wojewoda ruski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Daniłowicz na Olesku herbu Sas (zm. 1628 we Lwowie) – wojewoda ruski od 1613 roku, kasztelan lwowski od roku 1612, krajczy wielki koronny od 1600, starosta bełski w latach 1605-1618, starosta buski w 1619 roku, starosta korsuński w 1597 roku, starosta czehryński w 1597 roku[1].
.PNG) | |
 Sas | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1628 |
| Żona | |
| Dzieci |
Zofia Teofila |
W młodości walczył z Tatarami. Brał udział w tłumieniu powstania Nalewajki. Był krajczym królowej Anny Habsburżanki. W 1607 roku był posłem na sejm z województwa bełskiego[2]. W czasie rokoszu Zebrzydowskiego pośredniczył w zawarciu ugody w Janowcu.
W 1613 roku wyznaczony został senatorem rezydentem[3].
W 1615 roku wystąpił zbrojnie przeciwko niepłatnym żołnierzom.
Był m.in. właścicielem Podkamienia, miał zatarg z miejscowym klasztorzem oo. dominikanów[4].
Jego pierwszą żoną była Katarzyna Krasicka, z którą miał dzieci:
Drugą żoną była Zofia Żółkiewska, z którą miał czworo dzieci:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
