Herpestinae – podrodzina ssaków z rodziny mangustowatych (Herpestidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Herpestinae |
Bonaparte, 1845[1] |
|
Przedstawiciel podrodziny – mangusta ruda (Urva smithii) |
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty |
Królestwo
|
zwierzęta |
Typ |
strunowce |
Podtyp |
kręgowce |
Gromada |
ssaki |
Podgromada |
żyworodne |
Rząd |
drapieżne |
Podrząd |
kotokształtne |
Infrarząd |
Viverroidea |
Rodzina |
mangustowate |
Podrodzina |
Herpestinae |
Typ nomenklatoryczny |
Herpestes Illiger, 1811 |
Synonimy |
- Ichneumonideæ[uwaga 1] Lesson, 1842[2]
- Herpestina[uwaga 2] Bonaparte, 1845[1]
- Herpestinæ: Loche, 1858[3]
- Herpestidinae: Blyth, 1863[4]
- Cynictidina[uwaga 3] J.E. Gray, 1864[5]
- Herpesteacea: J.E. Gray, 1864[6]
- Rhinogaleacea[uwaga 4] J.E. Gray, 1864[7]
- Rhinogalina: J.E. Gray, 1864[8]
- Herpestidae: J.E. Gray, 1869[9]
- Rhinogalidae: J.E. Gray, 1869[10]
- Cynictidinae: Gill, 1872[11]
- Rhinogalinae: Gill, 1872[11]
- Herpestinae: Gill, 1872[12]
- Cynictidae: Cope, 1882[13]
- Cynictinæ: Trouessart, 1885[14]
- Herpestini: Winge, 1895[15]
- Herpestae: Winge, 1895[16]
|
|
Rodzaje |
9 rodzajów – zobacz opis w tekście |
|
|
Zamknij
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Europie, Afryce i Azji[17][18].
Do podrodziny należą następujące rodzaje[19][17][20]:
- Ichneumia I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1837 – ichneumonka – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Ichneumia albicauda (G. Cuvier, 1829) – ichneumonka białoogonowa
- Cynictis Ogilby, 1833 – mangustolisek – jedynym przedstawicielem jest Cynictis penicillata (G. Cuvier, 1829) – mangustolisek afrykański
- Paracynictis Pocock, 1916 – mangatka – jedynym przedstawicielem jest Paracynictis selousi (de Winton, 1896) – mangatka płowa
- Rhynchogale O. Thomas, 1894 – mangustoryjka – jedynym przedstawicielem jest Rhynchogale melleri (J.E. Gray, 1864) – mangustoryjka sawannowa
- Bdeogale Peters, 1850 – warcz
- Herpestes Illiger, 1811 – mangusta
- Atilax F. Cuvier, 1826 – wanzyr – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Atilax paludinosus (G. Cuvier, 1829) – wanzyr błotny
- Xenogale J.A. Allen, 1919 – jedynym przedstawicielem jest Xenogale naso (de Winton, 1901) – mangusta nosata
- Urva Hodgson, 1837
Typ nomenklatoryczny: Ichneumon Lacépède, 1799 (= Herpestes Illiger, 1811)
Typ nomenklatoryczny: Cynictis Ogilby, 1833.
Typ nomenklatoryczny: Rhynchogale O. Thomas, 1894.
Ch.L. Bonaparte: Catalogue méthodique des Mammifères d’Europe. Milan: 1845, s. 3. (fr.).
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 143–146. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- J.E. Gray. A revision of the genera and species of Viverrine animals (Viverridae) founded on the collection in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 502–579, 1864. (ang.).
- J.E. Gray: Catalogue of carnivorous, pachydermatous, and edentate Mammalia in the British museum. London: The Trustees, 1869, s. 1–398. (ang.).
- T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 1–112, 1872. (ang.).
- H. Winge: Jordfundne og nulevende rovdyr (Carnivora) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilien: med udsigt over pungdyrenes slægtskab. Copenhagen: Bianco Lunos Kgl Hof-Bogtrykkeri, 1895, s. 1–103. (duń.).
Identyfikatory zewnętrzne
(
takson):