Jezioro Dobrskie

Jezioro Dobrskie^[1] – jezioro rynnowe położone w gminie Dębnica Kaszubska, w powiecie słupskim, w województwie pomorskim, leżące na terenie Wysoczyzny Damnickiej.

Jezioro Dobrskie

Jezioro Dobrskie
Położenie
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Lokalizacja	powiat słupski
Miejscowości nadbrzeżne	Dobra
Region	Wysoczyzna Damnicka
Wysokość lustra	91,3 m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia	28,5-32,5 ha
Wymiary • max długość • szerokość	1,4 km 0,12 – 0,27 km
Głębokość • średnia • maksymalna	4,8 m 12 m
Objętość	1368,0
Hydrologia
Rzeki wypływające	Rębowa
Rodzaj jeziora	rynnowe
Położenie na mapie Polski Jezioro Dobrskie
Położenie na mapie województwa pomorskiego Jezioro Dobrskie
Położenie na mapie powiatu słupskiego Jezioro Dobrskie
Położenie na mapie gminy Dębnica Kaszubska Jezioro Dobrskie
54°23′21″N 17°22′10″E

Położenie

Jezioro Dobrskie według regionalizacji fizycznogeograficznej Jerzego Kondrackiego, zweryfikowanej przez Jerzego Solona i innych w 2018, leży na obszarze megaregionu Pozaalpejska Europa Środkowa, prowincji Nizina Środkowoeuropejska, podprowincji Pojezierza Południowobałtyckie, makroregionu Pojezierze Zachodniopomorskie (314.4), mezoregionu Wysoczyzna Damnicka (314.46)^[a][2]. Mezoregion ten zaliczany jest do typu wysoczyzn młodoglacjalnych przeważnie z jeziorami, w większości o charakterze gliniastym, falistym lub płaskim^[3][4].

Administracyjnie jezioro położone jest w północno-wschodniej części gminy Dębnica Kaszubska. Jest to obszar przeważnie równinny, z wyjątkiem m.in. właśnie okolic wsi Dobra i Jeziora Dobrskiego, gdzie występuje ciąg wzgórz moren czołowych o wahaniach wysokości bezwzględnej od 75 do 100 m n.p.m. W tym fragmencie gminy jest to jedyne większe jezioro^[5].

Nad jeziorem położona jest wieś Dobra^[5].

Hydrologia

Południowo-zachodnia część Jeziora Dobrskiego

Jest to jezioro rynnowe. Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 28,5 ha^[6][7] do 32,5^[8] ha.

Zwierciadło wody położone jest na wysokości 91,3 m n.p.m.^[8] Głębokość maksymalna jeziora wynosi 12 m^[6], średnia 4,8 m^[5]. Objętość szacowana jest na 1368,0 tys. m³^[5].

Jezioro położone jest w zlewni Łupawy. Wypływa z niego uchodzący później lewobrzeżnie do Łupawy strumień Rębowa o długości 12,5 km^[9] lub 13,59 km^[6]. Zlewnia Rębowej ma charakter rolniczo-leśny^[9][7].

Jest to jezioro lobeliowe^[5].

Klimat

Klimat obszaru, na którym położone jest jezioro, zdeterminowany jest przez masy powietrza polarnomorskiego i kontynentalnego, w rezultacie czego zachodzi duża zmienność pogodowa^[7].

W podziale Polski na regiony klimatyczne według Alojzego Wosia jezioro znajduje się w granicach Regionu Środkowopomorskiego. Na jego obszarze obserwuje się częstsze niż w wielu innych regionach Polski występowanie dni z pogodą umiarkowanie ciepłą (średnia temperatura dobowa w zakresie od 5,1 °C do 15,0 °C; maksymalna i minimalna dobowa powyżej 0 °C) z dużym zachmurzeniem – średnio 50 dni w roku, oraz pogodą chłodną (średnia temperatura dobowa w zakresie od 0,1 °C do 5,0 °C; maksymalna i minimalna dobowa powyżej 0 °C) i deszczową – średnio 26 dni w roku. Mniej licznie niż w innych regionach Polski, bo średnio tylko 11 razy w roku, notuje się dni z pogodą bardzo ciepłą (średnia temperatura dobowa w zakresie od 15,1 °C do 25,0 °C; maksymalna i minimalna dobowa powyżej 0 °C), słoneczną (zachmurzenie średnie dobowe mniejsze bądź równe 20%), bez opadu (dobowa suma opadu poniżej 0,1 mm)^[10][11].

W obszarze Jeziora Dobrskiego przeważają wiatry południowe, zachodnie i południowo-zachodnie o średniej prędkości 3 m/s^[7].

Nazewnictwo

Istnieje również wariant nazewniczy Jezioro Dobre^[6][7].

Uwagi

1. Na podstawie granic mezoregionów fizycznogeograficznych, w: Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, op. cit. Granice, które poprowadził Kondracki w swoich podziałach z 1998 i 2000, zostały zweryfikowane w ramach zlecenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 2016 pod nazwą „Weryfikacja przebiegu granic regionów fizycznogeograficznych w formacie SHP (shapefile)”, realizowanego przez Instytut Ochrony Środowiska, Państwowy Instytut Badawczy. Dokonano korekty ich przebiegu, czego efektem jest publikacja Solon J. i innych (2018): Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data. „Geographia Polonica”, 92(1), s. 143–170.

Przypisy

1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 63, ISBN 83-239-9607-5.
2. Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-12-28]. (pol.).
3. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 46. ISBN 978-83-01-16022-7.
4. Jerzy Kondracki, Andrzej Richling. Regiony fizycznogeograficzne, skala 1:1 500 000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1994.
5. T. Bejnarowicz, M. Klemiato, J. Kaczmarek, M. Cieszyński: Program Ochrony Środowiska Gminy Dębnica Kaszubska. Rada Gminy Dębnica Kaszubska, 2008. [dostęp 2019-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-28)]. (pol.).
6. Plan urządzenia lasu na okres od 1.01.2008 do 31.12.2017 r.. Biuletyn Informacji Publicznej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. [dostęp 2019-12-28]. (pol.).
7. Jarosiewicz A. Opad atmosferyczny jako źródło substancji biogenicznych – na przykładzie Jeziora Dobra (Polska północna). „Inżynieria Ekologiczna”. 29, s. 48–56, 2012. Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej. ISSN 2081-139X. (pol.).
8. Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 111. ISBN 83-232-1732-7.
9. Grzegorz Radtke, Piotr Dębowski, Adam Grochowski. Ichtiofauna dorzecza Łupawy. „Roczniki Naukowe PZW”, s. 71–84, 2006. Polski Związek Wędkarski. ISSN 0860-648X. [zarchiwizowane z adresu 2016-08-09]. (pol.).
10. Alojzy Woś: Klimat Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999, s. 185. ISBN 83-0112780-5.
11. Alojzy Woś: Klimat Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999, s. 191. ISBN 83-0112780-5.