Loading AI tools
generał brygady Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Kardaszewicz (ur. 31 stycznia 1855[a] w Ostrogu na Wołyniu, zm. 21 kwietnia 1945 w Pruszkowie) – generał brygady Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, lekarz medycyny.
 generał brygady | |
| Data i miejsce urodzenia |
31 stycznia 1855 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 kwietnia 1945 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1879–1918 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
naczelny lekarz szpitala wojskowego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
_01.jpg)
Urodził się 31 stycznia 1855 roku w Ostrogu na Wołyniu, w rodzinie Stanisława i Kamilli z Dębskich[2][3][4][5]. W 1865 rozpoczął naukę w klasie pierwszej progimnazjum w Ostrogu[6]. W 1870, po ukończeniu klasy czwartej, przeniósł się do gimnazjum klasycznego w Żytomierzu[7]. Tam w czerwcu 1874 zdał egzamin maturalny[8]. W czerwcu 1879 roku ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Moskiewskiego i uzyskał tytuł doktora nauk medycznych[9]. Równocześnie z medycyną studiował języki nowożytne (angielski i włoski)[9]. Od drugiego roku pobytu w Moskwie otrzymywał stypendium rządowe, w kwocie 300 rubli miesiecznie, za które po ukończeniu studiów zobowiązany był „przesłużyć w ciągu lat sześciu na posadach cywilnych lub wojskowych”[9].
W sierpniu 1879 został mianowany młodszym lekarzem 47 Ukraińskiego Pułku Piechoty, który stacjonował w Kamieńcu Podolskim[9]. W latach 1884–1886 studiował higienę w Imperatorskiej Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu[10]. Po ukończeniu studiów wrócił do macierzystego pułku, który stacjonował w Winnicy[11]. W styczniu 1891 został przeniesiony w tym samym garnizonie na stanowisko lekarza trzech parków artylerii[12]. W lipcu 1895 został mianowany starszym lekarzem 1 Konnego Pułku Kozaków Zabajkalskich w Nikolsku Ussuryjskim[13]. W 1904 roku został mianowany radcą stanu.
Od 2 stycznia 1907 roku przez kolejnych dziesięć lat był naczelnym lekarzem szpitala wojskowego w Benderach, w ówczesnej guberni besarabskiej. W kwietniu 1917 roku został naczelnym lekarzem Korpusu Komunikacji Wojennych w Odessie. Był członkiem Związku Wojskowych Polaków, a od lutego do kwietnia 1918 roku szefem sanitarnym Polskich Oddziałów Wojskowych Okręgu Odeskiego[14]. 4 maja 1918 roku został wyznaczony na stanowisko naczelnego lekarza 1 lazaretu 3 Dywizji Strzelców Polskich. W lipcu 1918 roku, po rozwiązaniu I Korpusu Polskiego, został przetransportowany do Warszawy.
21 sierpnia 1919 roku został przyjęty do Rezerwy Wojska Polskiego z byłej armii rosyjskiej w randze generała podporucznika lekarza[15]. Szef sekcji opieki w Departamencie Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. Z dniem 31 stycznia 1924 roku został przeniesiony z rezerwy w stan spoczynku z prawem noszenia munduru[16][17]. Na emeryturze mieszkał w Warszawie[18]. Zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie generałów stanu spoczynku[19]. Od 1925, początkowo społecznie, a w latach 1929–1938 etatowo, pracował w Bibliotece Publicznej miasta stołecznego Warszawy, gdzie zorganizował i kierował działem starodruków; organizował też dział rękopisów. Wysiedlony w 1940 roku przez Niemców osiadł w Pruszkowie, tam zmarł i został pochowany.
W 1884 roku Kazimierz Kardaszewicz zawarł związek małżeński ze „znana mu od dzieciństwa” Rozalią Zaorską[20] (ur. 21 kwietnia 1858 w Żytomierzu)[21], z którą miał troje dzieci[b]:
Ogłosił kilka prac z historii i bibliografii medycyny oraz oddzielnie[26]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
