Julian Huxley
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sir Julian Sorell Huxley (ur. 22 czerwca 1887 w Londynie, zm. 14 lutego 1975 tamże) – angielski biolog (biologia ewolucyjna), transhumanista. Był wykładowcą m.in. Uniwersytetu oksfordzkiego i członkiem Royal Society. Zajmował się zagadnieniami z dziedzin biochemii (m.in. hormony), ornitologii, etologii, fizjologii, ekologii. Napisał m.in. książki[1]:
- Król z probówki (1927)
- The Science of Life (1931, z H.G. Wellsem)
- Co śmiem myśleć?[2] (What Dare I Think?: The Challenge of Modern Science to Human Action and Belief, 1931)
- My Europejczycy: przegląd zagadnień „rasowych”[2](We Europeans, 1936, z A.C. Haddonem)
- Prosta wiedza (Simple Science, 1934, z Andrade E. N. da C.)
- The Living Thoughts of Darwin (1939)
- The New Systematics (1940)
- Evolution: The Modern Synthesis[3] (1942)
- Evolutionary Ethics (1943)
Jest autorem fundamentalnego dla rozwoju pojęcia transhumanizmu artykułu, zatytułowanego „Transhumanizm”[4], który został opublikowany po raz pierwszy w 1957 roku.
Należał do grona założycieli World Wildlife Fund. W latach 1946–1948 sprawował funkcję pierwszego w historii dyrektora generalnego UNESCO[5].
Wspólnie z Johnem B. S. Haldanem, Lancelotem Hogbenem i Francisem Albertem Eleyem Crew założył czasopismo naukowe Journal of Experimental Biology oraz stowarzyszenie naukowe Society for Experimental Biology. Przedsięwzięcia te wspierał finansowo pisarz science-fiction i biolog Herbert George Wells.
Jego braćmi byli: pisarz Aldous Huxley oraz fizjolog i biofizyk Andrew Fielding Huxley. Był wnukiem Thomasa H. Huxleya (1825–1895) (zob. drzewo genealogiczne), nazywanego „buldogiem Darwina” uczestnika debaty oksfordzkiej.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.