Tegenaria parietina – gatunek pająka z rodziny lejkowcowatych.
Tegenaria parietina | |||
(Fourcroy, 1785) | |||
Samica | |||
Samiec | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Tegenaria parietina | ||
Synonimy | |||
|
Opis
Największy przedstawiciel rodzaju Tegenaria[1]. Długość ciała dochodzi do 20 mm u samic i do 17 mm u samców[2]. Cechuje się zmienną intensywnością wzoru ubarwienia; spotkać można osobniki prawie szare i pozbawione obrączkowania na odnóżach, choć typowo jest ono na nich obecne. Wzór na karapaksie tworzą 3 przyciemnione, połksiężycowate plamy na krawędzi i dwa ciemne, podłużne, silnie piłkowane i czasem przerywane pasy na grzbiecie. Szczękoczułki mają po 4 ząbki na przedniej i tylnej krawędzi. Wzór na sternum składa się z trzech par symetrycznie rozmieszczonych jasnych kropek po bokach i jasnej przepaski przez środek, która z tyłu zwęża się lub zlewa z kropkami, a pośrodku tylnej połowy może mieć czarną kropkę. Opistosoma ubarwiona jest ciemnobrązowawo z żółtawo nakrapianymi bokami i rudym pasem pośrodku wierzchu, który może jednak całkiem zanikać. Przednio-bocznie od tego pasa położone są krótkie, czarne kreski, a bardziej w tyle 1–2 białe kropki i 4–5 niewyraźnych szewronów[1]. Dystalny brzeg trapezowatego stożeczka jest pośrodku wcięty[1]. Kądziołki przędne tylno-bocznej pary mają oba człony równej długości: nasadowy przyciemniony, a odsiebny jasny[1].
Nogogłaszczki samców cechuje cymbium w stosunku do bulbusa znacznie dłuższe niż u kątnika rdzawego oraz krótki i prawie prosty konduktor o krótkiej, zaokrąglonej końcówce brzusznej i płytkowatej końcówce grzbietowej. Apophysis tibialis retrolateralis złożona jest z trzech odgałęzień: brzuszne jest szeroko płatowate i wyciągnięte dystalnie w listewkę, brzuszne jest szerokie i dystalnie ścięte, a grzbietowe silnie zesklerotyzowane i dystalnie zakończone rozwartokątnym szpicem[1].
Samica ma epigyne z małą błoniastą częścią środkową oraz mniej więcej trapezowato wklęśniętą przednią krawędzią sklerytu tylnego[3][1]. Jej wulwa zawiera przewody kopulacyjne bez rozróżnialnych spermatek (ang. combined ducts), oddalone od siebie o więcej niż trzy ich średnice, oraz przewód zapładniający w postaci liściokształtnych przydatek[1].
Występowanie
W Europie podawany z Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Danii, Francji (z Korsyką włącznie), Grecji (włącznie z wyspami), Hiszpanii (z Balearami włącznie), Holandii, Irlandii, byłej Jugosławii, Liechtensteinu, Macedonii Północnej, Malty, Niemiec, Portugalii (w tym z Azorów i Madery), Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii i Włoch (z Sardynią i Sycylią włącznie)[4]. W północnej części kontynentu synantropijny, spotykany zwłaszcza w starych budynkach, dalej na południe także w środowisku naturalnym[2][3]. W Polsce nie występuje[5].
Poza Europą znany z Afryki Północnej, RPA, Azji Zachodniej i Środkowej, Indii, Sri Lanki oraz Ameryki Środkowej i Południowej aż po Argentynę[6][1].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.