Hesperaloe

rodzaj roślin Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hesperaloe

Hesperaloe Engelm.rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 8 gatunków występujących w północnym Meksyku i Teksasie[3].

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Hesperaloe
Thumb
Hesperaole funifera
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

Hesperaloe

Nazwa systematyczna
Hesperaloe Engelmann
S.Watson, Botany [Fortieth Parallel]: 497 (1871)[3]
Typ nomenklatoryczny

Hesperaloe yuccifolia (A. Gray) Engelm. ≡ Hesperaloe parviflora (Torr.) J.M.Coult[4]

Zamknij

Nazwa naukowa rodzaju została złożona z greckiego słowa εσπέρα (espera – wieczór) i nazwy rodzaju aloes (Aloe), z uwagi na podobieństwo tych roślin[5].

Morfologia

Thumb
Hesperaloe parviflora
Thumb
Hesperaloe funifera
Thumb
Hesperaloe parviflora
Pokrój
Wieloletnie rośliny zielne, bezłodygowe, tworzące kępy lub rosnące w kręgach osiągających średnicę 2 metrów[6].
Pęd
Krótkie lub długie kłącze z grubymi i mięsistymi korzeniami, od których odchodzi wiele dodatkowych korzeni włóknistych[5].
Liście
Liście odziomkowe zebrane w ścisłą lub bardzo luźną rozetę. Blaszki liściowe cienkie, wąskie i wygięte łukowato do dołu lub grube, szerokie i wzniesione, kanalikowate, długości do 2 metrów[7], o brzegach brązowych lub białych, z nitkowatymi, odrywającymi się włóknami, cienkimi i skręconymi lub grubymi i niemal prostymi, koloru białego lub szarego, i wierzchołkach rozwarstwiających się lub zakończonych twardym kolcem[5].
Kwiaty
Zebrane luźno w wiechowaty lub groniasty kwiatostan, z 3–8 rozgałęzieniami w górnej połowie, wyrastający na głąbiku osiągającym wysokość 4 metrów[7]. Okwiat wąsko rurkowaty do dzwonkowatego lub kółkowo-dzwonkowatego, sześciolistkowy[5]. Listki okwiatu koloru kombinacji zielonego i białego z fioletowobrązowym, czerwonym, różowym, łososiowym lub koralowym, rzadziej żółtym, z mięsistą, podłużną wypustką grzbietową[5]. Sześć pręcików osadzonych na dnie kwiatowym lub u nasady listków okwiatu. Nitki pręcików nagie[6]. Pylniki strzałkowate, dołączone grzbietowo, skierowane do wewnątrz[5]. Dno kwiatowe mięsiste[6]. Zalążnia górna, jajowata do podługowatej, trójgraniasta, trójkomorowa[5]. Szyjka słupka smukła[6], zakończona główkowatym znamieniem z brodawkowatą obwódką[5].
Owoce
Jajowate[6], drewniejące[7] torebki, pękające przegrodowo, zawierające liczne, czarne, spłaszczone nasiona[6].

Biologia

Rozwój
Kwitną w okresie od końca marca do początku października. Zaobserwowano, że kwiaty gatunku H. campanulata rozchylają się na noc i są zapylane przez nietoperze i ćmy zawisakowate, a w ciągu dnia zwijają się w rurkę i są odwiedzane przez kolibry i pszczoły[7]. Kwiaty gatunku H. parviflora są zapylane przez kolibry i pszczoły, a gatunków H. funifera, H. nocturna i H. tenuifolia przez ćmy i nietoperze[7].
Siedlisko
Miejsca suche[7], na zachód od Sierra Madre Zachodnia i we wschodniej części pustyni Chihuahua[5].
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 60[6].

Systematyka

Pozycja systematyczna
Rodzaj z podrodziny agawowe Agavoideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae[8]. Stanowi klad siostrzany dla rodzaju Hesperoyucca[5].
Wykaz gatunków[3]
  • Hesperaloe campanulata G.D.Starr
  • Hesperaloe chiangii (G.D.Starr) B.L.Turner
  • Hesperaloe engelmannii Krauskopf ex Baker
  • Hesperaloe funifera (K.Koch) Trel.
  • Hesperaloe malacophylla Hochstätter & Mart.-Aval.
  • Hesperaloe nocturna Gentry
  • Hesperaloe parviflora (Torr.) J.M.Coult.
  • Hesperaloe tenuifolia G.D.Starr

Zastosowanie

Rośliny włókniste
Hesperaloe funifera jest uprawiana w Nuevo León jako roślina włóknodajna. Włókno pozyskiwane z liści te rośliny, o nazwie ixtli lub włókno Tampico, jest bardzo dobrej jakości i jest eksportowane[9]. Z włókien H. funifera pozyskuje się masę celulozową do produkcji papieru[10].
Rośliny ozdobne
Wszystkie gatunki Hesperaloe są uprawiane jako rośliny ozdobne. Wymagają stanowiska słonecznego i dobrze przepuszczalnego podłoża. Kwitną po 4–5 latach od wysiania. Wszystkie gatunki są dość odporne na suszę. Mogą wytrzymać 2 miesiące lub dłużej bez podlewania. Wszystkie gatunki są odporne do co najmniej -9°C[7]. Szczególnie poszukiwanym gatunkiem jest H. parviflora o kwiatach w odcieniach czerwieni. Z gatunku tego uzyskano kultywary, np. ‘Brakelights Red’ o kwiatach jasnoczerwonych lub ‘Desert Son’ o kwiatach żółtych[11].

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.