Herb Chorwacji

Herb Chorwacji – jeden z symboli państwowych Republiki Chorwacji.

Herb Chorwacji

Herb Chorwacji
Informacje
Wprowadzono	21 grudnia 1990
Tarcza	"hiszpańska"
Opis	tarcza z szachownicą, zawiera czerwone i białe pola a nad nią znajdują się historyczne herby chorwackie
Użycie	na budynkach Parlamentu, budynkach użyteczności publicznej; Siły Zbrojne, Policja; na walucie, paszportach, dowodach osobistych oraz dokumntach urzędowych.

Herb Królestwa Chorwacji i Slawonii ułożony z dachówek na kościele św. Marka w Zagrzebiu

Historia i symbolika

Herb w kształcie tarczy z szachownicą, zawiera 13 czerwonych i 12 białych pól, z których pierwsze pole jest koloru czerwonego. Nad tarczą z szachownicą znajduje się pięć mniejszych tarcz przedstawiających historyczne herby chorwackie – od prawej (heraldycznie)^{[uwaga 1]}:

l.p.	Herb	Opis
1.		Najstarszy znany historyczny herb Chorwacji – znana również w innych krajach Leliwa – żółta (złota) gwiazda z białym (srebrnym) półksiężycem w jasnoniebieskim polu.
2.		Herb Republiki Raguzy – dwa czerwone pasy w ciemnoniebieskim polu.
3.		Herb Dalmacji – trzy żółte (złote) głowy lampartów (czasem uważanych za lwy lub rysie) w jasnoniebieskim polu
4.		Herb Istrii – żółta (złota) koza z czerwonymi rogami i kopytami, w polu ciemnoniebieskim[1].
5.		Herb Slawonii – złożony z dwóch części – w jasnoniebieskim polu, w górnej części herbu - żółta sześcioramienna gwiazda (jak w najstarszym herbie Chorwacji), w dolnej części – biało-czerwono-białe pasy, pas czerwony jest najszerszy, a na nim widnieje wizerunek kuny (czarna z białym podbrzuszem)[1].

Pochodzenie herbu i związane z nim legendy

Po raz pierwszy zestaw białych i czerwonych kwadratów (4×4) pojawia się w 1508 r. na portrecie Fryderyka III Habsburga, namalowanym przez Hansa Burgkmaira. W wydanym 1 stycznia 1527 r. przez Sabor dokumencie potwierdzającym wybór Ferdynanda Habsburga na króla Chorwacji znajduje się szachownica o polach 8×8.

Później pojawiła się legenda, która objaśnia powstanie herbu w sposób następujący: król chorwacki Držislav (w innej wersji jest to król Suronj) został wzięty do niewoli przez Wenecjan. Rozegrał on mecz szachowy z samym dożą weneckim – Pietro II Orseolo. Stawką meczu była wolność króla. Wygrał wszystkie trzy partie i w ten sposób odzyskał wolność (wg innych wersji również władzę nad miastami dalmatyńskimi). W tej sytuacji zrozumiałe było, że za swój herb uznał szachownicę.

Historyczne herby Chorwacji

• 
  Herb Królestwa Chorwacji (1527)
• 
  Republika Raguzy 1358–1809
• 
  Napoleońskie Prowincje Iliryjskie 1809–1815
• 
  Herb Trójjedynego Królestwa Chorwacji, Slawonii i Dalmacji (1868–1918)
• 
  Godło Chorwacji we wspólnym herbie Austro-Węgier (1915–1918)
• 
  Królestwo Dalmacji 1815–1918
• 
  Godło Chorwacji w Państwo Słoweńców, Chorwatów i Serbów (1918)
• 
  Godło Chorwacji w herbie Królestwa Jugosławii (1918–1941)
• 
  Regencja Carnaro 1919–1920
• 
  Wolne Miasto Fiume 1920–1924
• 
  Herb mały Banatu Chorwacji (1939–1943)
• 
  Herb wielki Banatu Chorwacji (1939–1943)
• 
  Herb Niepodległego Państwa Chorwackiego (1941–1945)
• 
  Herb Socjalistycznej Republiki Chorwacji 1943–1991
• 
  Republika Serbskiej Krajiny 1991–1995

Zobacz też

• Flaga Chorwacji
• Hymn Chorwacji

Uwagi

1. Patrz: Zasady blazonowania (prawa strona herbu znajduje się po lewej stronie rysunku).

Przypisy

1. JerzyJ. Wrona JerzyJ., Ssaki (2). Zwierzęta na flagach i w herbach państw, „Aura” (nr 12), 2005, s. 32-33.

Encyklopedie internetowe (herb państwowy):

• SNL: Kroatias_flagg_og_våpen