Jerzy Lanzendoerfer

Jerzy Lanzendoerfer (ur. 23 grudnia 1922 w Łodzi, zm. 23 marca 1993)^[1] – polski specjalista w dziedzinie dynamiki pojazdów, profesor Politechniki Łódzkiej.

Jerzy Lanzendoerfer

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1922 Łódź
Data śmierci	23 marca 1993
Profesor nauk technicznych
Specjalność: dynamika pojazdów
Alma Mater	Politechnika Łódzka
Doktorat	1960
Habilitacja	1968
Profesura	1974
Uczelnia	Politechnika Łódzka
Instytut	Instytutu Pojazdów
Stanowisko	Dyrektor
Okres zatrudn.	1976–1983
Prodziekan
Wydział	Mechaniczny PŁ
Okres spraw.	1969–1971
Dziekan
Wydział	Mechaniczny PŁ
Okres spraw.	1971–1975
Poprzednik	Władysław Gundlach
Następca	Ryszard Przybylski
Odznaczenia

Życiorys

Po ukończeniu studiów w 1952 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej rozpoczął pracę w Katedrze Budowy Samochodów, która od 1970 roku weszła w skład Instytutu Pojazdów. W 1960 roku uzyskał stopień naukowy doktora, w 1968 roku stopień doktora habilitowanego, w 1974 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 roku tytuł profesora zwyczajnego. Wypromował 8 doktorów. Pełnił szereg funkcji: w latach 1970–1976 stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Pojazdów, w latach 1976–1983 dyrektora tegoż instytutu^[2], w latach 1969–1971 prodziekana, a następnie do 1975 roku dziekana Wydziału Mechanicznego.

Był autorem i współautorem kilku książek, ponad 30 artykułów naukowych i 50 referatów. Był także autorem wielu oryginalnych rozwiązań konstrukcyjnych m.in. hybrydowego układu napędowego czy urządzenia przeciwblokującego do hamulców samochodów osobowych. Jako uznany autorytet w zakresie teorii, konstrukcji i badań samochodów był powołany do licznych gremiów naukowych, takich jak Komitet Transportu PAN, Rady Naukowe Przemysłowego Instytutu Motoryzacji, Instytutu Transportu Samochodowego i Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej, którym przewodniczył. Był także przez wiele lat członkiem, a następnie wiceprzewodniczącym Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Był mężem Jadwigi (1925–2013), dr. nauk medycznych^[3].

Spoczywa z żoną na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Łodzi (sektor 5_Z-1-18)^[1].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Armii Krajowej
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)^[4]

Upamiętnienie

Od 1995 przyznawana jest Nagroda im. prof. Jerzego Lanzendoerfera (ufundowana przez żonę Profesora) - dla najlepszych studentów IV roku, głównie w ramach specjalności prowadzonych przez Katedrę Pojazdów PŁ^[5].

Przypisy

1. Cmentarz ewangelicko-augsburski w Łodzi - wyszukiwarka osób pochowanych [online], lodzogrodowa.grobonet.com [dostęp 2024-01-31].
2. Historia Katedry | Katedra Pojazdów i Podstaw Budowy Maszyn - Politechnika Łódzka [online], pojazdy.p.lodz.pl [dostęp 2024-01-31].
3. „Dziennik Łódzki”. Nekrologi i kondolencje z 13 czerwca 2013 r. [dostęp 2024-01-31].
4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
5. Nagroda im. Prof. Lanzendoerfera. „Życie Uczelni”. Nr 111 (1/2010), s. 31, Marzec 2010. Łódź: Politechnika Łódzka. ISSN 1425-4344. [dostęp 2024-01-31].

Bibliografia

• Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 143.

Linki zewnętrzne

• Prof. zw. dr hab. in Jerzy Lanzendoerfer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-02-07].

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000112740258
• VIAF: 164391103
• PLWABN: 9810558323505606
• NUKAT: n94301772

Identyfikatory zewnętrzne:

• identyfikator osoby w serwisie „Nauka Polska”: 73496