Język ibu

Język ibu (a. ibo, iboe)^[1][2][3] – język zachodniopapuaski, który był używany w pobliżu ujścia rzeki Ibu na wyspie Halmahera w Indonezji (kecamatan Ibu, kabupaten Halmahera Barat). Należy do grupy języków północnohalmaherskich^[4].

Ibu

Obszar	wyspa Halmahera (Moluki Północne, Indonezja)
Liczba mówiących	3 (2018)
Klasyfikacja genetyczna
Języki zachodniopapuaskie Języki północnohalmaherskie Języki sahu Język ibu
Status oficjalny
UNESCO	5 krytycznie zagrożony↗
Ethnologue	8b prawie wymarły↗
Kody języka
ISO 639-3	ibu
IETF	ibu
Glottolog	ibuu1240
Ethnologue	ibu
BPS	0705 3
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Prawdopodobnie nigdy nie miał dużej społeczności użytkowników. Pod koniec XIX w. jego użytkownicy zamieszkiwali wsie Gamici, Gamlamo i Tobae (miejscowości Tewatewa i Ligua już nie istniały). W Gamici i Gamlamo był wypierany przez język ternate, a w Tobae – przez język tabaru (tobaru), do czego przyczyniły się konwersje na islam oraz małżeństwa mieszane (Tabaru, Waioli). W 1980 r., w miejscowości Gamlamo, pewną jego znajomość mieli już tylko niektórzy najstarsi mieszkańcy^[2]. W 1984 r. cała społeczność etniczna liczyła 50 osób^[4]. W 2018 r. znały go tylko trzy osoby w podeszłym wieku^[1][5].

Zróżnicowanie etniczne regionu i mniejszościowy charakter grupy etnicznej Ibu sprzyjają wielojęzyczności^[6]. W 2018 r. odnotowano, że miejscowa ludność posługuje się trzema językami: ternate, lokalnym malajskim oraz indonezyjskim^[7]. W pobliżu używane są języki waioli, gamkonora i tabaru^[5].

Bywa klasyfikowany jako jeden z dialektów języka sahu (wraz z waioli i gamkonora)^[2][8].

Został opisany w postaci dwujęzycznego słownika (Kamus dwibahasa Indonesia-Ibo, 2014)^[3].

Przypisy

1. Preserving Ethnic Languages. Tempo, 2018-07-13. [dostęp 2022-08-08]. (ang.).
2. Leontine E. Visser, Clemens L. Voorhoeve: Sahu-Indonesian-English dictionary and Sahu grammar sketch. Dordrecht: Foris Publications, 1987, s. 5–7, seria: Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 126. DOI: 10.1163/9789004487574. ISBN 978-90-04-48757-4. ISBN 90-6765-222-9. OCLC 17209362. (ang.).
3. Ani Lestari Amris, Mujahid Taha, Nurhayati Fokaaya, Fida Febriningsih: Kamus dwibahasa Indonesia-Ibo. Ternate: Kantor Bahasa Provinsi Maluku Utara, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan, 2014. ISBN 978-602-1048-32-0. OCLC 1028610007. [dostęp 2023-05-26]. (indonez.). Brak numerów stron w książce
4. David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Ibu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
5. Imelda 2018 ↓, s. 422.
6. Imelda 2018 ↓, s. 431.
7. Imelda 2018 ↓, s. 427.
8. Clemens L. Voorhoeve: The languages of the North Halmaheran stock. W: Papers in New Guinea linguistics. No. 26. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1988, s. 181–209, seria: Pacific Linguistics A-76. DOI: 10.15144/PL-A76.181. ISBN 0-85883-370-0. OCLC 220535054. [dostęp 2022-08-08]. (ang.).

Bibliografia

• Imelda. Bahasa Ibu Yang Kehilangan ‘Ibu’ (Kajian Sosiolinguistis Bahasa yang Terancam Punah di Maluku Utara). „Jurnal Masyarakat dan Budaya”. 19 (3), s. 419–434, 2018. DOI: 10.14203/jmb.v19i3.533. ISSN 2502-1966. [dostęp 2022-08-08]. (indonez.).

Kontrola autorytatywna (język):

• J9U: 987013027511605171