Karen Percy

Karen Lynne Lowe z d. Percy (ur. 10 października 1966 w Banff) – kanadyjska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska oraz srebrna medalistka mistrzostw świata.

Karen Percy

Data i miejsce urodzenia	10 października 1966 Banff
Klub	Sunshine Ski Club
Wzrost	165 cm
Pierwsze punkty w PŚ	11.01 1985, Kleinkirchheim (14. miejsce – kombinacja)
Pierwsze podium w PŚ	8.03 1986, Sunshine (3. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada Igrzyska olimpijskie brąz Calgary 1988 narciarstwo alpejskie (zjazd) brąz Calgary 1988 narciarstwo alpejskie (supergigant) Mistrzostwa świata srebro Vail 1989 zjazd Puchar Świata (Kombinacja) 3. miejsce 1987/1988
Odznaczenia

Kariera

Pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata Karen Percy wywalczyła 11 stycznia 1985 roku w Bad Kleinkirchheim, zajmując czternaste miejsce w kombinacji. Pięciokrotnie stawała na podium w zawodach tego cyklu, jednak nie odniosła zwycięstwa: 8 marca 1986 roku w Sunshine była trzecia w zjeździe, 13 grudnia 1987 roku w Leukerbad była druga w kombinacji, 14 stycznia 1988 roku w Zinal zajęła drugie miejsce w zjeździe, 15 stycznia 1989 roku w Grindelwald ponownie była druga w kombinacji, a 16 grudnia 1989 roku Panoramie znowu zajęła trzecie miejsce w biegu zjazdowym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1988/1989, kiedy zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Była też między innymi trzecia w klasyfikacji kombinacji w sezonie 1987/1988, ulegając jedynie Brigitte Oertli ze Szwajcarii oraz Austriaczce Anicie Wachter.

W 1983 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Sestriere, zajmując 22. miejsce w zjeździe. Już dwa lata później wystąpiła na mistrzostwach świata w Bormio, gdzie jej najlepszym wynikiem była jedenasta pozycja w kombinacji. Podczas rozgrywanych w 1987 roku mistrzostwach świata w Crans-Montana zajęła między innymi dziesiąte miejsce w zjeździe oraz siódme w kombinacji. Pierwsze medale zdobyła na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie wystąpiła we wszystkich konkurencjach. Najpierw wywalczyła brązowy medal w zjeździe, plasując się za Mariną Kiehl z RFN i Brigitte Oertli. Do zdobycia srebrnego medalu zabrakło jej 0,01 sekundy. Dwa dni później zajęła czwarte miejsce w kombinacji, uzyskując dziewiąty czas w zjeździe i trzeci w slalomie. Ostatecznie walkę o podium przegrała ze Szwajcarką Marią Walliser o 3,19 punktu. Następnie zajęła trzecie miejsce w supergigancie, przegrywając tylko z Austriaczką Sigrid Wolf i Szwajcarką Michelą Figini. Wystartowała także w slalomie i gigancie, ale obu tych konkurencji nie ukończyła. Ostatni sukces osiągnęła podczas mistrzostw świata w Vail w 1989 roku, zdobywając srebrny medal w biegu zjazdowym. Rozdzieliła tam na podium Marię Walliser oraz Karin Dedler z RFN. W 1990 roku zakończyła karierę.

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Kanady, w tym złote w zjeździe w 1986 roku, supergigancie w latach 1986 i 1988 oraz gigancie w latach 1988 i 1989. W 1988 roku została także odznaczona Orderem Kanady^[1].

Jej mężem jest były hokeista, Kevin Lowe.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
3.	19 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:25,86	+0,76	Marina Kiehl
4.	21 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	29,25 pkt	+25,22 pkt	Anita Wachter
3.	22 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:19,03	+1,26	Sigrid Wolf
DNF1	24 lutego	1988	Calgary	Gigant	2:06,49	-	Vreni Schneider
DNF1	26 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:36,69	-	Vreni Schneider

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
13.	3 lutego	1985	Bormio	Zjazd	1:26,96	+2,46	Michela Figini
11.	4 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	18,72 pkt	+68,55 pkt	Erika Hess
DNF2[2]	6 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:18,53	-	Diann Roffe
20.[3]	9 lutego	1985	Bormio	Slalom	1:29,58	+5,55	Perrine Pelen
7.	30 stycznia	1987	Crans-Montana	Kombinacja	15,32 pkt	+37,27 pkt	Erika Hess
10.	1 lutego	1987	Crans-Montana	Zjazd	1:43,80	+2,10	Maria Walliser
25.[4]	3 lutego	1987	Crans-Montana	Supergigant	1:19,17	+4,71	Maria Walliser
20.[5]	5 lutego	1987	Crans-Montana	Gigant	2:21,22	+5,63	Vreni Schneider
DNF1[6]	7 lutego	1987	Crans-Montana	Slalom	1:33,30	-	Erika Hess
2.	5 lutego	1989	Vail	Zjazd	1:46,50	+1,50	Maria Walliser
DNS1[7]	7 lutego	1989	Vail	Slalom	1:30,88	-	Mateja Svet
10.	8 lutego	1989	Vail	Supergigant	1:19,46	+1,01	Ulrike Maier
DNS2[8]	11 lutego	1989	Vail	Gigant	2:29,37	-	Vreni Schneider

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
22.	3 marca	1983	Sestriere	Zjazd	1:32,49	+5,49	Marina Kiehl

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1984/1985: 82.
• sezon 1985/1986: 43.
• sezon 1986/1987: 23.
• sezon 1987/1988: 11.
• sezon 1988/1989: 9.
• sezon 1989/1990: 43.

Miejsca na podium

1. Sunshine – 8 marca 1986 (zjazd) – 3. miejsce
2. Leukerbad – 13 grudnia 1987 (kombinacja) – 3. miejsce
3. Zinal – 14 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
4. Grindelwald – 15 stycznia 1989 (kombinacja) – 2. miejsce
5. Panorama – 16 grudnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Ski Alpine Database (ang.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-26)]. (ang.).

Przypisy

1. The Canadian Ski Hall of Fame: Karen Percy. skimuseum.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
2. alpineskiworld.net: 06.02.1985. Santa Catarina Giant Slalom, women (ang.)
3. alpineskiworld.net: 09.02.1985. Bormio Slalom, women (ang.)
4. alpineskiworld.net: 03.02.1987. Crans-Montana Super-G, women (ang.)
5. alpineskiworld.net: 05.02.1987. Crans Montana Giant Slalom, women (ang.)
6. alpineskiworld.net: 07.02.1987. Crans Montana Slalom, women (ang.)
7. alpineskiworld.net: 07.02.1989. Beaver Creek Slalom, women (ang.)
8. alpineskiworld.net: 11.02.1989. Vail Giant Slalom, women (ang.)