawskie V Gimnazjum[1]. Był absolwentem wydziału prawnego rosyjskiego Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W 1892 został wpisany na listę adwokatów przysięgłych w Petersburgu. Zarówno podczas pobytu w Rosji do 1904, jak i w Warszawie kontynuował działalność literacką i prawniczą. Był m.in. radcą prawnym Związku Artystów Scen Polskich i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. W 1905 został skazany na 2 miesiące więzienia za obrazę majestatu[5].
W latach 1907–1913 wydawał czasopismo „Wolne Słowo”, gdzie zamieszczał własne prace krytycznoliterackie, m.in. o Tołstoju. Zajmował się judaistyką. Interesował się też językiem esperanto i był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Esperantystów.
Podczas II wojny światowej przebywał w getcie warszawskim, gdzie zmarł śmiercią naturalną. Pochowany został na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej (aleja 52, grób 5)[6].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Powieść Belmonta W wieku nerwowym (1890) zawiera studium osobowości neurotycznej, charakterystycznej dla dekadencji. W późniejszym wieku napisał wiele romansów pseudohistorycznych, które w formie sensacyjnej opisywały romanse koronowanych głów, a także powieści filmowych (m.in. Droga człowieka na motywach filmu Cyrk Chaplina). Pisał też scenariusze filmowe.
Tłumaczył wiele utworów literatury rosyjskiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej, skandynawskiej. Był autorem przekładów m.in. poematu Eugeniusz Oniegin Aleksandra Puszkina, powieści Michał Strogow Juliusza Verne’a[7], dzieł literackich Leonida Andriejewa, Aleksandra Kuprina, Ilji Erenburga, Marka Ałdanowa, Thomasa Manna, Jakuba Wassermanna, Stefana Zweiga, Liona Feuchtwangera, Edmonda Rostanda, Victora Margueritte’a, Edwarda Bulwer-Lyttona, Oscara Wilde’a.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.