Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kątnik rdzawy (Tegenaria ferruginea) – gatunek pająka z rodziny lejkowcowatych.
Tegeneria ferruginea | |||
(Panzer, 1804) | |||
Samiec kątnika rdzawego | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
kątnik rdzawy | ||
Synonimy | |||
| |||
Zasięg występowania | |||
Gatunek ten opisany został w 1804 roku przez Panzera jako Aranea ferruginea. W 1875 do rodzaju Tegenaria przeniósł go Simon. W 2005 Guseinov i inni umieścili go w rodzaju Malthonica, ale po molekularno-morfologicznej rewizji Bolzerna, Burckhardta i Hänggiego z 2013 wrócił do rodzaju Tegenaria[1].
Epitet gatunkowy ferruginea pochodzi od łacińskiego słowa ferrugo, oznaczającego „rdzę”.
Pająk ten osiąga długość ciała 12–15 mm u samic i 10–12 mm u samców[2]. Ma karapaks z trzema ciemnymi, szerokimi, połksiężycowatymi plamkami na krawędzi i dwoma ciemnymi, podłużnymi i piłkowanymi pasami na grzbiecie. Jego szczękoczułki mają po 4 ząbki na przedniej i tylnej krawędzi oraz niekiedy ciemną plamkę pośrodku. Wzór na sternum składa się z trzech par symetrycznie rozmieszczonych jasnych kropek po bokach i jasnej przepaski przez środek, która z tyłu zwęża się lub zlewa z kropkami. Opistosoma ubarwiona jest ciemnobrązowawo z żółtawo nakrapianymi bokami i rudym pasem pośrodku wierzchu. Przednio-bocznie od tego pasa położone są krótkie, czarne kreski, a bardziej w tyle para białych kropek i 4–5 niewyraźnych szewronów. Dystalny brzeg trapezowatego stożeczka jest prosty lub umiarkowanie wcięty. Kądziołki przędne tylno-bocznej pary mają człon nasadowy dłuższy niż odsiebny[1].
Na odnóżach występują obrączki o ciemniejszych granicach. Trichobotria występują w liczbie 6–8 na stopach odnóży krocznych, a także na stopach nogogłaszczków i cymbium. To ostatnie jest u samców stosunkowo krótkie. Ponadto aparat kopulacyjny samca cechuje konduktor o wydłużonej i zakrzywionej części dystalnej oraz krótkiej i ściętej końcówce brzusznej i płytkowatej końcówce grzbietowej. Apophysis tibialis retrolateralis złożona jest z trzech odgałęzień: brzuszne jest szeroko płatowate i wyciągnięte dystalnie w listewkę, brzuszne jest szerokie i dystalnie ścięte, a grzbietowe silnie zesklerotyzowane i dystalnie zakończone rozwartokątnym szpicem[1].
Samica ma epigyne z małą błoniastą częścią środkową oraz wklęśniętą przednią krawędzią sklerytu tylnego. Jej wulwa zawiera przewody kopulacyjne bez rozróżnialnych spermatek (ang. combined ducts), oddalone od siebie o mniej niż ich średnice, oraz przewód zapładniający w postaci liściokształtnych przydatek[1].
Gatunek europejski, ale zawleczony też do Wenezueli[1]. Podawany z Austrii, Belgii, Bułgarii, Czech, Danii, Francji, Grecji (włącznie z wyspami), Hiszpanii, Holandii, byłej Jugosławii, Liechtensteinu, Macedonii Północnej, Niemiec, Polski, Portugalii (w tym z Azorów), Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[3].
Zasiedla spękania na ścianach budynków, drewnianych płotach jak i korze pni drzew[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.