Korelicze

Korelicze (biał. Карэлічы) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, centrum administracyjne rejonu w obwodzie grodzieńskim; 6,8 tys. mieszkańców (2010).

Korelicze

Карэлічы

Herb Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Wysokość	144 m n.p.m.
Populacja (2010) • liczba ludności	6800[1]
Nr kierunkowy	1596
Kod pocztowy	231432
Położenie na mapie Białorusi Korelicze
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Korelicze
53°34′N 26°08′E

Siedziba prawosławnego dekanatu korelickiego i wchodzącej w jego skład parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła^[2], a także parafii rzymskokatolickiej pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Prywatne miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego^[3]. W okresie II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Korelicze.

Historia

Szkoła w Koreliczach za czasów II Rzeczypospolitej

W XVII wieku Korelicze należały do Radziwiłłów i odgrywał ważną rolę w systemie dóbr litewskich, jako ośrodek administrowania majątkiem, a także jako przystanek w podróżach ordynatów do Nowogródka i Wilna. W inwentarzu sporządzonym w 1646 roku, wymieniany jest istniejący w Koreliczach obszerny drewniany dwór z portykiem nazwany „Domem Wielkim”. Przed pokojem księcia znajdował się „ogród włoski” obsadzony różnymi ziołami. W połowie XVII wieku dwór ten przestał istnieć – prawdopodobnie został zniszczony podczas wojen moskiewskich. W Koreliczach ostał się jedynie drugi budynek określany jako „dom urzędniczy”. Przy nim, w 1686 roku, założono kolejny „ogród włoski”, złożony z pięciu kwater. Dopiero w 1700 roku Karol Stanisław Radziwiłł wzniósł tutaj bardziej okazały drewniany dwór. Anna z Sanguszków Radziwiłłowa przekształciła folwark korelicki w barokową rezydencję z ogrodem. Wtedy też zbudowano w Koreliczach barokowy piętrowy pałacyk w formie willi z belwederem widokowym na trzeciej kondygnacji z ogrodami tarasowymi, altanami, figarnią i oranżerią. Zespół ten obecnie nie istnieje, a w jego miejscu znajduje się zakład przemysłowy^[4].

Podczas okupacji hitlerowskiej, 4 lutego 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1500 osób. 2 czerwca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do getta w Nowogródku, starych i chorych zamordowano w getcie^[5].

Urodzeni

• Icchak Kacenelson (1886–1944), żydowski poeta i dramaturg, tworzący po hebrajsku i w jidysz
• Walenty Romanowicz (1911–1945), polski malarz, rzeźbiarz i grafik.

Galeria

• 
  Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
• 
  Ratusz
• 
  Cerkiew śś Piotra i Pawła
• 
  Rynek
• 
  Dom kultury

Miasta partnerskie

• Pobiedziska

Przypisy

1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
2. Кореличское благочиние. eparhia.by. [dostęp 2021-02-22]. (ros.).
3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.
4. TadeuszT. Bernatowicz TadeuszT., Korelicze – zagubiony w przestrzeni pałac z ogrodem, [w:] Fides Ars Scientia - Studia dedykowane pamięci Księdza Kanonika Augustyna Mednisa, red. A. Betlej, J. Skrabski, Tarnów 2008, s. 197-203. [online] [dostęp 2019-05-29] (ang.).
5. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1213.

Linki zewnętrzne

• Radzima.org
• Korelicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 400.