Iława Główna

Iława Główna – stacja kolejowa w Iławie, w województwie warmińsko-mazurskim w Polsce. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca regionalnego^[1]. Stacja obsługuje pociągi pasażerskie wszystkich rodzajów oraz pociągi towarowe.

Iława Główna

nr rej. A-2282 z 16.08.2006
Dworzec Iława Główna (2014)
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Miejscowość	Iława
Data otwarcia	1872
Poprzednie nazwy	Eylau (1872–1932) Deutsch Eylau (1932–1938)
Dane techniczne
Liczba peronów	3
Liczba krawędzi peronowych	6
Kasy
Linie kolejowe
9 Warszawa Wschodnia Osobowa – Gdańsk Główny 251 Tama Brodzka – Iława Główna 353 Poznań Wschód-Žielieznodorožnyj
Położenie na mapie Iławy Iława Główna
Położenie na mapie Polski Iława Główna
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Iława Główna
Położenie na mapie powiatu iławskiego Iława Główna
53°34′58″N 19°34′27″E

Ruch pasażerski

Rok	Wymiana roczna	Wymiana pasażerska na dobę	miejsce w Polsce
2017[2]	1 060 000	2 900	83
2018[3]	1 310 000	3 600
2019[2]	1 350 000	3 700	80
2020[2]	842 000	2 300	70
2021[2]	1 020 000	2 800	71
2022[4]		4 100	87

Historia

Do 1903 stacja nosiła nazwę Deutsch Eylau Ostbahnhof, czyli Iława Wschodnia. Do końca II wojny światowej znajdowała się na terytorium Niemiec; w okresie międzywojennym była stacją graniczną po niemieckiej stronie, na linii tranzytowej do Torunia^[5]. Przez krótki czas po zakończeniu wojny funkcjonował tu ważny punkt przeładunkowy repatriantów z kresów wschodnich^[6].

Budynek i infrastruktura

Perony dworca przed modernizacją (2010)

Perony dworca po modernizacji (2014)

Perony wraz z wiatami (2020)

Dworzec mieści się w zabytkowym neogotyckim budynku z 1900 roku przy ulicy Dworcowej. Wewnątrz znajdują się dwie kasy biletowe, poczekalnia oraz kioski handlowe. Dworzec połączony jest z peronami przejściem podziemnym. Wszystkie perony są zadaszone wiatą.

Budynek dworca jest zbudowany na planie przypominającym nieco prostokąt. Mury dworca wzmacniane są przyporami. Gmach jest z budowany z czerwonej cegły, nietynkowany, fragmentami malowany na biało. Dach jest złożony: głównie naczółkowy. Znajduje się na nim kilka lukaren. Główne wejście, wyraźnie wysunięte, ozdobione jest trzema sterczynami, zespołem okien w kształcie gotyckiego ostrołuku, wypełnionych witrażami, na których widnieje herb Iławy oraz dwoma parami drzwi dwuskrzydłowych z półokrągłymi nadświetlami. Po stronie północno-wschodniej do budynku dobudowane jest pomieszczenie, nad którym znajduje się taras.

W hallu głównym pod sufitem znajdują freski przedstawiające herby miast oraz motywy roślinne. Strop jest kolebkowy, drewniany.
Z dniem 16 sierpnia 2006 r. budynek dworca został wpisany w rejestr zabytków (nr rej.: A-2282).

W latach 2010–2012 trwała modernizacja dworca, kosztowała 16,75 mln zł, środki na jego rewitalizację pochodziły z PKP S.A. oraz budżetu państwa, 18 stycznia 2012 otwarto go dla podróżnych^[7][8].