Horst Buchholz

Horst Werner Buchholz^[1] (ur. 4 grudnia 1933 w Berlinie, zm. 3 marca 2003 w Berlinie) – niemiecki aktor.

Horst Buchholz

Imię i nazwisko	Horst Werner Buchholz
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1933 Berlin
Data i miejsce śmierci	3 marca 2003 Berlin
Zawód	aktor
Współmałżonek	Myriam Bru (1958–2003; jego śmierć)
Lata aktywności	1952–2002

W młodości był nazywany „Niemieckim Jamesem Deanem”^[2]. Stałe miejsce w historii kina przyniosła mu rola Chico w westernie Siedmiu wspaniałych (1960).

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Berlinie jako syn Marii Hasenkamp^[3][4]. Nigdy nie znał swojego biologicznego ojca, a nazwisko przyjął od ojczyma Hugo Buchholza, z zawodu szewca, którego matka poślubiła w 1938^[5]. Jego przyrodnia siostra Heidi (ur. 1941) dała mu przydomek „Hotte”, którego używał przez resztę swojego życia. W czasie II wojny światowej został ewakuowany na Śląsk, a na koniec wojny znalazł się w rodzinie zastępczej w Czechosłowacji. Powrócił potem do Berlina^[6].

Kariera

Ledwo skończył szkołę teatralną, szybko opuścił dom rodzinny w Berlinie Wschodnim. W 1949 w Berlinie Zachodnim pojawił się na scenie Schiller Theater, a także w radiu w słuchowiskach i audycjach dla młodzieży, w tym Emil i detektywi Ericha Kästnera. Zadebiutował na ekranie w roli Eina Rabatzera w dramacie Przemytnicy (Sündige Grenze, 1951). Zwrócił na siebie uwagę liryczną rolę Vincenta Loringera w melodramacie fantasy Juliena Duviviera Marianna moich marzeń (Marianne, meine Jugendliebe, 1955). Za rolę funkcjonariusza straży granicznej Mischy Bjelkina, który pomaga kobiecie przedostać się z synem przez Niemcy Zachodnie i Wschodnie w melodramacie Helmuta Käutnera Niebo bez gwiazd (Himmel ohne Sterne, 1955) otrzymał Niemiecką Nagrodę Filmową za najlepszy występ młodego aktora i nagrodę Bambi dla najlepszego aktora krajowego. W dramacie kryminalnym Chuligani (Die Halbstarken, 1956) zagrał przywódcę gangu Freddy’ego Borcherta. Kreacja Felixa Krulla w komediodramacie Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla (Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull, 1957) na podstawie powieści Thomasa Manna została uhonorowana nagrodą Bambi dla najlepszego aktora krajowego i wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach. Jego rola dziennikarza Grega Bachmanna, który wychodzi z więzienia na sześć miesięcy przed końcem kary w dreszczowcu Mokry asfalt (Nasser Asphalt, 1958) przyniosła mu nominację do nagrody Bambi dla najlepszego aktora krajowego. W dramacie historycznym Zmartwychwstanie (Auferstehung, 1958) na motywach powieści Lwa Tołstoja Zmartwychwstanie został obsadzony w roli arystokraty Dymitra Iwanowicza Niechludowa. Sukces komercyjny odniósł w roli polskiego marynarza handlowego Bronisława Korczyńskiego w dramacie kryminalnym J. Lee Thompsona Nieletni świadek (Tiger Bay, 1959) z Hayley Mills.

W 1959 wystąpił na Broadwayu w roli Frédéricka Pelouxa w przedstawieniu Colette Chéri^[7]. Rok później trafił do Hollywood. W legendarnym westernie Johna Sturgesa Siedmiu wspaniałych (The Magnificent Seven, 1960) u boku Yula Brynnera i Steve’a McQueena przekonująco zagrał rolę Chico, narwanego i dumnego rewolwerowca–żółtodzioba^[8].

Wystąpił w roli Mariusa w melodramacie Joshuy Logana Fanny (1961), jako komunista Otto Ludwig Piffl w komedii politycznej Billy’ego Wildera Raz, dwa, trzy (One, Two, Three, 1961)^[9] z udziałem Jamesa Cagneya i Nathuram Godse w dramacie kryminalnym neo-noir Marka Robsona Nine Hours to Rama (1963) z José Ferrerem. Jednak dobrze rozpoczęta kariera załamała się pod koniec lat 60. Buchholz nie zagrał już praktycznie żadnej znaczącej roli. W wielkim stylu udało mu się powrócić rolą doktora Lessinga, stałego klienta restauracji Eliseo, który często próbuje rozwiązywać zagadki w komediodramacie wojennym Roberta Benigniego Życie jest piękne (La vita è bella, 1997).

Życie prywatne

W 1958 poślubił francuską aktorkę Myriam Bru. Pozostali małżeństwem do śmierci Horsta w 2003. Mieli dwoje dzieci; syna Christophera (ur. 4 lutego 1962 w Los Angeles) i córkę Beatrice.

