Urodził się jako Beniamin Szeskin i takim nazwiskiem posługiwał się do ukończenia studiów. W 1938 razem z rodziną zamieszkał w Grodnie, po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną został w grudniu 1939 aktorem i scenografem w Polskim Teatrze Lalek Białorusi Zachodniej w Grodnie. Po zajęciu Grodna przez wojska hitlerowskie w 1941 przedostał się do Warszawy i tu przebywał do zakończenia wojny. W 1945 rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, równocześnie był kierownikiem plastycznym w Teatrze dla dzieci „Wesoła Gromadka", a od kwietnia jako malarz-dekorator w Teatrze im. Juliusza Słowackiego. W 1949 ukończył studia, przez dwa lata pracował w Teatrach Dramatycznych we Wrocławiu, od 1951 do 1954 w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie, a od 1955 do 1957 w Teatrze Powszechnym w Łodzi. Następnie skupił się na pracy scenografa filmowego, stając się w tej branży jednym z najwybitniejszych polskich scenografów II połowy XX wieku. Od 1967 pracował w Przedsiębiorstwie Realizacji Filmów „Zespoły Filmowe". Zasłynął jako znawca militariów, szczególnie XVII wiecznych. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 5E-6-31).
