Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halina Witkowska (ur. 3 października 1952 w Sadykierzu)[1] – hafciarka, pisankarka, koronczarka, twórczyni plastyki obrzędowej, popularyzatorka kultury Puszczy Białej[2].
 Halina Witkowska w Kuźni Kurpiowskiej w Pniewie, 2023 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
hafciarka, pisankarka, koronkarka, twórczyni plastyki obrzędowej, popularyzatorka kultury Puszczy Białej |
Jest córką Stanisława i Marianny z domu Zajda. Ukończyła szkołę podstawową w rodzinnej wsi, a następnie Technikum Gastronomiczne w Wyszkowie (1971)[1]. Z wykształcenia jest technikiem żywienia zbiorowego[3]. W 1975 wyszła za mąż za Feliksa Witkowskiego[1]. Zamieszkała w Pniewie[2]. Urodziła trzech synów: Adama, Artura i Pawła. Prowadziła gospodarstwo rolne i pracowała w Zajeździe Leśnym w Pniewie. W 2000 przeszła na rentę[1].
Białokurpiowską plastyką obrzędową i dekoracyjną zajmuje się od dzieciństwa. Uczyła się jej wraz z siostrami od matki, która była członkinią założonej przez Wandę Modzelewską spółdzielni w Pniewie (potem w Pułtusku)[4]. Umiejętności rozwijała pod okiem teściowej Kazimiery Witkowskiej (jednej z najlepszych pisankarek w Puszczy Białej) oraz Krystyny Fabisiak z sąsiedniej wsi Lemany[2]. Wykonuje haft biały na tiulu oraz czerwony i czarny na płótnie[2]. Kultywuje tradycje białokurpiowskich jajek wielkanocnych, tzw. oklejanek[5]. Wykonuje ozdoby bożonarodzeniowe, palmy wielkanocne, pająki, korony z kwiatów z bibuły na ramy obrazów, palmy oraz kwiaty z bibuły[1][2]. Jej prace prezentowano na wielu konkursach i wystawach[2][6]. Propaguje kulturę i folklor Puszczy Białej, np. w programach telewizyjnych i audycjach radiowych[7][8][9]. Wielokrotnie reprezentowała Puszczę Białą na ogólnopolskich wydarzeniach kulturalnych, na jarmarkach i festiwalach folklorystycznych w Kazimierzu, Krakowie oraz Warszawie[2]. Od 2002 jest członkinią Oddziału Kurpiowskiego Stowarzyszenia Twórców Ludowych[1][2]. Angażuje się w projekty edukacyjne Akademii Sztuki Ludowej[2]. Brała udział w Letnich Szkołach Tradycji (w 2016 haft, w 2017 pisankarstwo) podczas Jarmarku Jagiellońskiego w Lublinie[2][10].
Była związana z Cepelią. Współpracuje z instytucjami kultury, organizacjami pozarządowymi oraz muzeami. Uczestniczy w warsztatach etnograficznych i kiermaszach sztuki ludowej w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie, Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu, Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu, Muzeum Regionalnym w Pułtusku, Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce. Prowadzi zajęcia m.in. w Domu Polonii w Pułtusku[11], Miejskim Domu Kultury w Ostrowi Mazowieckiej[12], Bibliotece Publicznej w Broku[13], w Wyszkowskim Ośrodku Kultury „Hutnik”[14], w Miejskim Domu Kultury w Makowie Mazowieckim[15], w Centrum Folkloru Polskiego „Karolin”[16]. Współpracuje ze Stowarzyszeniem „Wspólnota Polska”[2]. Organizuje spotkania dla dzieci i młodzieży, a także warsztaty dla dorosłych[1]. Wiele z nich odbywa się w budynku pierwszej murowanej szkoły w Pniewie, w której funkcjonuje Kuźnia Kurpiowska[1]. Miejsce powstało z jej inicjatywy i jest izbą regionalną[2]. W placówce Witkowska pełni rolę przewodniczki. Odbywają się tu spotkania twórców ludowych, warsztaty etnograficzne, pokazy rękodzieła i rzemiosła (tkactwo, kowalstwo, garncarstwo). Można tu obejrzeć białokurpiowskie stroje ludowe. Organizowane są warsztaty kulinarne. Prezentowany jest proces obróbki lnu i wełny oraz techniki tkackie. Miejsce pełni funkcję punktu informacji turystycznej, udostępnia bezpłatne materiały promocyjne okolicznych gmin oraz publikacje o Puszczy Białej[2]. Od 2005, czyli od momentu powstania Stowarzyszenia „Puszcza Biała – Moja Mała Ojczyzna”, Witkowska pełni funkcję jego prezeski. Stowarzyszenie jest opiekunem Kuźni Kurpiowskiej w Pniewie[1][2][17][18] i powstało dzięki jej inicjatywie i pomysłowi[3]. W 2013 przy budynku wystawiono w pełni wyposażoną kuźnię kowalską[19]. Warsztaty przygotowuje dla osób w regionu oraz Polonii. W czasie pandemii COVID-19 prowadziła je online[20][21].
W 2018 dostała Nagrodę im. Oskara Kolberga[2]. W 2013 została laureatką Nagrody Prezesa Związku Kurpiów „Kurpik” w kategorii „Budzenie tożsamości”[22]. Wygrywała konkursy plastyczny na pisanki i plastykę dekoracyjną oraz konkursy kulinarne. W 2011 Polska Izba Produktu Regionalnego i Lokalnego przyznała jej laur „Perła”[2]. W 2019 otrzymała Nagrodę Marszałka Województwa Mazowieckiego[23].
Jest jedną z bohaterek wystawy czasowej „Harciarka ręczna” dostępnej między 10 czerwca a 18 września 2022 w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce[24].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
