Loading AI tools
polski poeta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Olechowski (ur. 1 stycznia 1917 w Zwiahlu, zm. 1 kwietnia 1956 w Nowym Jorku) – polski poeta, publicysta, prozaik, dziennikarz, komentator polityczny Radio Wolna Europa.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
poeta, publicysta, prozaik |
Obawa przed rewolucyjnymi zamieszkami była powodem przenosin inteligenckiej rodziny Olechowskich na teren Polski. Wkrótce potem Jan Olechowski stracił ojca i jego dalszym wychowaniem zajmowała się tylko matka, nauczycielka. Pracowała początkowo w Lublinie, a od 1919 w Piórkowie koło Opatowa, w Górach Świętokrzyskich. Po maturze zdanej w lubelskim gimnazjum Olechowski kontynuował naukę na Uniwersytecie Warszawskim (studia polonistyczne przerwane wybuchem wojny).
Zadebiutował w 1934, drukując wiersz pt. Rachunek sumienia (w piśmie „Rodzina Polska” wydawanym przez księży pallotynów). Od 1935 jego publicystyka literacka ukazuje się w „Przeboju” i „Przełomie” – pismach Ruchu Narodowo-Radykalnego „Falanga”, której został członkiem. Jednak drukuje również w „Wielkiej Polsce”, „Kulturze”, „Sprawach Otwartych” i w „Prosto z Mostu”. W 1939 zakłada (wspólnie z Bronisławem Kopczyńskim, muzykiem) własny dwutygodnik literacki „W natarciu”.
Uczestniczył w działaniach obronnych armii polskiej we wrześniu 1939. Miał stopień plutonowego podchorążego. W październiku 1939 został aresztowany przez okupacyjne wojska radzieckie i wywieziony w głąb Rosji. Kolejne dwa lata spędził w rosyjskich więzieniach i obozach koncentracyjnych pod Murmańskiem i Archangielskiem. Dwukrotnie próbował ucieczki, jednak więźniem przestał być dopiero w 1941 – na mocy układu Sikorski-Majski.
Dotarł do Kazachstanu i tam został żołnierzem Armii Polskiej. Razem z armią gen. Andersa przeszedł z Rosji na Bliski Wschód. Został dowódcą działonu w 6. batalionie 2. Korpusu Polskiego, potem oficerem oświatowym, a w 1943 w Tel Awiwie – redaktorem działu literackiego pisma „Dziennik Żołnierza”. Jako podchorąży w 2. Brygadzie Strzelców Karpackich uczestniczył w kampanii włoskiej 2. Korpusu; brał udział w bitwie o Monte Cassino. Jednocześnie współpracował z redakcjami polskich pism : „Ku wolnej Polsce”, „Kurier Polski w Bagdadzie”, „Dziennik Żołnierza APW”, „Goniec Karpacki”, „Orzeł Biały”, „Ochotniczka”, „Na szlaku Kresowej”.
Po zakończeniu wojny zatrudniony w Oddziale Kultury i Oświaty Armii Polskiej w Rzymie. Na uniwersytecie rzymskim kontynuował przerwane wojną studia (poszerzając ich zakres o rusycystykę). Powstające w tym czasie wiersze drukował we włoskim piśmie „Iridion” i londyńskich „Wiadomościach”. Podczas pobytu w Rzymie ożenił się.
Od 1947 mieszkał z żoną w Londynie. Studiował rusycystykę w tamtejszej School of Slavonic and East European Studies. Drukował w „Życiu” (Londyn) i „Kulturze” (Paryż), głównie artykuły i recenzje literackie. W 1952 zamieszkał z rodziną w Nowym Jorku, gdzie – od 1954 – pracował jako komentator polityczny RWE.
Zmarł 1 kwietnia 1956 w Nowym Jorku, po ciężkiej chorobie nerek. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (katakumby, rząd 119-3)[1].
Jan Olechowski
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
