Horodyszcze (rejon baranowicki)

Horodyszcze (biał. Гарадзішча) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie brzeskim w rejonie baranowickim, 25 km od Baranowicz, około 2,2 tys. mieszkańców (2010).

Ten artykuł dotyczy osiedla na Białorusi w rej. baranowickim obw. brzeskiego. Zobacz też: Horodyszcze.

Horodyszcze

Cerkiew w Horodyszczu
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	baranowicki
Sielsowiet	Horodyszcze
Wysokość	290 m n.p.m.
Populacja (2010) • liczba ludności	2200[1]
Nr kierunkowy	+375 163
Kod pocztowy	225328
Położenie na mapie Białorusi Horodyszcze
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Horodyszcze
53°19′20″N 26°00′48″E

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego^[2].

Znajdują tu się dwie parafie – prawosławna (pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego)^[3] i rzymskokatolicka (pw. Matki Bożej Różańcowej).

Historia

Cmentarz żydowski w Horodyszczu

Osada pierwszy raz wspominana w 1414 roku, od 1494 siedziba parafii. Miasteczko w obszarze I Rzeczypospolitej utracone zostało po II rozbiorze Polski w 1793 na korzyść Imperium Rosyjskiego. W latach 1920–1939 w granicach II Rzeczypospolitej; siedzibą wiejskiej gminy Horodyszcze. W 1939 zaanektowane przez ZSRR i włączone w skład BSRR. W 1940 otrzymuje status osiedla typu miejskiego, w latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lecie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 21 października 1941 większość Żydów wywieziono do getta w Baranowiczach. W marcu 1943 roku Niemcy zlikwidowali getto, a pozostałych Żydów-specjalistów zamordowano na cmentarzu żydowskim^[4].

Po wojnie w granicach ZSRR i od 1991 w niepodległej Białorusi.

W Horodyszczu znajduje się zabytkowa drewniana XVIII-wieczna cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego oraz wzniesiony w tym samym stuleciu kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego^[5].

Przypisy

1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.
3. Барановичское благочиние → 10. Приход храма Воздвижения Честнаго и Животворящего Креста г.п. Городище. pinskeparh.by. [dostęp 2020-12-30]. (ros.).
4. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1197.
5. Свята-Крыжаўзвіжанская царква

Linki zewnętrzne

• Horodyszcze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 143.
• Historia Żydów w Horodyszczu na portalu Wirtualny Sztetl