Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Jan Młynarski
Polski muzyk, kompozytor i wokalista, głównie perkusista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Jan Emil[1] Młynarski (ur. 1979 w Warszawie[2]) – polski muzyk, kompozytor, wokalista i multiinstrumentalista, a także dziennikarz radiowy związany z Trzecim Programem Polskiego Radia (2018–2020 i od 2024) i Radiem Nowy Świat (2020–2022). Znawca i popularyzator polskiej muzyki z lat 1918–1949, jak i propagator życiorysów wykonujących ją artystów[3].
Remove ads
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Potrzebę grania poczuł w ósmej klasie szkoły podstawowej, w wieku 13 lat[4]. Wcześniej, bo już w piątej klasie podstawówki wraz z kolegami miał zespół garażowy[4]. W wieku 19 lat rozpoczął studia na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Ze względu na dużą liczbę koncertów[4], podjętych studiów nie ukończył (studiował tam półtora roku)[2]. W wieku 27 lat[4] wyjechał do USA, gdzie ukończył Drummers Collective w Nowym Jorku[2].
Po powrocie do Polski zajął się tzw. muzyką alternatywną[4]. Początkowo dołączył do wrocławskiej grupy Őszibarack[4]. Od 2009 jest członkiem zespołu Warszawskie Combo Taneczne, wykonującym przede wszystkim utwory przedwojennych pieśniarzy warszawskich[4]. W roku 2012 wraz z pianistką Joanną Dudą założył duet J=J[5], oraz trio Pole, którego nazwę zmieniono na Polonka[4]. Dołączył do zespołu Baaba[6][7] oraz stworzył Młynarski Plays Młynarski. W latach 2000–2006 współtworzył formację 15 Minut Projekt[5]. Wraz z pianistą Marcinem Maseckim stworzył Jazz Band Młynarski-Masecki[4] odwołujący się do tradycyjnej przedwojennej muzyki warszawskiej[4]. Współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: WWO, Kayah, Gaba Kulka czy Gordon Haskell.
W latach 2018–2020 na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia w niedzielne popołudnia prowadził audycję „Dancing, salon, ulica”, w której przypominał sylwetki muzyków działających na terenie Polski, którzy największą popularność zyskali w okresie dwudziestolecia międzywojennego. W programie można było usłyszeć również ich piosenki[8]. Z rozgłośnią rozstał się w kwietniu 2020[9]. W latach 2020–2022 był dziennikarzem Radia Nowy Świat, w którym co niedzielę nadawana była jego autorska audycja „Wesoła warszawska fala Janka Młynarskiego”, która tematyką nawiązywała do jego wcześniejszego programu emitowanego w Polskim Radiu[10][11][9].
W dniu 8 grudnia 2022 w studiu koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego odbył się pierwszy z serii jubileuszowych koncertów artysty z racji jego 25-lecia zawodowej kariery artystycznej. Na scenie oprócz Młynarskiego pojawili się: Joanna Nawojska, Roksana Kwaśnikowska, Mateusz Niwiński, Max Mucha, Eldar Tsalikov, Kapela Zdzisława Kwapińskiego, a także założone przez muzyka zespoły: Jazz Band Młynarski-Masecki, Młynarski Plays Młynarski i Warszawskie Combo Taneczne[12]. Widowisko zostało premierowo wyemitowane 26 grudnia tego samego roku na antenie Drugiego Programu Polskiego Radia[13].
W czerwcu 2023 ukazała się jego płyta z przedwojennymi piosenkami pt. Narkotyki. To pierwsze przedsięwzięcie płytowe w jego karierze, które sygnowane jest wyłącznie jego nazwiskiem, jako wokalisty[14]. Miesiąc później, w lipcu TVP2 i TVP Polonia wyemitowały kolejny koncert z cyklu Polskie biesiady, w którym wystąpił wraz ze swoim Warszawskim Combo Tanecznym. Wydarzenie to było poświęcone piosenkom związanym z Warszawą. Wraz z grupą zaśpiewał kilka przedwojennych piosenek, m.in.: Stachu! i Ballada o Felku Zdankiewiczu[15][16][17][18].
7 kwietnia 2024 na antenę Trzeciego Programu Polskiego Radia powrócił jego popołudniowy program „Dancing, salon, ulica", który nadawany jest co niedzielę. Wydłużono jednak czas jego trwania z niemal jednej, do niespełna dwóch godzin[19][20].
1 sierpnia 2024 poprowadził wieczorny koncert Warszawiacy śpiewają (nie)zakazane piosenki odbywający się na Placu Józefa Piłsudskiego w Warszawie w dniu 80. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego. Był on transmitowany przez TVP1, TVP Polonia i Telewizję Trwam. Podczas tego koncertu wraz ze swoim zespołem Warszawskie Combo Taneczne wykonał kilka utworów, w tym m.in. Pierwszy Sierpnia - Dzień Krwawy[21][22].
Artysta wygłasza także prelekcje, na których przybliża historię muzyki folkowo-rozrywkowej, głównie z lat dwudziestych ubiegłego wieku. Podczas spotkań indywidualnie lub z Warszawskim Combo Tanecznym wykonuje także piosenki z tego okresu[23][24].
Remove ads
Życie prywatne
Jan Młynarski jest synem piosenkarza i poety Wojciecha Młynarskiego oraz aktorki Adrianny Godlewskiej[7]. Ma dwie starsze siostry – dziennikarki Agatę Młynarską i Paulinę Młynarską-Moritz. Ma dwie córki: Helenę (ur. w roku 2010) oraz Różę (ur. w roku 2015)[4]. Jego żona jest dziennikarką[4].
Dyskografia
- WWO – We własnej osobie (2002, Prosto)[25]
- Kayah – MTV Unplugged (2007, Kayax Production)[26]
- Gordon Haskell Hionides – One Day Soon (2010, C.A.R.E.)[27]
- Bel Air – Monday Dream (2010, MP Production)[28]
- Pole – Radom (2014, Kilogram Records)[29]
- Baaba – EasterChristmas (2014, Lado ABC)[30]
- J=J – Love (2016, Lado ABC)[31]
- Jan Emil Młynarski & Brass Federacja – Narkotyki (2023)[14]
Nagrody
- Nagroda Muzyczna Fryderyki (2018)[33]
- Nagroda Muzyczna Programu Trzeciego – „Mateusz” (2019)
- Nagroda ZAiKS-u za popularyzację polskiej twórczości rozrywkowej (2024)[33]
- Nagroda imienia Stefanii Światłowskiej od VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie[34].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads