Karnice (powiat gryficki)

Karnice – wieś gminna w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, nad Liwką. Siedziba gminy Karnice.

Karnice

wieś
Kościół św. Stanisława Kostki
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	gryficki
Gmina	Karnice
Liczba ludności (2022)	661[1]
Strefa numeracyjna	91
Kod pocztowy	72-343[2]
Tablice rejestracyjne	ZGY
SIMC	0777390
Położenie na mapie gminy Karnice Karnice
Położenie na mapie Polski Karnice
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Karnice
Położenie na mapie powiatu gryfickiego Karnice
54°01′57″N 15°03′13″E[3]

Według danych pod koniec 2004 roku wieś miała 771 mieszkańców^[4].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Karnice. W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

W Karnicach mieści się zespół szkół publicznych.

W miejscowości ma siedzibę jednostka Ochotniczej straży pożarnej włączona do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego^[5].

Zabytki

We wsi znajdują się następujące zabytki^[6]:

• kościół pw. św. Stanisława Kostki, parafialny z XV wieku, przebudowany w stylu barokowym w XVIII wieku. W kościele zachowało się barokowe wyposażenie^[7] oraz renesansowe stale i rycerska płyta nagrobna. Wieża z podłużnymi wnękami z ostrosłupowym hełmem barokowym z dwoma nadstawami, kwadratową i ośmioboczną, w fundamentach wieży granitowy maszkaron i anioł z XIII w^[8]. Od południa do nawy przylega kaplica z edykułą^[9]. Historia kościoła w Karnicach związana jest z rodem von Carnitzów. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1368 roku. Metryki kościelne prowadzone były od 1594 roku. Zawierają one dane m.in. o wysokości osiąganych dochodów z poszczególnych miejscowości. Ówczesne probostwo osiągało dochody w wysokości 100 talarów. Kościół jest masywną budowlą wzniesioną na podstawie koła. Zbudowany jest z kamienia narzutowego (polnego) i cegły. Wieża kościelna była drewniana. Ołtarz pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. Z XVII wieku pochodzą organy, ambona, epitafium i herb. W 1945 do probostwa należało 32 ha^{[potrzebny przypis]}.
• kaplica grobowa – stoi obok kościoła; ostatni członek rodziny von Elbe w 1880 wzniósł neogotycki dom pogrzebowy z cegły. W portalu wejściowym znajduje się medalion z płaskorzeźbą głowy Chrystusa, natomiast w ścianie szczytowej nad wejściem kartusz z herbem von Elbe. Rodziny von Carnitzów i Flemingów ze Skrobotowa wykorzystały kaplicę jako miejsce pochówku członków swoich rodzin w kwadratowej krypcie^[10].
• dawny nieczynny cmentarz^[11].

inne

• park pałacowy z XIX w.
• pomnikowe drzewa na karnickim cmentarzu^[7].

• 
  Kościół i kaplica
• 
  Kaplica grobowa
• 
  Herb von Elbe
• 
  Herb von Elbe

Transport

Karnice znajduje się przy drodzy wojewódzkiej nr 110. Przez wieś przebiegły dwie linie kolejowe: rozebrana po II wojnie światowej normalnotorowa linia Wysoka Kamieńska – Trzebiatów (zob. Karnice (stacja kolejowa)), oraz od 2013 r. znów czynna w sezonie letnim wąskotorowa linia Gryfice – Pogorzelice (zob. Karnice Wąskotorowe).

Zobacz też

• Karnice