Kwas nadoctowy

Kwas nadoctowy, CH₃COOOH – organiczny związek chemiczny z grupy peroksokwasów, nadtlenowa pochodna kwasu octowego. Jest żrący i ma silne właściwości utleniające. Stosowany jako środek dezynfekcyjny, wybielacz oraz utleniacz w preparatyce chemicznej.

Kwas nadoctowy

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia PAA
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C2H4O3
Inne wzory	CH3COOOH
Masa molowa	76,05 g/mol
Wygląd	Bezbarwna ciecz o ostrym zapachu octu
Identyfikacja
Numer CAS	79-21-0
PubChem	6585
DrugBank	DB14556
SMILES CC(=O)OO
InChI InChI=1S/C2H4O3/c1-2(3)5-4/h4H,1H3 InChIKey KFSLWBXXFJQRDL-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,226 g/cm³[1]; ciecz Temperatura topnienia -0,2 °C[1] Temperatura wrzenia 110 °C[1] Kwasowość (pKa) 8,2
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[2] Niebezpieczeństwo Zwroty H H226, H242, H302, H312, H314, H332, H400 Zwroty P P210, P234, P260, P280, P305+P351+P338, P370+P378 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Żrący (C) Utleniający (O) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R7, R20/21/22, R35, R50 Zwroty S S3/7, S14, S26, S36/37/39, S45, S61 Temperatura zapłonu 40,5 °C Numer RTECS SD8750000
Podobne związki
Podobne związki	kwas octowy
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas nadoctowy używany jest m.in. jako środek bielący do włókien naturalnych poprzez utlenianie. Zaletami są:

• wyższy potencjał utleniający w porównaniu do perhydrolu (nadtlenku wodoru)
• możliwość prowadzenia procesu bielenia w temperaturze 60 °C (bielenie perhydrolem przeprowadza się w temperaturze 98 °C)
• proces bielenia wykonuje się w kąpieli w zakresie pH 6–8 (bielenie perhydrolem wymaga stosowania środowiska silnie alkalicznego (pH>11)

Ze względu na powodowanie nieodwracalnych zmian w komórkach drobnoustrojów stosowany jest w dezynfekcji. Jest aktywny w stosunku do form wegetatywnych i przetrwalników. Do celów wyjaławiających stosuje się roztwory o stężeniu 0,1–0,5%. Jego zastosowanie jest jednak ograniczone toksycznością i reaktywnością. W roztworach wodnych rozkłada się do tlenu i kwasu octowego^[3].