Kanał Mioduński

Kanał Mioduński (niem. Immenhagener Kanal)^[1] – kanał mazurski łączący jezioro Kotek i jeziorem Szymon. Przechodzi przez niego droga z Rucianego-Nidy, Pisza i Mikołajek do Węgorzewa (przez Giżycko).

Kanał Mioduński

Brzeg Kanału Mioduńskiego
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Droga wodna	Kanały mazurskie
Długość	1,92 km
Głębokość • minimalna	1,5 m
Szerokość • maksymalna	12 m
Początek
Akwen	Jezioro Kotek Wielki
współrzędne	53°52′55″N 21°37′43″E
Koniec
Akwen	Jezioro Szymon
współrzędne	53°52′41″N 21°35′57″E
Typ kanału	żeglugowy
Położenie na mapie gminy Ryn początek koniec
Położenie na mapie Polski początek koniec
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego początek koniec
Położenie na mapie powiatu giżyckiego początek koniec

Historia kanału

Kanał został wykopany w latrach 1764–1765^[2], jednak w 1789 roku wraz z okolicznymi kanałami przestał on funkcjonować^[3]. Podczas wojen napoleońskich został całkowicie zniszczony. Kanał odbudowano w czasie robót publicznych realizowanych w latach 1854–1857^[3].

Kanał ma 1920 metrów długości, 12 metrów szerokości i średnio 1,5 metra głębokości^[4]. Jego brzegi zostały wybetonowane podczas jedynego od II wojny światowej remontu w latach 50.^[3] Na obu brzegach biegnie (zmodernizowana w 2022 r) ścieżka do burłaczenia.

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych, kanał ma klasę żeglowną Ia^[5]. Na Mapie Podziału Hydrograficznego Polski kanał jest nienazwanym odcinkiem Pisy o identyfikatorze cieku 80937. W jej ramach jest częścią odcinka o nazwie Kanał Mioduński od jez. Szymon do jez. Tałtowisko i identyfikatorze MPHP10 264177^[6]. W planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły z 2011 został włączony do naturalnej jednolitej części wód PLRW200025264199 (Pisa od wypływu z jez. Kisajno do wypływu z jez. Tałty (EW. + z jez. Niegocin, Ryńskie))^[7]. Na nim zlokalizowany jest reprezentatywny dla tej jednolitej części wód punkt pomiarowo kontrolny^[8]. Znajduje się na obszarze chronionego krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich^[9].

Przebudowa kanału

W listopadzie 2018 roku Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego oraz Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie rozpoczęły procesy modernizacji dróg wodnych na Mazurach, w ramach których kanał został przebudowany, a jego brzegi umocnione betonowymi opaskami^[3]. Remont kanału zakończył się w 2022 roku^[10]. Koszt przebudowy kanału Tałckiego, Mioduńskiego i Grunwaldzkiego oszacowano na ok. 65 mln PLN^[11].

Okolice

Nad kanałem około 400 metrów od wejścia ze strony jeziora Kotek przechodzi most (szosa ze wsi Zielony Lasek do wsi Mioduńskie położonej na północ od kanału)^[12]. W okolicach wejścia do kanału na jeziorze Szymon, znajduje się jedyna na Mazurach pływająca restauracja – Smażalnia Wędkarska^[13][14].

Kanał bywa często odwiedzany przez wędkarzy^[15], którzy w jego wodach łapią leszcze, okonie, sandacze, szczupaki i węgorze^[16]. W przeszłości na kanale Mioduńskim oraz sąsiadującym z nim kanałem Szymońskim odbywały się Grand Prix Polski i klubowe mistrzostwa Polski w wędkarstwie^[16].

Stan ekologiczny

Mimo bycia kanałem, w systemie gospodarki wodnej jest fragmentem jednolitej części wód o typie 25, czyli ciek łączący jeziora. Jest na nim wyznaczony punkt pomiarowo kontrolny reprezentatywny dla tej części wód i stosowane są kryteria stanu ekologicznego wód naturalnych. W 2016 stan fitobentosu i makrofitów był bardzo dobry, a bezkręgowców bentosowych był umiarkowany. Większość elementów fizykochemicznych sklasyfikowano wówczas w klasie pierwszej lub drugiej, z wyjątkiem niektórych wskaźników wskazujących na warunki tlenowe. W związku z tym stan ekologiczny wówczas sklasyfikowano jako umiarkowany. Stan chemiczny wód sklasyfikowano wówczas jako dobry^[17]. W 2019 stan fitobentosu był dobry, zoobentosu słaby, a ichtiofauny umiarkowany, więc stan ekologiczny sklasyfikowano jako słaby. Stan elementów fizykochemicznych był podobny jako poprzednio. Elementy hydromorfologiczne uzyskały klasę piątą^[8].