Eric Dolphy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eric Allan Dolphy (ur. 20 czerwca 1928 w Los Angeles, zm. 29 czerwca 1964 w Berlinie) – amerykański multiinstrumentalista i kompozytor jazzowy. Grał na saksofonie, klarnecie, flecie oraz klarnecie basowym[1].
![]() Dolphy jako uczeń ostatniej klasy szkoły średniej (1947) | |
Imię i nazwisko |
Eric Allan Dolphy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 czerwca 1928 |
Data i miejsce śmierci |
29 czerwca 1964 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Aktywność |
1949–1964 |
Wydawnictwo |
Jego rodzice wyemigrowali z Panamy[2]. W Kalifornii Dolphy grał w zespołach Georga Browna, Geralda Wilsona, Buddy Collette’a i Chico Hamiltona. W 1959 na stałe zamieszkał w Nowym Jorku[1]. W czerwcu 1964 stracił przytomność podczas berlińskiego koncertu z Karlem Bergerem. Zmarł w szpitalu w wieku 36 lat na skutek powikłań nieujawnionej cukrzycy[3].
Jego styl charakteryzuje się użyciem długich odstępów i dwunastostopniowej skali tonu.
Dolphy uczestniczył w nagraniach legendarnego albumu Free Jazz: A Collective Improvisation Ornette Colemana, uważanego za jeden z pierwszych albumów freejazzowych.
Dyskografia
- Status (1960)
- Dash One (1960)
- Outward Bound (1960)
- Looking Ahead (1960)
- Fire Waltz (1960)
- Out There (1960)
- The Caribe with the Latin Jazz Quintet (1960)
- Magic (1960)
- Far Cry (1960)
- Eric Dolphy (1960)
- Here and There (1961)
- The Quest (1961)
- The Great Concert of Eric Dolphy (1961)
- Live! at the Five Spot, Vols. 1 & 2 (1961)
- Eric Dolphy in Europe, Vols. 1-3 (1961)
- Copenhagen Concert (1961)
- Quartet 1961 (1961)
- Eric Dolphy Quintet featuring Herbie Hancock: Complete Recordings (1962)
- Pozostałe wytwórnie
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.