Julian Łubieński herbu Pomian (ur. 13 lutego 1827 w Guzowie, zm. 23 maja 1873 w Warszawie) – polski hrabia, inżynier-chemik, profesor technologii na Uniwersytecie Warszawskim, architekt[1].
 drzeworyt Jana Styfiego (1873) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Rodzice | |
Syn Henryka i Ireny z Potockich, brat Edwarda i Konstantego Ireneusza. W 1850 ożenił się z Antoniną z Łubieńskich i miał z nią córkę Marię.
Kształcił się w Paryżu w École centrale Paris do 1849 roku. Po przyjeździe do Polski wykonał prace przy odnowie katedry i seminarium w Sejnach w 1864 roku. Wybudował także cukrownie w Śreniawie i Pudliszkach. Po ojcu odziedziczył wieś Częstocice.
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 28-4-15)[2].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
