Jan Młynarek (ur. 18 października 1921, zm. 3 września 1990[1][2]) – polski kat, jeden z głównych egzekutorów stalinowskich w Polsce Ludowej i funkcjonariusz Urzędu Bezpieczeństwa.
Szybkie fakty Data urodzenia, Data śmierci ...
Zamknij
Przyjęty do służby w UB na początku 1945 roku jeszcze w tym samym roku został mianowany naczelnikiem aresztu śledczego Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu. Z racji zajmowanego stanowiska dowodził plutonem egzekucyjnym wykonującym wyroki kary śmierci. Według relacji ks. Hieronima Lewandowskiego, który pełniąc rolę kapelana więziennego był świadkiem blisko 30 z co najmniej 112 wyroków śmierci wykonanych w Poznaniu w okresie stalinowskim, Młynarek "zabijał często osobiście, odbywało się to w lasach między Gądkami a Kórnikiem. Gdy samochód zatrzymywał się przy lesie, Młynarek szedł przodem, szukając odpowiedniego miejsca. Później przepuszczał nas i strzelał w tył głowy"[3].
31 października 1952 został zwolniony z UB za nadużycia. W 1953 został dyrektorem Powiatowego Zakładu Mleczarskiego w Turku. Od lat 70. XX wieku do końca życia mieszkał ponownie w Poznaniu na osiedlu Rataje. W 1985 został uznany kombatantem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[3].
Pochowany na cmentarzu na Miłostowie w Poznaniu, pole 44, kwatera 3, rząd 11, numer 3; grób pojedynczy[4].
- por. Jan Kempiński "Błysk" – 21 czerwca 1946 – dowódca oddziału antykomunistycznego podziemia z Wielkopolski[3]
- Bernard Szuderski – 9 sierpnia 1946 – ujęty z bronią 28 czerwca 1946 przy próbie likwidacji pracownika UB w Wągrowcu (Teczka więźnia 95/W – AP)[5]
- Władysław Rachel – 26 września 1946 19:10 w lesie Gądki k. Poznania – sołtys wsi Sucharzewo skazany na KŚ za udzielenie gościny i noclegu Oddziałowi "Madaja" (Protokół Wykonania Kary Śmierci – Nr. P.R. 1215/46)[5]
- Jan Jodzis – 6 grudnia 1946 w lesie Gądki k. Poznania – członek AK zgrupowania w woj. wileńskim
Praktyką katów UB było, iż na protokołach egzekucji widnieli jako dowódcy plutonu, nawet jeśli wyroki zostały przez nich wykonane jednoosobowo. Duża ilość egzekucji w połowie lutego 1947 miała zapobiec objęciu skazanych amnestią z 22 lutego 1947.
- Bogdan Dybizbański – 15 lutego 1947 – członek nielegalnej organizacji młodzieżowej, zabójca członka Związku Walki Młodych, Jana Stachowiaka
- Jan Gajdzis – 19 lutego 1947 – członek antykomunistycznej partyzantki,
- Zbigniew Kosmowski – 15 lutego 1947 – członek nielegalnej organizacji młodzieżowej, zabójca członka Związku Walki Młodych, Jana Stachowiaka
- Konstanty Downar – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 27/W – AP)
- Stefan Vorbrodt – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 26/W – AP)
- Jan Freitag – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 27/W – AP)
- Władysław Furmańczuk – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 29/W – AP)
- Stanisław Greniuk – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 37/W – AP)
- Czesław Plewczynski – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 73/W – AP)
- Kazimierz Rutkowski – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 85/W – AP)
- Feliks Trus – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 99/W – AP)
- Donat Waraksa – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 100/W – AP)
- Jan Waraksa – 19 lutego 1947 16:45 – członek Polskiego Związku Wojskowego (Teczka więźnia 101/W – AP)
- ppor. Jerzy Przerwa – 15 czerwca 1947 – dowódca plutonu LWP z Leszna, uczestnik potyczki żołnierzy polskich i radzieckich w Lesznie w 1947[3]
- kan. Władysław Łabuza – 15 czerwca 1947 – uczestnik potyczki żołnierzy polskich i radzieckich w Lesznie w 1947
- kpr. Wiesław Warwasiński – 15 czerwca 1947 – uczestnik potyczki żołnierzy polskich i radzieckich w Lesznie w 1947
Krzysztof M. Kaźmierczak: Naczelnik strzelał jak w Katyniu. [dostęp 2011-01-09]. "napisał 15 marca 1945 roku w podaniu o przyjęcie do UB 24-letni milicjant z Pakosławia", "dowiedziałem się dopiero wiosną 1990 roku. [...] Młynarek zmarł kilka tygodni wcześniej"