W 2000 w wywiadzie dla niemieckiego magazynu „Bunte” Buchholz wyznał: - „Tak, też uwielbiam mężczyzn. Ostatecznie jestem biseksualny”^[10][11].

Christopher również został aktorem; w 2005 zrealizował film dokumentalny pt. Horst Buchholz - mój ojciec^[12].

Buchholz zmarł 3 marca 2003 w klinice Charité w Berlinie w wieku 69 lat na zapalenie płuc, które rozwinęło się po operacji złamanej szyjki kości udowej^[13].

Filmografia

Filmy fabularne

• 1951: Pinokio jako Knot (głos, pierwszy niemiecki dubbing)^[14]
• 1955: Marianna moich marzeń (Marianne de ma jeunesse) jako Student
• 1955: Niebo bez gwiazd (Himmel ohne Sterne) jako Mischa Bjelkin
• 1956: Regine jako Karl Winter
• 1956: Chuligani (Die Halbstarken) jako Freddy Borchert
• 1957: Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla (Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull) jako Feliks Krull
• 1957: Monpti (Love From Paris) jako Monpti
• 1958: Nasser Asphalt jako Greg Bachmann
• 1959: Nieletni świadek (Tiger Bay) jako Bronislav Korchinsky
• 1960: Siedmiu wspaniałych (The Magnificent Seven) jako Chico
• 1961: Raz, dwa, trzy (One, Two, Three) jako Otto Ludwig Piffl
• 1961: Fanny jako Marius
• 1963: Nine Hours to Rama jako Nathuram Godse
• 1963: Pustka (La noia) jako Dino
• 1966: Niewiarygodne przygody Marco Polo (La fabuleuse aventure de Marco Polo) jako Marco Polo
• 1967: Johnny Banco jako Johnny Banco
• 1967: Cervantes jako Miguel de Cervantes
• 1972: Wielki walc (The Great Waltz) jako Johann Strauss (syn)
• 1974: Zabójstwo w Catamount (Pittsville - Ein Safe voll Blut) jako Mark Kalvin
• 1977: Atak na Entebbe (Raid on Entebbe, TV) jako Wilfried Böse
• 1978: Powrót kapitana Nemo (The Return of Captain Nemo, TV) jako król Tibor
• 1979: Z piekła do zwycięstwa (Contro 4 bandiere) jako Jürgen Dietrich
• 1979: Ekspres pod lawiną (Avalanche Express) jako Scholten
• 1982: Afrodyta (Aphrodite) jako Harry Laird
• 1983: Sahara jako Von Glessing
• 1985: Kryptonim „Szmaragd” (Code Name: Emerald) jako Walter Hoffman
• 1988: I skrzypce przestały grać (And the Violins Stopped Playing) jako Dymitr Mirga
• 1992: Żelazny Orzeł 3 – Asy (Aces: Iron Eagle III) jako Leichmann
• 1992: Śmierć na sprzedaż (Touch and Die, TV) jako Limey
• 1993: Tak daleko, tak blisko (Faraway, So Close!) jako Tony Baker
• 1994: Fantaghiro 4 (Fantaghirò 4) jako Darken
• 1997: Życie jest piękne (Life Is Beautiful) jako dr Lessing
• 1998: Rejs pod przymusem (Voyage of Terror) jako kapitan
• 1998: Mulan jako Fa Zu (głos, niemiecki dubbing)^[14]
• 2001: Wróg (The Enemy) jako dr George Ashton

Seriale TV

• 1968: The Danny Thomas Hour jako Ivo
• 1976: Derrick jako Gerke
• 1976: Klimbim jako Dirigent
• 1977: Ucieczka Logana (Logan's Run) jako James Borden
• 1978: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Charles Fleming
• 1978: Derrick jako Alexis
• 1978: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) jako Paul Ferrino
• 1978: Jak zdobywano Dziki Zachód (How the West Was Won) jako Sergei
• 1980: Derrick jako Richard Schulte
• 1983: Der Alte jako Wolf Daniel
• 1983: Derrick jako Arthur Dissmann
• 1986: Przeprawy (Crossings) jako Martin Goertz
• 1990: Réquiem por Granada jako Rey Muley Hasan

Nagrody

Rok	Nagroda	Kategoria	Film
1956	Srebrna Niemiecka Nagroda Filmowa	Najlepszy występ młodego aktora[15]	Niebo bez gwiazd (1955)
	Bambi	Najlepszy aktor krajowy[15]
1957		Najlepszy aktor krajowy[15]	Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla (1957)
	Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Karlowych Warach	Specjalne wyróżnienie[15]
	Nagroda „Bravo”	Srebrna statuetka Bravo Otto dla najlepszego gwiazdora filmowego[16]	—
1958		Złota statuetka Bravo Otto dla najlepszego gwiazdora filmowego[17]	—
1967		Srebrna statuetka Bravo Otto dla najlepszego piosenkarza[18]	—
1984	Złota Niemiecka Nagroda Filmowa	Najlepszy występ aktora w roli pierwszoplanowej[15]	Wenn ich mich fürchte (1984)