Józef Tymiński

Józef Tymiński (ur. 23 lipca 1894, na Kresach, zm. 18 października 1945 w Budapeszcie) – polski prawnik i urzędnik państwowy II Rzeczypospolitej. Wojewoda krakowski.

Józef Tymiński

Data urodzenia	23 lipca 1894
Data i miejsce śmierci	18 października 1945 Budapeszt
Wojewoda krakowski
Okres	od 9 września 1937 do 17 września 1939
Poprzednik	Michał Gnoiński
Następca	okupacja wojenna III Rzeszy

Życiorys

W II Rzeczypospolitej prokurator Sądu Okręgowego w Samborze i Przemyślu. Politycznie związany z sanacyjnym Obozem Zjednoczenia Narodowego marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego^[1]. Od 9 września 1937 do 17 września 1939 wojewoda krakowski.

29 maja 1938 uczestniczył we wręczeniu sztandaru 6 Pułku Artylerii Lekkiej^[2].

1 września 1939 r., tuż po godzinie 4 nad ranem, Józef Tymiński jako pierwszy poinformował premiera Składkowskiego o agresji niemieckiej przeciwko Polsce, w tym o bombardowaniu dworca kolejowego w Krakowie^[3]. 3 września nakazał częściową ewakuację z Krakowa władz, urzędów i niektórych instytucji^[4].

Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 przekroczył granicę polsko-węgierską. Do końca wojny internowany na Węgrzech.

Przypisy

1. Redakcja, Ostatni wojewoda krakowski II RP [online], Dziennik Polski, 26 listopada 2008 [dostęp 2022-09-10] (pol.).
2. Wręczenie sztandaru 6 pal - wojewoda Józef Tymiński wbija pamiatkowy gwóźdź NAC 1-W-2992-10, Narodowe Archiwum Cyfrowe Poland, 29 maja 1938 [dostęp 2022-09-10] (ang.).
3. Piotr Krzysztof Marszałek: Najwyższe władze wojskowe w systemie ustrojowym II Rzeczypospolitej. Wrocław: 2001, s. 265. [dostęp 2015-09-07].
4. Zarys historii geografii w UJ [online], denali.geo.uj.edu.pl [dostęp 2022-09-10].

Bibliografia

• Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 176.