Królewskie Malezyjskie Siły Powietrzne

Królewskie Malezyjskie Siły Powietrzne (malajski Tentera Udara DiRaja Malaysia, ang. Royal Malaysian Air Force; w skrócie RMAF) – wojska lotnicze Malezji, jedna z trzech formacji tamtejszych Sił Zbrojnych.

Tentera Udara DiRaja Malaysia

Państwo	Malezja
Siły zbrojne	Malezyjskie Siły Zbrojne
Nazwa skrócona	RMAF
Data utworzenia	2 czerwca 1958
Znak rozpoznawczy
Najwyższe dowództwa
Cywilne	"Yang di-Pertuan Agong" (król)
Wojskowe	Rada Sił Zbrojnych

Historia

Powstały w 1958, jako Siły Powietrzne Federacji Malajskiej, chociaż malezyjskie lotnictwo pomocnicze istniało przy Royal Air Force w ramach brytyjskich Malajów od 1934, także jako lotnictwo ochotnicze w czasie okupacji japońskiej. W skład sił powietrznych wchodzi m.in. oddział antyterrorystyczny PASKAU, specjalizujący się także w misjach Combat SAR. Obecnie na wyposażeniu mają mieszankę sprzętu z USA, Europy i Rosji. W najbliższej przyszłości dla zastąpienia S-61 Sea King ma być zakupionych 12 Eurocopter EC725.

W 1975 roku zakupiono parę F-5A i F-5E. Po dostarczeniu 4 sztuk F-5F oba F-5B zostały w 1982 roku sprzedane do Tajlandii^[1].

W marcu 2015 roku zaczęły się dostawy czterech samolotów transportowych Airbus A400M^[2]. Z kolei 1 lutego 2016 roku podpisano kontrakt na zakup sześciu lekkich śmigłowców MD530G od MD Helicopters (dostawa rozpocząć ma się końcem 2016 roku i zakończyć wiosną 2017 roku)^[3].

Organizacja

• 1 Dywizja
  • 2 Eskadra – Fokker F-28 Fellowship, Falcon 900, Global Express, Boeing BBJ (737–700), Baza Subang
  • 3 Eskadra – S-61A4A, baza Butterworth
  • 6 Eskadra – BAE Hawk 108/Hawk 208, baza Kuantan
  • 10 Eskadra – S-61A4A, baza Kuala Lumpur
  • 11 Eskadra – Su-30MKM Flanker, baza Gong Kedak (Terengganu)
  • 12 Eskadra – Northrop F-5E/F, RF-5E, baza Butterworth
  • 15 Eskadra – BAE Hawk 108/208, Aermacchi MB-339AM, baza Butterworth
  • 16 Eskadra – Beech 200T, baza Subang
  • 18 Eskadra – Boeing F/A-18D Hornet, baza Butterworth
  • 19 Eskadra – MiG 29N/UB, baza Kuantan
  • 20 Eskadra – Lockheed C-130H Hercules, C-130T baza Subang
  • 21 Eskadra – CN-235-200M, baza Subang

• 2 Dywizja
  • 5 Eskadra – S-61A4A, Baza Labuan
  • 7 Eskadra – S-61A4A, Baza Kuching
  • 14 Eskadra – Lockheed C-130H Hercules, Baza Labuan

• Dywizja Szkolna
  • 1 FTC PC-7/PC-7 Mk II, Baza Alor Setar
  • 2 FTC Alouette III Alor, Baza Setar
  • 3 FTC MB-339AM/CM, Baza Kuantan

Wyposażenie

Obecne

Zdjęcie	Samolot	Typ	Wersja	Liczba sztuk[4][5]	Uwagi
Samoloty bojowe
	Su-30	myśliwiec wielozadaniowy	Su-30MKM	18	Umowa warta 900 mln USD, dostarczone 2007-2009.[6] Uzbrojone w pociski Ch-31P, Ch-31A, R-27RE, R-73, R-77. Wyposażone w zachodnią awionikę i zasobniki celownicze Thales Damocles.
	McDonnell Douglas F/A-18 Hornet	myśliwiec wielozadaniowy	F/A-18D	8	Od 1997, z samolotami zakupiono AIM-7M Sparrow, AGM-65 Maverick, AGM-84A Block 1C Harpoon, później także AIM-120C-5 AMRAAM oraz GBU-10 i GBU-12 Paveway II.
	BAE Hawk	lekki samolot szturmowy	Mk.208	12	Wersja jednomiejscowa, 18 sztuk od 1994, razem z 10 Hawk 108 za 740 mln USD.
Specjalnego przeznaczenia
	CASA/IPTN CN-235	patrol morski		1
	Beechcraft King Air	patrol morski	King Air 200	3
	Lockheed C-130 Hercules	patrol morski	C-130H	1
powietrzne tankowce
	Lockheed C-130 Hercules	tankowiec	KC-130H	4
Samoloty transportowe
	Airbus A400M	ciężki samolot transportowy	A400M	4	Dostawy w latach 2015–2017[7]
	CASA CN-235	lekki samolot transportowy	220M	6
	Lockheed C-130 Hercules	transportowiec	C-130H	8
	Airbus A319	samolot VIP	A319CJ	1	transport głowy państwa
	Boeing 737	samolot VIP	737-700	1	transport rządu
	Bombardier Global Express	samolot VIP	BD700	1
	Dassault Falcon 900	samolot VIP	900B	1
Samoloty szkolno-treningowe
	BAE Hawk	szkolenie zaawansowane	Mk.108	4	wersja dwumiejscowa
	Beechcraft Super King Air	szkolenie załogi	King Air 350	2
	Aermacchi MB-339	szkolenie zaawansowane	339CM	7	13 AM dostarczono w 1982, 6 utracono, 8 nowych CM dostarczono w 2009.
	Pilatus PC-7	szkolenie podstawowe	PC-7 Mk II	20	44 PC-7 w 1982, 9 PC-7 Mk.II w 2001 oraz 10 PC-7 Mk.II w 2007.
	SME Aero Tiga	szkolenie wstępne	MD3-160	21	Wszystkie prawa do produkcji i projektu nabyto od szwajcarskiego Dätwylera.
Śmigłowce
	AgustaWestland AW139	wielozadaniowy		2
	Eurocoptera EC120 Colibri	szkolenie		5
	Sikorsky SH-3 Sea King	wielozadaniowy VIP	S61A-4 AS-61N1	24	S61A-4 znane jako Nuri, między 1968 a 1979 w czterech partiach dostarczono 40 sztuk.
	Eurocopter Super Puma	SAR	EC725	12
	Sikorsky UH-60 Black Hawk	śmigłowiec VIP	S-70A (UH-60L)	4

Wycofane

Twin Pioneer

A-4PTM Skyhawk

• North American F-86 Sabre (CAC Sabre Mk. 32, ex-RAAF)^[8]
• McDonnell Douglas A-4 Skyhawk (40 sztuk, zmodernizowane do wersji A-4PTM i TA-4PTM)
• Northrop F-5E Tiger-II (23 sztuki w wersjach F-5E, RF-5E, F-5F, F-5B)
• Aermacchi MB-339 (13 sztuk MB-339AM)
• De Havilland Canada DHC-4 Caribou
• Grumman HU-16B Albatross
• Handley Page H.P.R. 7 Herald
• Scottish Aviation Pioneer
• Scottish Aviation Twin Pioneer
• De Havilland Heron
• De Havilland Dove
• Hawker Siddeley HS125
• Percival Provost T51
• Scottish Aviation Bulldog
• Canadair CT-114 Tutor
• Bell 47G