Jazz nowoczesny

Jazz nowoczesny (ang. modern jazz) – ostatni etap formowania się jazzu. Rozpoczął się na początku lat 40^[2]. stylem bebop (Charlie Parker, Dizzy Gillespie) i nieco późniejszym cool (Miles Davis, Stan Getz). Z bebopu powstały hard bop (Art Blakey^[3], Clifford Brown^[3]), neo bop (Branford Marsalis^[4]) i post-bop (Brad Mehldau). W latach 60. Ornette Coleman stworzył free jazz, który wraz z jazz-rockiem (fusion) (Jaco Pastorius^[5], Michael Brecker^[6], Frank Zappa^[7], Herbie Hancock^[6]) był ostatnią formą jazzu nowoczesnego. Modern jazz objął również avant-jazz (jazz awangardowy) (Eric Dolphy), third stream (Eddie Daniels), jazz progresywny^[8](Chick Corea), modalny (John Coltrane^[9], Don Cherry), eksperymentalny^[8](John Zorn^[10], Sun Ra^[10]), oraz współczesny swing^[8](Joshua Redman).

Modern jazz

Czas i miejsce powstania	początek lat 40.[1], USA
Instrumenty	instrumenty dęte, instrumenty klawiszowe, instrumenty perkusyjne, gitara, gitara elektryczna, gitara basowa, kontrabas
Podgatunki
bebop[1], hard bop[1], neo bop, post-bop, Hard bop Standards, jazz modalny, chamber jazz, cool jazz[1], West Coast jazz, jazz eksperymentalny[1], third stream, jazz progresywny[1], jazz awangardowy, free jazz, jazz-rock, fusion, jazz-funk, modern big-band/modern swing[1]
Inne tematy
Taniec jazzowy