Księstwo Bukowiny

Księstwo Bukowiny (niem. Herzogtum Bukowina, ukr. Герцогство Буковина) – istniejący w latach 1849–1918 kraj koronny Cesarstwa Austrii (od 1867 w granicach Przedlitawii Austro-Węgier), obejmujący obszar Bukowiny.

Księstwo Bukowiny

Herzogtum Bukowina

kraj koronny
1849–1918
Herb Flaga
Państwo	Austro-Węgry
Siedziba	Czerniowce
Data powstania	4 marca 1849
Data likwidacji	1918
Populacja (1910) • liczba ludności	800 198
Języki urzędowe	niemiecki
Położenie na mapie
Położenie na mapie

Dane liczbowe:

• powierzchnia - 10 441 km²
• ośrodek administracyjny - Czerniowce
• liczba ludności w 1910 - 800 198
• główne narodowości według języka ojczystego - Ukraińcy 38,4%, Rumuni 34,1%, Niemcy^[1] 21,2%, Polacy 4,5%, Węgrzy 1,3%^[2]

Od czasu powstania w średniowieczu Hospodarstwa Mołdawii Bukowina stanowiła jego skrajną północną część, nie wyróżnianą w żaden specjalny sposób. W 1775 na mocy traktatu w Küczük Kajnardży północna część Mołdawii została anektowana przez Monarchię Habsburgów.

W 1786 r. Bukowinę przyłączono do Galicji, w 1790 została wyłączona i stanowiła osobną prowincję, ale pod zarządem gubernium lwowskiego. W 1817 r. ponownie włączona do Galicji jako cyrkuł^[3].

4 marca 1849 została odrębnym krajem koronnym Austrii jako księstwo i przetrwała w tej postaci do rozpadu monarchii w 1918. Obecnie podzielona między Rumunię (Bukowina południowa) i Ukrainę (Bukowina północna).