Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kiepurki (Euaesthetinae) – podrodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych i rodziny kusakowatych.
Takson wprowadzony został w 1859 roku przez Jamesa Thomsona[1].
Chrząszcze małe, osiągające od 1 do 4 mm (u gatunków środkowoeuropejskich od 1,3 do 2 mm[2]) długości[3]. Ciało smukłe lub nieco tęgie[3], stosunkowo słabo wydłużone i mniej lub bardziej spłaszczone[2]. Ubarwienie od żółtawobrązowego, przez rudobrązowe[3] do czarnego[2], nie bardzo lśniące, u niektórych ze słabym metalicznym połyskiem[3]. Wiele gatunków (w tym wszystkie polskie[2]) o ciele gęsto punktowanym[3]. Czułki 11-członowe[3][2], osadzone na przedniej krawędzi czoła, między nasadami żuwaczek[2], zwieńczone buławką złożoną z 3[3] lub 2 członów[2]. Warga górna szeroka i krótka, o brzegu przednim przeważnie pokrytym ząbkami. Głaszczki szczękowe czteroczłonowe, o pierwszym członie wydłużonym, a ostatnim bardzo małym i zaostrzonym. Głaszczki wargowe trójczłonowe, o drugim członie zgrubiałym, a trzecim silnie zredukowanym. Przedplecze na ogół o krawędziach bocznych zaokrąglonych, z tyłu silnie zwężone. Pokrywy krótkie i niesięgające zazwyczaj zatułowia. Brzegi odwłoka wzniesione, odgraniczone podwójną bruzdą. Kombinacje liczby członów stóp na kolejnych parach odnóży to: 4-4-4 lub 5-5-5 bądź 5-5-4[2].
Larwy wyglądem zbliżone są do larw myśliczków (Steninae), lecz mają krótsze przydatki, a języczek labium stożkowaty[3].
Biologia przedstawicieli tej grupy jest słabo poznana. Spotykane są w glebie, ściółce i rozkładającej się materii roślinnej. Gatunki z rodzaju Euaesthetus zasiedlają brzegi wód[2]. Budowa narządów gębowych sugeruje drapieżny tryb życia larw i postaci dojrzałych, jednak brak opublikowanych danych w tym zakresie[3].
Podrodzina kosmopolityczna, zasiedlająca wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy[1]. W Europie występuje 71 gatunków z 6 rodzajów[4]. Z tego w Polsce 4 gatunki: 3 z rodzaju Euaesthetus i 1 Edaphus[5].
Do podrodziny kiepurków zalicza się 724 gatunki zgrupowane w 26 rodzajach i 6 plemionach[1]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
