Jerzy Słoński-Ostoja

Jerzy Karol Józef Słoński-Ostoja (ur. 20 lipca 1910 w Tarnowie, zm. 29 sierpnia 1941 w Hazebrouck) – pilot, kapitan Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari, dowódca dywizjonu 306.

Jerzy Słoński-Ostoja

kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1910 Tarnów
Data i miejsce śmierci	29 sierpnia 1941 Hazebrouck
Przebieg służby
Lata służby	1930-1941
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego RAF
Jednostki	5. pułk lotniczy III/4 dywizjon myśliwski dywizjon 306
Stanowiska	zastępca dowódcy eskadry dowódca dywizjonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

W 1930 r. zdał egzamin maturalny i zgłosił się do służby w Wojsku Polskim. Jako ochotnik otrzymał prawo wyboru broni, więc zdecydował się na lotnictwo. Został skierowany na kurs unitarny w szkole podchorążych piechoty, następnie został przyjęty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa. SPL ukończył w 1933 r. z 15 lokatą i specjalnością obserwatora^[1].

Otrzymał przydział do 5. pułku lotniczego, zdecydował się na szkolenie w zakresie pilotażu i jeszcze w 1933 r. został skierowany na przeszkolenie szybowcowe w Wojskowym Obozie Szybowcowym w Ustjanowej. Po jego ukończeniu został skierowany do służby w 56. eskadrze towarzyszącej. W 1934 r. został skierowany na szkolenie w zakresie pilotażu silnikowego do Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa, a w 1935 r. na kurs wyższego pilotażu. Po jego ukończeniu otrzymał przydział do 55. eskadry liniowej, skąd został przeniesiony do 143. eskadry myśliwskiej. W 1936 r. służył w 142. eskadrze myśliwskiej^[2], w 1937 r. został w tej jednostce zastępcą dowódcy. W 1938 r. otrzymał awans na porucznika^[3] oraz został zastępcą dowódcy 141. eskadry myśliwskiej.

Po wybuchu II wojny światowej walczył w składzie III/4 Dywizjonu Myśliwskiego współpracującego z Armią Pomorze^[4]. Po agresji ZSRR na Polskę 17 września przekroczył granicę z Rumunią^[5]. Dotarł do Francji, gdzie został przydzielony do grupy kpt. Tadeusza Rolskiego. Nie zdążył wziąć udziału w działaniach bojowych, po upadku Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Zgłosił się do służby w Polskich Siłach Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF P-0717^[6].

Po przeszkoleniu na sprzęcie brytyjskim został skierowany przydzielony do dywizjonu 306. 25 lipca 1941 r. objął stanowisko dowódcy eskadry. 14 sierpnia, po zestrzeleniu Jerzego Zaremby nad Francją, został dowódcą dywizjonu 306. 29 sierpnia, podczas lotu na osłonę bombowców, został zestrzelony nad Hazebrouck^[7].

Został pochowany na cmentarzu w Dunkierce, działka 2, rząd 3, grób 18^[8].

Ordery i odznaczenia

Za swą służbę otrzymał odznaczenia^[9]:

• Krzyż Srebrny Virtuti Militari nr 9517 (pośmiertnie),
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie,
• Medal Lotniczy,
• Polowa Odznaka Pilota.

Przypisy

1. Pawlak 2009 ↓, s. 129.
2. Pawlak 1989 ↓, s. 284.
3. Rybka, Stepan 2003 ↓, s. 462.
4. Smykowski 2017 ↓, s. 26.
5. Pawlak 1991 ↓, s. 122.
6. Krzystek 2012 ↓, s. 523.
7. Zieliński, Krzystek 2002 ↓, s. 209.
8. JERZY KAROL JÓZEF SŁOŃSKI-OSTOJA. Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników. [dostęp 2024-06-12]. (pol.).
9. Słoński-Ostoja, Jerzy Karol Józef. Tracesofwar. [dostęp 2024-06-12]. (ang.).

Bibliografia

• Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4. OCLC 69601095.
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7. OCLC 830072566.
• Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2009. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja CDCN: „Księgarnia Akademicka”, 2003. ISBN 83-7188-691-8. OCLC 831137079.
• Bartosz Smykowski: Lotnictwo Armii „Pomorze” w kampanii polskiej 1939 roku. Bydgoszcz: Muzeum Wojsk Lądowych, 2017. ISBN 978-83-64130-16-8. OCLC 1013591351.
• Józef Zieliński, Tadeusz Krzystek: Dowódcy dywizjonów Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie = Commanders of the Polish Air Force squadrons in the West. Poznań: Bellona, 2002. ISBN 83-11-09553-1. OCLC 52033660.