Loading AI tools
polski żołnierz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Kilanowicz pseud. Maciek (ur. 29 lipca 1918, zm. 7 sierpnia 1978 w Warszawie) – działacz komunistyczny, uczestnik II wojny światowej w szeregach GL-AL, oficer aparatu bezpieczeństwa, pułkownik WP.
 | |
 pułkownik | |
| Data urodzenia |
29 lipca 1918 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 sierpnia 1978 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
attaché wojskowy, morski i lotniczy |
| Odznaczenia | |
         | |
Syn Szczepana i Antoniny z domu Sołtysiak, brat Stefana znanego jako Grzegorz Korczyński[1]. Uczył się w V Gimnazjum Męskim Magistratu m.st. Warszawy, z powodu śmierci ojca przerwał naukę w 1933 i podjął pracę w Fabryce Samochodów Ciężarowych „Ursus”. Następnie pracował w sektorze budowlanym, prowadził skład węgla i próbował handlu warzywami. W drugiej połowie lat 30. działał w KZMP[2].
Po wybuchu II wojny światowej nie brał udziału w walkach, zajął się nielegalnym handlem. W dalszym ciągu utrzymywał kontakty ze środowiskiem komunistycznym, co zakończyło się jego aresztowaniem wiosną 1942. Początkowo był przetrzymywany w więzieniu w Białymstoku, następnie został przewieziony na Pawiak. Z więzienia został zwolniony pod koniec 1942 i wstąpił do Gwardii Ludowej i PPR. Wspólnie z bratem organizował oddział partyzancki GL-AL im. Tadeusza Kościuszki na Lubelszczyźnie[3].
Od 1943 był oficerem Sztabu Głównego GL–AL, w styczniu 1944 Wydziału VI Sztabu Głównego Armii Ludowej, który zajmował się działalnością wywiadowczą i kontrwywiadowczą. Od lipca 1944 był szefem bezpieczeństwa Obwodu II AL. Przedostał się do Lublina, gdzie wstąpił w struktury Milicji Obywatelskiej i objął stanowisko szefa Wydziału Kryminalnego Służby Śledczej. 30 marca 1945 objął dowództwo nad Grupą Operacyjną Pomorze Zachodnie, która organizowała placówki bezpieczeństwa publicznego w Pile, Szczecinie oraz Koszalinie. Od 10 kwietnia do 24 lipca 1945 pełnił funkcję szefa WUBP w Szczecinie. 1 stycznia 1946 został przeniesiony do Warszawy na stanowisko p.o. naczelnika Wydziału V Departamentu I MBP[4].
29 marca 1947 r. został przeniesiony do Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego i objął funkcję szefa Informacji Marynarki Wojennej. Został pociągnięty do odpowiedzialności za przypadki dezercji, którym nie zdołał zapobiec i 1949 odwołany z zajmowanego stanowiska. w lipcu został skierowany do pracy w Wyższej Szkole Piechoty, a następnie w Akademii Sztabu Generalnego WP im. gen. broni Karola Świerczewskiego. W sierpniu poprosił o zwolnienie ze służby wojskowej motywując to przyczynami osobistymi. 27 grudnia 1949 został przeniesiony do rezerwy[5].
Znalazł zatrudnienie w Biurze Kontroli Państwowych Gospodarstw Rolnych, ale już 26 maja 1950 został aresztowany pod zarzutem współpracy z Gestapo. W areszcie spędził kilka lat, dopiero w październiku 1954 został oczyszczony z zarzutów i uwolniony. Został zatrudniony na stanowisku wicedyrektora w Centralnym Zarządzie Żeglugi Śródlądowej, później był prezesem Krajowego Związku Spółdzielni Sprzętu Medycznego, a następnie dyrektorem Wojewódzkiej Zbiornicy Przemysłowych Surowców Wtórnych. 12 lutego 1958 powrócił do służby w ludowym Wojsku Polskim na stanowisko szefa Wydziału I Oddziału II Zarządu II SG[6].
W tym samym roku został mianowany attaché morskim w Kanadzie i attaché wojskowym, morskim i lotniczym w Egipcie i Libanie. Do Polski powrócił w 1967, na początku 1968 został przeniesiony do rezerwy[7]. W 1971 brał udział w przemycaniu z Niemiec wartościowych przedmiotów (tzw. afera „Zalew”), dzięki której wzbogacili się wysoko postawieni funkcjonariusze służb bezpieczeństwa PRL. W 1974 został objęty inwigilacją, gdyż związał się z grupą przemytników dzieł sztuki[8].
Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera C35-4-3)[9].
W 1942 ożenił się z Wiktorią z domu Stateczną, która zmarła w 1950. Następnie zawarł związek małżeński z Zofią z domu Murawską, z którą miał dwoje dzieci[10].
Był odznaczony[10]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
