Katarzyna de Lazari-Radek
polska filozof Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
polska filozof Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katarzyna Anna de Lazari-Radek (ur. 7 sierpnia 1975) – polska filozofka i etyczka, absolwentka Filologii Angielskiej i Filozofii na Uniwersytecie Łódzkim, profesorka Uniwersytetu Łódzkiego[1] w Instytucie Filozofii.
 | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| doktor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: filozofia, etyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Prelegentka seminarium letniego etyki utylitarystycznej w European Graduate School i doktoranckiego seminarium wiosennego w Dutch Research School of Philosophy[2]. Najbardziej znana przez swój wkład w filozofię utylitarystyczną we współpracy z australijskim filozofem Peterem Singerem.
Współpracując z Singerem w latach 2012, 2014 i 2016, postanowiła wyjaśnić i bronić pojęcia utylitaryzmu oraz zaproponować rozwiązanie „najgłębszego problemu etyki” postawionego w XIX wieku przez brytyjskiego filozofa Henry’ego Sidgwicka: pozornej racjonalności zarówno egoizmu etycznego jak i utylitaryzmu. De Lazari-Radek i Singer użyli argumentu ewolucyjnego, aby odrzucić egoizm, ale pozostawiając utylitaryzm. W tomie 3 książki On what matters, Oksfordzki filozof Derek Parfit (1942–2017) wyraził pogląd, że ich argument przeciwko racjonalności egoizmu miał „pewną siłę”, chociaż, jak przyznają sami Lazari-Radek i Singer, nie jest on „rozstrzygający”[3].
W recenzji[4] książki de Lazari-Radek i Singera, The Point of View of the Universe: Sidgwick and Contemporary Ethics (2014), filozof Bart Schultz, dyrektor Civic Knowledge Project na Uniwersytecie Chicagowskim, opisuje de Lazari-Radek jako „wschodzącą gwiazdę (…) utylitaryzmu filozoficznego”, stwierdzając, że ich „książka może równie dobrze reprezentować najbardziej znaczące oświadczenie i obronę utylitaryzmu od XIX wieku, czasu klasycznych utylitarystów Benthama, Milla i Sidgwicka."
De Lazari-Radek czerpie również ze współczesnych myślicieli, takich jak Parfit, który sklasyfikował pogląd jej i Singera, że mamy najwięcej powodów, aby robić to, co byłoby bezstronnie najlepsze, jako formę „racjonalnej bezstronności”[3].
W lipcu 2017 roku ukazała się druga wspólna książka de Lazari-Radek i Singera Utilitarianism: A Very Short Introduction[5], o której Jeff McMahan, profesor filozofii moralnej na Uniwersytecie Oksfordzkim, powiedział: „Napisana z charakterystyczną jasnością przez uznanych spadkobierców twórców utylitaryzmu, dyskusja autorytatywna, życzliwa, ale nie bezkrytyczna i niezwykle wszechstronna – jednym słowem, idealna”[6].
De Lazari-Radek wyjaśnia swoje normatywne stanowisko jako utylitarystyczny hedonizm. Podczas współpracy nad The Point of View of the Universe[7] przekonała Singera do porzucenia utylitaryzmu preferencji na rzecz hedonizmu. W dwóch kolejnych książkach o dobrostanie i przyjemności (Godny pożądania stan świadomości i Philosophy of Pleasure) dokładniej bada tę kwestię.
W wyborach do parlamentu europejskiego w 2019 startowała z list komitetu Wiosny z okręgu 6 (województwo łódzkie) (lista nr 2, miejsce 6). Zdobyła 2165 głosów, nie uzyskując mandatu[8][9].
De Lazari-Radek mieszka i pracuje w Łodzi. Jest mężatką i ma dwoje dzieci. Uprawia trening siłowy[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
