Kościół św. Stanisława Biskupa w Ligocie Bialskiej
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Stanisława Biskupa w Ligocie Bialskiej – rzymskokatolicki kościół parafialny w Ligocie Bialskiej, należący do parafii św. Stanisława Biskupa w Ligocie Bialskiej, w dekanacie Biała, diecezji opolskiej.
| kościół parafialny | |||||||||||
 Kościół św. Stanisława Biskupa (2011) | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Biała  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |||||||||||
 50°24′43″N 17°40′54″E | |||||||||||
Istnienie w Ligocie Bialskiej kościoła parafialnego, nad którym patronat sprawowała kolegiata św. Bartłomieja w Głogówku, potwierdza dokument z 1376[1]. Znajdował się na starym cmentarzu[2].
Z protokołów z dwóch wizytacji, przeprowadzonych w dekanacie Biała w 1679 i 1687 wynika, że konsekrowany kościół w Ligocie Bialskiej był murowany i posiadał ołtarz główny św. Stanisława[3]. Pod koniec XIX wieku kościół okazał się być zbyt mały by spełnić potrzeby parafii, a ponadto był w złym stanie technicznym[4].
Współczesny kościół został wzniesiony w latach 1908–1909 z inicjatywy proboszcza Aleksandra Skowrońskiego. Projekt kościoła opracował architekt Ludwig Schneider z Wrocławia. 29 czerwca 1908 Skowroński poświęcił kamień węgielny, a 31 maja 1909 dzwony kościoła. Robotami kierował budowniczy Heda z Ligoty Bialskiej. Główny ołtarz rzeźbiony był w Nysie, malowidła wykonał R. Richter z Kłodzka według pomysłu Skowrońskiego. Poświęcenia gotowej świątyni dokonał 14 listopada 1909 dziekan Fryderyk von Woysky, a konsekracji sufragan wrocławski Karl Augustin 16 czerwca 1912[5]. Organy ze starego kościoła przeniesiono do Grabiny, a figury znalazły się w kaplicy w Otokach[2].
Kościół powstał w stylu neogotyckim[2] według projektu Ludwiga Schneidera[5]. Wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków[6]. Jest to kościół murowany z cegły i ciosanych kamieni, trójnawowy z transeptem[7].
.jpg)
Trzy witraże w absydzie wykonane zostały w Düsseldorfie według kartonów Włodzimierza Tetmajera. Środkowy przedstawia św. Stanisława, powołującego Piotrowina z grobu[5]; prawy świętych Cyryla i Metodego na tle krajobrazu ze starą lipą słowiańską i drewnianą świątynią na wzór kościoła św. Jadwigi w Pszczynie; lewy scenę z Listu do Galatów 2, 14, jak św. Paweł interpeluje św. Piotra. Jerzy Langman na łamach „Głosu Narodu” po śmierci Skowrońskiego napisał: „W tych barwnych szkłach miał być wyrażony wiew z Polski, miał być nakaz do pracy narodowej na tym granicznym odcinku, jakim było prudnickie, miał być tam i nieodparty argument, że droga, którą idzie społeczność Skowrońskiego, jest nie tylko godziwą, ale jedynie mądrą”. Według Emila Szramka, Skowroński w słowach św. Pawła quomodos gentes cogis judaizane? upatrywał „swój program kapłana i patrioty”, a Cyryl i Metody byli „historycznym protestem przeciwko niemczeniu przez Kościół”. Święty Stanisław wskrzeszający Piotrowina symbolizował „wskrzeszenie narodowości w ludzie śląskim”[8].
Główne wejście
Wejście boczne
Krzyż przy kościele
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
